جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بحث درباره سرشت و ماهيت کليات يکي از مهم‎ترين و پرچالش‌ترين مسائل تاريخ انديشه فلسفي است. برخي فيلسوفان از جمله افلاطون و ارسطو، اعتقاد داشتند کليات مصداق خارجي دارند و گروهي منکر چنين وجودي بودند. بيشتر تجربه‌گرايان مصداق خارجيِ کليات را انکار کرده‌اند. جان دُوئي فيلسوفي تجربه‌گرا بود که برخلاف اکثر آنان معتقد بود حقايق کلي در خارج مصداق دارند. او مي‌خواست با حفظ مباني تجربه‌گرايانه‌اش مصداقي عيني براي کليات فراهم کند. «روش» امري است که او را به خواسته‌اش رسانده است. او مدعي بود روش در عين اينکه امري عيني و کلي است، مصداق خارجي حقايق کلي هم هست. موضوع اين مقاله، تبيين، تحليل و نقد اين فرضيه است. بررسي‌ها نشان داد تبيين تجربه‌گرايانه او از کليات قانع‎کننده نيست و روش هم نمي‌تواند مشکل کليات را حل کند. به همين دليل او بايد از ميان تجربه‌گرايي و پذيرش کليات، يکي را فداي ديگري کند.