جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب شرح مفصلی از نقش مالکیت در ایده آلیسم آلمانی ارائه می دهد. مفهوم مالکیت را در مرکز نظام های فلسفی کانت، فیشته و هگل قرار می دهد و نشان می دهد که چگونه مالکیت به مفاهیم آزادی، حق و به رسمیت شناختن گره خورده است. این کتاب با تبارشناسی انتقادی مفهوم مالکیت در فلسفه حقوقی مدرن آغاز می‌شود، و سپس با بازسازی نظریه مالکیت در دکترین حق کانت، مبانی حق طبیعی فیشته و فلسفه واقعی ینا هگل. با روی آوردن به سنت فلسفه آلمانی در مقابل چارچوب‌های استاندارد آزادی‌خواهانه و سودگرایانه مالکیت، به بررسی مسائل متافیزیکی، هنجاری، سیاسی و مادی می‌پردازد که مالکیت را به عنوان یک رابطه اجتماعی قابل درک می‌کند. این کتاب تئوری هنجاری مالکیت را که ریشه در عقل عملی، شناخت متقابل و آزادی اجتماعی دارد، تدوین می‌کند. این نظریه رابطه ای مالکیت، با الهام از ایده آلیسم آلمانی، زاویه ای تازه به نظریه مالکیت معاصر می آورد. علاوه بر این، زمینه فلسفی مهمی را برای بحث های قرن نوزدهم درباره مالکیت خصوصی، نابرابری، کار، سوسیالیسم، سرمایه داری و دولت فراهم می کند. مفهوم مالکیت در کانت، فیشته و هگل برای محققان و دانشجویان پیشرفته علاقه مند به فلسفه آلمانی قرن نوزدهم، فلسفه اجتماعی و سیاسی، فلسفه حقوق، نظریه سیاسی و اقتصاد سیاسی جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : هنر به مثابه امر مطلق، تحقیقی ادبی و فلسفی در مورد معنای هنر و ادعاهای آن در مورد حقیقت است. پل گوردون با کاوش به ویژه در نوشته‌های کانت و کسانی که پس از آن، از جمله فیشته، شلینگ، هگل، شوپنهاور و نیچه را دنبال کردند، معتقد است که هنر این مشکل را حل می‌کند که چگونه می‌توان امر مطلق را در غیرمفهومی و غیرگفتمانی «شناخت». مقررات. ایده رابطه ذاتی هنر با امر مطلق، که اولین بار به صراحت توسط کانت ارائه شد، در آثار اصلی از 1790 تا 1823 مورد بررسی قرار می گیرد. فصل اول و آخر، به ترتیب در مورد افلاطون و نیچه، به پیشروها و "پسامکان نماهای" این ایده می پردازد. . گوردون عدم توجه به این ایده را پس از هگل و همچنین در ارزیابی‌های مجدد معاصر این دوره نشان می‌دهد و به دنبال آن است. هنر به عنوان مطلق مورد توجه دانشجویان و دانش پژوهانی است که زیبایی شناسی را از منظر ادبی و فلسفی مطالعه می کنند.

ترجمه ماشینی : این مطالعه یک مقایسه سیستماتیک مفصل از فلسفه های فیشته و هگل با توجه به برداشت های آنها از آزادی ارائه می دهد. این کتاب جایگاه آزادی عملی را در دو نظام کلی فلسفه اخلاقی، حقوقی و سیاسی این دو متفکر توضیح داده و مقایسه می کند. در این روند، نه تنها بدهی هگل به فیشته، بلکه تفاوت اساسی بین درک آزادی به عنوان منشأ در مقابل نتیجه را نشان می دهد.

