جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

دنیس داتن[1]، فیلسوف معاصر امریکایی (1941-2010)، دعوی آن دارد که هنر و زیباشناسی گونه­ای سازگاری تکاملی و برآمده از انتخاب طبیعی و انتخاب جنسی­اند و ریشه در غرایز انسانی و سرشت مشترک انسان­ها دارند. او که نظریه‌ی تکامل را مبنای نظریه­ی هنر خود قرار می­دهد در کتاب غریزه­ی هنر: زیبایی، شعف و تکامل در تأیید ادعای خود، به موارد گوناگونی می­پردازد که از مهم­ترین و جالب توجه­ترین آن­ها سلیقه‌های مشترک زیبا‌شناسی و ترجیح‌های هنری مشابه میان انسان­ها در همه­جای جهان و در دوره‌های گوناگون تاریخی است. داتن با توجه به اشتراک‌های موجود در تمایل‌ها و ترجیح‌های هنری انسان­ها، فهرستی دوازده­گانه شامل معیارهای لازم برای هنری بودن امور تدوین می­کند که بخشی از معیارهای موجود در این فهرست با انتخاب طبیعی و بخشی از آن­ها با انتخاب جنسی در ارتباط­اند. به عقیده­ی او بخش قابل توجهی از هنرها محصول انتخاب جنسی هستند و انتخاب طبیعی به تنهایی برای توجیه وجود همیشگی و ماندگار هنرها کافی نیست.