جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این پایان نامه به بازخوانی و نقد و بررسی سه سوره اعراف، انفال و توبه از کتاب تفسیر المبانی لنظم المعانی پرداخته شده است، مفسر احمد بن محمد عاصمی یکی از دانشمندان اهل تسنن در قرن پنجم هجری است. هدف از انجام این کار احیای یکی از گنجینه های علمی ارزشمند گذشتگان در زمینة تفسیر علوم قرآنی است، شیوه اصلی مفسر ما براساس شأن نزول سور و آیات وداستانهای تاریخی مبتنی است ولی از آنجا که شالوده تفسیر بر مبنای خلاصه نویسی بنا نهاده شده است، ناگفته های فراونی در آن وجود دارد، آنچه در سراسر تفسیر این سه سوره مشهود است این است که مفسر ما تأکید فراوانی بر نظم و پیوستگی آیات دارد به وری که کمتر آیه ای را می توان یافت که از نظر ایشان با ایات بعد یا قبل از آن ارتباط معنایی نداشته باشد. به کار بستن این دیدگاه باعث شده که مفسر در برخی موارد به تکلف بیفتد و از معنای ظاهری آیه عدول نماید، علاوه بر این انگیزه های فردی همچون دفاع از عقاید و تعصبات مذهبی باعث شده تا در این تفسیر برخی از شخصیت های تاریخ اسلام همچون خلیفه اول با اکرام و اجلال فراوان یاد شوند. در حالی که از کنار عده ای از شخصیت های علمی و بارز و تأثیرگذار در تاریخ اسلام همچون حضرت علی(ع) عبوری کریمانه صورت گرفته و حتی ذکری از آن به میان نیامده است. پژوهش حاضر با مراجعه به منابع فرهنگ و لغت عرب و کتب تفسیری و تاریخی خصوصا کتب تفسیر قدما علاوه بر نقد و بررسی دیدگاههای تفسیری مؤلف به بازخوانی و تنقیح و تصحیح متن اصلی نیز پرداخته است.