جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

زمانی که ایران توسط مسلمانان فتح شد دین غالب مردم ایران زردشتی بود. به مرور زمان از پیروان این دین کاسته شد و در دوره قاجار زردشتیان تبدیل به اقلیتی ناچیز شدند. با پیدایش بابیت و بهاییت در ایران در دوره قاجار تعداد معتنابهی از زردشتیان به بهاییت پیوستند. هر چند مخاطبان بهاییت در ابتدا مسلمانان بودند و از طرف رهبران بهاییت تلاشی برای جذب زردشتیان در اوایل نشد، اما تعدادی از پیروان اقلیتهای دینی ایران به ایشان پیوستند. یهودیان و زردشتیان بیشترین غیر مسلمانانی بودند که بهاییت را پذیرفتند با اینکه بهاءالله بیشترین الواح را برای جذب مسیحیان نوشته بود اما اقبال چندانی از سمت ایشان به بهاییت نشد و عمدتا زردشتیان و یهودیان به این سمت آمدند. این اقبال برای بهاییان بسیار ارزشمند بود و آن را به چشم معجزه و حقانیت ادعای آورنده دینشان میدیدند. مسائلی از این دست کم کم باعث جدایی بهاییت از دین اسلام شد. در پژوهش حاضر علل گرایش زردشتیان به بهائیت را بررسی کرده ایم. زردشتیان از هر چه که مربوط به اسلام میشد، بیزار بودند، ولی بهاءالله به یاری مشاوران خود و با توجه به نیازهای جامعۀ زردشتی ادعاهایی همچون نسب ایرانی مطرح کرد که زردشتیان را به پذیرش بهاییت متمایل کرد. زردشتیان منتظر موعودی به نام بهرام ورجاوند بودند، بهاءالله مدعی شد که همان موعود است. درحالی که موعود زردشتیان شکوهمند و پرقدرت باید ظاهر میشد اما بهاءالله زندانی امپراطور عثمانی بود با وجود این باز هم زردشتیانی او را پذیرفتند. همچنین تفکرات سنتی و محافظه کارانه موبدان زردشتی، نسل جدید را متقاعد کرد به بهاییت بپیوندند.