جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سعادت هر انسانی مرهون تحقیق برای شناخت حق و پیمودن راه حق است و انسان به‌حکم فطرت و آفرینش به دنبال مسیری‌ست تا زندگی و حیات خویش را در جهت صحیح و سعادت‌مندانه هدایت کند ولیکن شناخت و تشخیص حق و حقیقت و مسیر سعادت امری دشوار است و چه‌بسا عواملی دست‌به‌دست هم می‌دهند که انسان، حق و باطل را خلط بکند و به‌غلط در مسیر آن حرکت کند. پژوهش حاضر با عنوان عوامل سعادت و شقاوت انسان از دیدگاه نهج‌البلاغه درصدد پاسخ‌گویی به سوالات زیر می‌باشد: 1- در نگاه امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام سعادت چیست و چه موانعی دارد؟ 2 – روش‌ها و راه‌کارهای امیرالمومنین امام علی علیه‌السلام برای رفع موانع سعادت چه مسایلی هستند؟ این پژوهش با این فرض و هدف بررسی میزان کارایی "سه مقوله دنیا، شیطان و نفس" در سعادت و شقاوت انسان، از دیدگاه نهج‌البلاغه و با روش توصیفی – تحلیلی مبتنی بر منابع کتابخانه‌ای و اسنادی، به این نتیجه رسیده ‌است که دنیا عاملی برای شقاوت انسان است البته منظور نعمت‌ها‌ی موجود در آن نیست؛ زیرا آن‌ها مایه قوام حیات انسان و مسیر عبور به منزل رستگاری اخروی‌اند. آن‌چه عامل بدبختی انسان است، دل سپردن به این تنعمات و اشتباه گرفتن راه با مقصد است و از دیگر عوامل بدبختی انسان، شیطان است که بنابر مشیت الهی، موجودی مستقل از وجود انسان است و از راه‌ها‌ی گوناگونی تلاش می‌کند تا به جان آدمی دستبرد زند و او را به وادی تباهی اخلاقی کشاند، شیطان راهی برای ورود به عالم اختیار انسان ندارد، مگر از رهگذر هوای نفس خود او. دنیا مواد و مصالح هوای نفس را در اختیار او می‌گذارد و شیطان زشتی آن‌ها را می‌پوشاند و می‌آراید تا آدمی به آراستگی آن‌ها مجذوب شود و گام در راهی گذارد که سرنوشتی جز شقاوت و بدبختی ندارد.