جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

روح انسان دارای جنبه های منفی و صفات ناپسندی است که اگر درمان نشوند، زمینه هلاکت انسان را در دنیا و آخرت فراهم می سازند. جنبه های مثبت و صفات نیک نفس در نتیجه پالایش روح و به کمال رسانیدن آن محقّق می گردد. تزکیه روح یعنی پاک نمودن نفس از صفات رذیله که هر یک در حدّ خود مهلک روح می باشند، همچنین تعدیل نمودن خواهش های نفسانی که موجب پستی و شقاوت آدمی می شود. قرآن کریم به اهمیت این موضوع اشاره نموده و تزکیه نفس را کلید رستگاری معرفی می کند و هدف از بعثت انبیاء را تزکیه نفوس مردم از آلودگی ها و تعلیم آنها می داند. کسانی که گرفتار صفات رذیله هستند از درک معارف والای قرآنی عاجزند و هر چقدر طهارت انسان بیشتر شود، قرب او به درگاه الهی افزون می گردد. هدف از این پژوهش ارائه الگوی کاربردی برای تهذیب نفس می باشد.