جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی اندیشه فیلسوف-الهیدان اسپانیایی ایگناسیو الاکوریا، یکی از به اصطلاح نسل دوم الهیدانان آزادیبخش آمریکای لاتین می پردازد. تمرکز بر قصد الاکوریا برای ساختن تفسیری مسیحی از رستگاری است که از نظر مفهومی با واقعیت‌های چالش‌برانگیز تاریخی و سیاسی ما مرتبط است و قادر به ایجاد تفاوت عملی در آن است. این قصد در پی «دستورالعمل در مورد جنبه‌های معین الهیات رهایی» (Libertatis nuntius) واتیکان در سال 1984 شکل گرفت، که در آن جماعت دکترین ایمان متهم کرد که الهیات رهایی بخش جنبه‌های متعالی رستگاری را با طعمه شدن از بین می‌برد. به روایتی منحصراً دنیوی (و اغلب مبارزات طبقاتی مارکسیستی) از رهایی. الاکوریا از طریق تجزیه و تحلیل فلسفه مربی خود، فیلسوف خاویر زوبیری، به روشی جامع با این چالش روبرو شد. به این ترتیب، الاکوریا متعالی بودن را در درون واقعیت تاریخی و نه فقط فراتر از آن تعبیر کرد. سپس این امر پیوند مستقیمی بین تعالی، درک درون تاریخی، و مبارزه برای عدالت اجتماعی برای اکثریت‌های فقیر در زمینه‌های سرکوب سیستمی ایجاد می‌کند. از نظر الاکوریا، این مبارزه تجلی تاریخی و معنای مناسب سلطنت خداست. این پایان نامه با مکان یابی آثار فکری الاکوریا در زمینه دوگانه السالوادور و زندگی نامه خود او آغاز می شود. سپس فلسفه واقعیت تاریخی زوبیری را قبل از توضیح استفاده الاکوریا از آن برای تفسیر مجدد رستگاری و رهایی توضیح می دهد. با تحلیلی از مفاهیم اخلاقی رویکرد الاکوریا به پایان می‌رسد. تز سه گانه پایان نامه این است که (1) فلسفه رئالیسم تاریخی زوبیری منسجم و مرتبط با درک مسیحی از رستگاری و رهایی است، (2) اقتباس الاکوریا از فلسفه زوبیری یک راه حل خلاقانه و از نظر فکری متقاعد کننده برای یک راه حل فوق العاده دشوار است. مشکل مفهومی، و (3) دستاورد الاهیاتی الاکوریا دقیقاً پیامدهای اخلاقی را دارد که او معتقد بود، یعنی اینکه نمی‌توان بین پادشاهی خدا و جنبش‌های آزادی‌بخش این جهان به نمایندگی از فقرا و ستمدیدگان جدایی وجود داشت.