جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : «هگل و دولت» تز تکمیلی است که اریک ویل در سال 1950 با «منطق فلسفه»، تز اصلی خود، از آن حمایت کرد. اریک ویل مضامینی را معرفی می کند که در طول زندگی او را به خود مشغول خواهند کرد: فلسفه سیاست، اخلاق و تاریخ، چیزی که هگل آن را روح عینی می نامد. او این فلسفه عمل را در آثاری به «فلسفه سیاسی» (1956)، «فلسفه اخلاقی» (1961) و «مسائل کانتی» (1963) توسعه داد. «هگل و دولت» نقطه عطفی در پذیرش فلسفه سیاسی هگل در فرانسه است. هگل فیلسوف رسمی یک دولت ارتجاعی نیست، اما مفهوم دولت مدرن را با فرمول‌بندی مسئله مفصل بندی حوزه‌های مختلف سیاست توسعه می‌دهد: حوزه‌های شخص یا حقوق خصوصی، اخلاق زندگی یا خانواده، اقتصاد، و خود سیاست که در آن همه منافع خاص در تقاضای جهانی شدن آنها تلاقی می کنند. مشکلات اساسی دولت مدرن را مطرح می کند: از خود بیگانگی کارگر، تقابل بین غنی و فقیر و تشکیل پرولتاریا، که به نویسنده اجازه می دهد نتیجه بگیرد که «نظریه هگلی دولت درست است زیرا به درستی. وضعیت واقعی زمان خود و ما را تحلیل می کند