جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫محبت اهل‌بيت پيامبر اسلام، يکي از ضروريات دين اسلام تلقي مي‌شود. قرآن در آيه 23 سوره شوري که به آيه مودت مشهور است، بر مودت ذوي‌القربي پيامبر اکرم (ص) تأکيد کرده است. بر اساس مستندات قرآني و روائي ثابت شده است که مصاديق ذوي‌القربي، اهل ‌بيت پيامبر اسلام مي‌باشند. از سوي ديگر، در روايات اسلامي محبت اهل ‌بيت( به‌عنوان اساس دين، معيار ايمان، نشانه رضايت پروردگار، بهترين عبادت، و مهم‌ترين نعمت الهي معرفي شده است. البته محبت اهل ‌بيت پيامبر، لوازم و شرايط خاصي دارد که شناخت اهل ‌بيت، الگو گرفتن از ايشان، عمل به اوامر و دستورات ايشان، تلاش براي به‌دست‌آوردن رضايت آن‌ها، دوستي با دوستان اهل‌بيت و دشمني با دشمنان ايشان، و همراهي کردن با آن‌ها در اندوه و شادي، از مهم‌ترين لوازم و شرايط آن است. علاوه بر اين، محبت اهل‌بيت( به‌واسطه دو دليل از ساير محبت‌ها جدا است؛ اولاً محبت اهل ‌بيت جداي از محبت خداوند نمي‌باشد، و ثانياً محبت پيامبر اکرم (ص) از ضروريات دين بوده، و محبت اهل ‌بيت و اطاعت از دستورات ايشان يکي از لوازم محبت پيامبر مي‌باشد. همچنين بر محبت اهل‌بيت( آثار گران‌بهايي مترتب است، که از جمله مي‌تون به استکمال دين، تقرب به خدا، بهره‌مند شدن از شفاعت ايشان، بخشوده‌شدن گناهان، برخورداري از امنيت در صحراي محشر، راه‌يابي به بهشت جاويدان و محشور شدن با اولياي الهي، اشاره کرد. نتيجه آن‌که بر اساس آيات و روايات مي‌توان سه اصل مهم را استخراج کرد؛ يکي واجب بودن محبت اهل بيت، آن هم به‌طور مطلق؛ ديگري، قرار دادن محبت اهل بيت( به‌عنوان پاداش رسالت پيامبر اعظم؛ و آخر، مرجعيت مطلق اهل بيت. البته آن‌چه کارساز و مفيد است محبت عملي است و نه فقط محبت زباني. بدين ترتيب، اين محبت زمينه‌اي خواهد بود براي آن‌که مردم، اهل بيت( را به‌عنوان بهترين الگو در امور دنيوي و اخروي‌خود، انتخاب نمايند.