ترجمه ماشینی : چگونه می توان از طریق تأمل در شرایط لازم تجربه و غرض به نتایج معتبری در مورد جهانی مستقل از ذهن رسید؟ مطالعه حاضر این مشکل اعتبار عینی را با توسل به بحث معاصر در مورد استدلال های متعالی توسعه می دهد. بدین ترتیب، رویکردی مبتنی بر استدلال به دو متن پارادایماتیک ایده‌آلیسم پساکانتی توسعه می‌دهد: پدیدارشناسی روح هگل و علم دانش فیشته 1804-2. نشان داده می شود که هگل و فیشته با استفاده از روشی از درمان فلسفی که شکل صعود به معرفت مطلق را به خود می گیرد، سعی در حل مسئله اعتبار عینی دارند. این مطالعه تفسیر جدیدی از پدیدارشناسی هگل ارائه می‌کند که نشان می‌دهد قرابت‌های روش‌شناختی آن با پارادایم ساخت هندسی و علم متأخر فیشته در دانش، که نقش مفهومی را برای فیشته ارزیابی می‌کند، دارد. به طور سیستماتیک، مشکل انتقام شکاکانه ایجاد می شود: آرمان گرایی به عنوان چنین نشان داده می شود که مملو از تنش درونی بین ادعای عینیت و شک است. این تنش درونی است که انگیزه صعود بازتابی رویکرد متعالی را فراهم می کند.

فلسفۀ فیشته به لحاظ شکل‌گیری تاریخی و همچنین ایجاد دغدغۀ او در تاریخ معاصری که در آن می‌زیست، فلسفه‌ای پیچیده است. نگارنده این مقاله معتقد است اگر بخواهیم از اندیشۀ فیشته درک درستی پیدا کنیم باید جایگاه تاریخی او در مناسبات سیاسی و نظری را بازیابیم. فیشته در چنین شرایطی است که نوع خاص روش اندیشیدن خویش را کشف می‌کند. در این پژوهش نگارنده می‌کوشد شکل‌گیری روش فلسفیدن فیشته را براساس چهار مؤلفۀ انقلاب فرانسه، وضعیت کشور آلمان، فلسفۀ کانت و در نهایت فهم او از ایده‌آلیسم آلمانی و نقدهای شولته بررسی و تحلیل نماید و سپس مبتنی بر این چهار مؤلفه، تفسیری از فلسفۀ فیشته ارائه دهد که مخاطب بتواند فلسفۀ او را در بستر تاریخ سیاسی، اجتماعی و اندیشۀ زمانه‌اش مورد درک قرار دهیم.

ترجمه ماشینی : به قول فلیکس دوکه، «عصر نقد»، دورانی است که رویدادهای سیاسی، نظامی و فرهنگی در اروپا گرد هم می آیند. انقلاب فرانسه، جنگ‌های ناپلئونی، ظهور رمانتیسیسم، مناقشات در مورد پانتئیسم و ​​الحاد، و ویژگی عمومی که این مجادلات فلسفی به دست آوردند، انتشار مجلات متعدد با محتوای فرهنگی و فلسفی - و ناپدید شدن زودهنگام آنها -، اهمیتی که بحران اقتدار به مثابه قدرت که با تحقیق در زمینه علوم طبیعی به دست می‌آید، اما مهمتر از همه، تأیید آزادی به عنوان شالوده کرامت انسان به معنای دگرگونی در تصوری است که سوژه از خود داشت. مانند طبیعت، خدا، زندگی اجتماعی، تاریخ و هنر. در آن زمان در آلمان انبوهی واقعی از فیلسوفان، شاعران، نویسندگان و سیاستمداران وجود دارد که در مورد یکدیگر بحث، همکاری و انتقاد می کنند. در میان آنها، بدون تردید، چهار شخصیت بزرگ به اصطلاح «ایدئالیسم آلمانی» برجسته می شوند: کانت، فیشته، شلینگ و هگل. مکاتبات بین آنها نه تنها به این دلیل که گفت و گوی بین فیلسوفان نامدار آن زمان است، بلکه به ویژه به این دلیل که به ما امکان می دهد تا به پیدایش تفکر، پیچیدگی روابط، تأثیر متقابل، ناکافی بودن طبقه بندی ها پی ببریم، یک ویژگی پارادایماتیک دارد. . در آن می‌توانید یکی از دوره‌های متعددی را که نقد دنبال می‌کرد، دنبال کنید و به این ترتیب متوجه شوید که فلسفه همیشه تفکری است که به خود می‌چرخد و بوده است.