جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در احادیث امان، اهل بیت: مظهر رحمت عام و خاص الهی هستند. رحمت عام شامل خلقت عالم و هدایت آنها است، و رحمت خاص شامل هدایت تشریعی و مصونیت از عذاب و هلاکت دنیوی و اخروی است. اهل بیت: نیز دو گونه امان دارند: یکی امان عام که مظهر رحمت عام الهی و سبب مصون ماندن موجودات از عدم و ضلالت می‌گردد، و دیگری امان خاص که مظهر رحمت خاص الهی و سبب مصون ماندن انسان از ضلالت و گمراهی در وصول به شریعت و امان آنها از عذاب دنیوی و اخروی (شفاعت) است. امان از عدم یعنی اهل بیت: مجرای فیض الهی هستند و به یمن وجود آنها است که کل هستی از خداوند تبارک و تعالی هستی گرفته و می‌گیرد، و امان از ضلالت یعنی هدایت الهی از طریق آنها در عالم ساری و جاری است و کسانی که ولایت آنها را بپذیرند در طریق هدایت الهی و صراط مستقیم خداوند قرار می‌گیرند. امان بودن اهل بیت: از عذاب نیز به دو صورت مجسم شده است؛ یکی اینکه به یمن وجود آنها عذاب دنیوی از امت رفع و دفع شده، و صورت دیگر اینکه به سبب شفاعت اهل بیت: در آخرت از عذاب اخروی مصونیت می‌یابند.