جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : پایان نامه او مطالعه ای است در مورد استفاده و اقتباس افلاطون از مدل و سنت خرد پیشین بر اساس اندیشه و میراث سولون، قانونگذار و شاعر قرن ششم. سولون سی و چهار بار در دیالوگ های افلاطون ذکر و/یا نقل شده است و بارها به آن اشاره شده است. مطالعه من نشان می دهد که این ارجاعات و اشارات زمانی که در چارچوب دریافت سولون در دوره کلاسیک قرار می گیرند، معنای عمیق تری دارند. از نظر افلاطون، سولون از نظر بلاغی شخصیتی قدرتمند در پیشبرد شیوه نسبتاً جدید فلسفه در آتن است. در حالی که خود سولون به اندازه کافی عدالت را در شهر برقرار نکرد، میراث او الگویی ارائه کرد که بر اساس آن فلسفه افلاطونی می توانست بهبود یابد. فصل اول به بررسی ارجاعات گذرا به سولون در دیالوگ ها می پردازد تا مقدمه ای برای فصل های من در مورد دیالوگ هایی که سولون در آنها شخصیت بسیار برجسته ای است، Timaeus-Critias، جمهوری، و قوانین. فصل دوم به بررسی استفاده کریتیاس از جدش سولون برای تثبیت اعتبار فلسفی خود می پردازد. فصل سوم پیشنهاد می‌کند که سقراط دوباره اهداف و مضامین شعر سیاسی سولون را برای فلسفه سقراطی به کار می‌گیرد. فصل چهارم پیشنهاد می‌کند که سولون یک مدل قانون‌گذاری ارائه می‌کند که افلاطون آن را در قوانین برای فیلسوف بازسازی می‌کند تا نقش قانون‌گذار را در تفکر یونانی جایگزین کند. بیگانه آتن قانونگذاری را به سمت فضیلت سوق می دهد. نتیجه می‌گیرم که شخصیت سولون مبنایی را برای افلاطون فراهم می‌کند تا اهداف سیاست را به سمت فلسفه و پرورش فضیلت در روح هدایت کند.