جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه های قرآن مجید به فارسی – اعم از قدیم و جدید – از نظر جمله بندی و قالب کلام متفاوتند و مترجمان هر کدام محصول تلاش خود را در قالبی ویژه عرضه کرده اند. بسیاری از ترجمه های کهن، تحت اللفظی است. مترجمان این دوره با تصوری غلط روش لفظ به لفظ را تنها روش دقیق ترجمة قرآن می دانستند و همّ خود را صرف انتقال معانی می کردند؛ اما چنین ترجمه هایی ما را به هدف نزدیک نمی کند. مترجمان عصر حاضر سعی کرده اند ترجمه ای روان و قابل فهم عموم عرضه کنند، چرا که ترجمه های لفظ به لفظ جاذبة لازم را ایجاد نکرده است. بررسی آثار ترجمه شدة قرآن اشتباهات فاحش و عمده ای را آشکار می سازد که ناشی از بی دقتی در بررسی واژه ها و آیات قرآن در سطوح مختلف ترجمه، بی توجهی به ساختارهای نحوی زبان مبدأ و کم توجهی به زبان معیار و ساختارهای رایج و فصیح زبان مقصد است. در چنین وضعی طبیعی است که ترجمة متنی مانند قرآن، آن هم با ویژگی های منحصر به فرد، کار را بر مترجم دشوار می کند، به ویژه هنگامی که در کار خود تنها و متکی بر اندیشة خویش باشد. بنابراین برای یک مترجم قرآن، علاوه بر احراز شرایط معنوی و اخلاقی، احاطه بر علوم و فنون متعدد نیز ضروری است. بدیهی است که جمع آمدن این همه دانش و فن در فردی واحد بعید است، لذا می توان به صورت جمعی و با کمک گروهی از متخصصان رشته های ادبیات عرب، زبان فارسی، زبانشناسی، تاریخ اسلام، تاریخ ادیان و علوم قرآن به ترجمه ای مطلوب دست یافت.