جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

آیة الکرسی سید آیات قرآن است. دراین آیه پروردگار، علم خود را با صفات عالیه الهیت که شایسته معبود واقعی است معرفی فرموده و از حیات و قیومیت و مالکیت و علم و قدرت لایزال خویش نام برده است. در این آیه مبارکه بارها و بارها از نام خداوند بزرگ سخن به میان آمده ، گاهی به اسم و گاهی به ضمیر، به ذات اقدس الهی اشاره شده و می توان گفت که در تمام قرآن شریف چنین آیه ای نظیر ندارد. با توجه به محتوای غنی و مفاهیم عالی آیة الکرسی و تبیین مطالب به زبان روز برای مخاطبین امروزی نیاز بیشتری به بحث و بررسی احساس می شد . در نتیجه به بررسی کتب تفسیری در این زمینه و کتب مستقل در این درباره واژگان آیة الکرسی پرداخته شود . ابتدا شأن نزول آیه و کلمه لا اله الا الله که اصل و شعار توحید است را مورد بررسی قرار داده و سپس با پرداختن به اثبات برخی از صفات ثبوتی از جمله حیات و قیومیت الهی و سلب برخی از صفات سلبی از جمله نوم و سنه ، شایستگی پرستش خداوند را به بهترین وجه توضیح می دهد . سپس خاطر نشان می کند که مالک واقعی ، مالک تمام موجودات ارضی و سماوی است و شفاعت فقط در اختیار خداوند است و شفاعت دیگران فقط با اذن و اجازه او صورت می گیرد ، زیرا فقط علم خداوند است که بر همه موجودات و انسان ها احاطه دارد . و در آخر ، خداوند با توانایی خویش ، عرش و کرسی را استوار نموده و کاخ با عظمت خلقت را محافظت می کند و عالی ترین اسماء الهی را که شایسته خویش است را برگزیده است .