جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فیلسوف عراقی با گرایش مارکسیستی و فلسفه علم. در سال 1956 لیسانس خود را از دانشگاه بغداد دریافت کرد و در 1965 دکترای خود را از دانشگاه کمبریج دریافت کرد. او در پی تصحیح نگاه متفکران معاصر عرب به فلسفه و میراث فکر اسلامی است. وی در پژوهشهای خود گاه از عقل عربی کلامی می گوید و بحثی طولانی درباب ابداع در عقل عربی و تصلب و مقاومت عقل در برابر اجتهاد و تنوع دارد. او درباره رابطه اندیشه اسلامی و اندیشه غرب قائل به تکامل و تواصل است که از جهتی بر پایه مفهوم پیشرفت خطی برای انسانیت است و از طرف دیگر او مخالف اروپا محوری و قول به عدم اصالت فلسفه اسلامی است . روش او چنان که گفته شد دیالکتیکی اجتماعی تاریخی است که در وهله اول به پراکسیس بشر در در چارچوب حرکت کلی طبیعت می نگرد ، حرکتی که بر اساس قوانین مادی بیان کننده ی وحدت امر مادی و امر اجتماعی است و در مرتبه بعد مبتنی بر عدم جدایی موقف فلسفی از ظرف اجتماعی و تاریخی آن است. آثار : مشكلة الخلق في الفكر الإسلامي (بالإنجليزية) 1968. من الميثولوجيا إلى الفلسفة، 1973. دراسات في الفكر الفلسفي الإسلامي، 1980. الفلسفة والإنسان، 1990. لزمان في الفكر الديني والفلسفي وفلسفة العلم، 2005.