جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی اخلاق مربوط به زمانمندی می پردازد که در فلسفه های هانری برگسون، امانوئل لویناس و ژیل دلوز ظاهر می شود. این تز با تمرکز بر پیشنهادهای برگسون، لویناس و دلوز در مورد چگونگی تأثیرگذاری یک رابطه اخلاقی با زمان جدید، استدلال می‌کند که هر یک از آن مدل‌های اخلاقی یک رابطه مشکل‌ساز با تاریخ حفظ می‌کنند، و اینکه یک راه‌حل بالقوه برای این مشکل تنها است. در کارهای مشترک دلوز و گاتاری یافت می شود. با کاوش در نوشته‌های متافیزیکی برگسون، این تز استدلال می‌کند که برداشت برگسون از شهود به اندازه کافی با دلالت آن عمل با حوزه تاریخ هماهنگ نیست و این مشکلی را برای فلسفه اخلاقی برگسون ایجاد می‌کند. این تز سپس به دو منبع اخلاق و دین برگسون می‌پردازد تا استدلال کند که این متن، علی‌رغم اینکه ظاهراً شهود را تاریخی می‌کند، در واقع نمی‌تواند راه‌حلی برای مشکل تاریخ ارائه دهد که خود را در نوشته‌های متافیزیکی برگسون اعلام می‌کند. با انگیزه این شکست‌ها در اثر برگسونی، این پایان‌نامه سپس توجه خود را به دو برگسونی خودفروخته به نام‌های لویناس و دلوز معطوف می‌کند تا به میزانی که می‌توان گفت فلسفه‌های اخلاقی مربوطه آنها راه‌حلی برای مشکل برگسونی تاریخ ارائه می‌دهد، توجه کند. با کاوش در اخلاق زمانی لویناس در کلیت و بی نهایت و غیر از وجود یا فراتر از ذات، استدلال می کنم که لویناس از ارائه چنین راه حلی ناتوان است، زیرا فلسفه اخلاقی خودش به طور قطع درگیر رابطه ای مشکل ساز با تاریخ است، و علی رغم لویناس. ادعاهای صریح این است که اخلاق او فراتر از تاریخ است. سپس توجه خود را به دلوز معطوف می‌کنم تا استدلال کنم که علی‌رغم اینکه دلوز (مانند لویناس) قادر به حل این مشکل در تفاوت و تکرار نیست، در واقع در کار مشترک خود با فلیکس گاتاری در هزار فلات، راه بالقوه مثمر ثمری برای مذاکره در مورد آن ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی مفهوم رویداد می پردازد، همانطور که در هستی شناسی های توسعه یافته توسط مارتین هایدگر (1889-1976) و ژیل دلوز (1925-1995) یافت می شود. متن‌هایی که من روی آنها تمرکز می‌کنم عبارتند از Sein und Zeit (1927) هایدگر، "Vom Wesen des Grundes" (1928)، "Vom Wesen der Wahrheit" (سخنرانی 1930، چاپ 1943)، Beiträge zur Philosopie (vom Ereignis) (نوشته شده). -38، اما تا سال 1989 منتشر نشد)، و تفاوت دلوز و رنس (1968). تمرکز من بر روشی است که هر فیلسوفی گزارشی از رویداد را در رابطه با مجموعه ای از موضوعات اساسی کلیدی ارائه می دهد. از نظر هایدگر اینها حقیقت، تفاوت، زمین و زمان-مکان هستند. برای دلوز من همچنین در مورد زمین و زمان بحث می کنم، اما به ویژه بر تفاوت تمرکز می کنم. توضیح دلوز از تفاوت مستلزم تمایز بین یک ثبت مجازی ایده های دیالکتیکی و یک ثبت واقعی از سیستم های شبیه ساز است. و روشن ساختن مفهوم رویداد او در رابطه با اینها نقش غالبی در تحلیل من دارد. گزارش دلوز از ایده های دیالکتیکی عمیقاً تحت تأثیر روایت ریاضی دان و فیلسوف اوایل قرن بیستم، آلبرت لوتمن (1908-1944) است. لوتمن، به نوبه خود، حساب خود را از طریق تعامل با آثار اولیه هایدگر توسعه داد. در فصل پنجم، خط نفوذ هایدگری بر دلوز را از طریق لوتمن بازسازی می کنم. از اواسط دهه 1930، هایدگر درک می‌کند که ماهیت رویدادی است، در حالی که تفاوت یک بعد اساسی رویداد را تشکیل می‌دهد، اگرچه نکته اخیر اغلب در پژوهش نادیده گرفته می‌شود. حقیقت، زمین و زمان-مکان ساختار و پویایی هستی را به عنوان رویداد بیان می کنند. از نظر دلوز، بودن تفاوت است، اما تفاوت از طریق رویدادها متمایز می شود. زمین، زمان، سیستم‌های شبیه‌سازی‌ها و ایده‌های دیالکتیکی ساختار تمایز نهایی موجودات و پیدایش جهان‌های موجوداتی را بیان می‌کنند که هویت‌های شبه پایداری دارند که توسط روابط پیچیده آنها تعدیل شده است.

ترجمه ماشینی: اندرو کوتروفلو نشان می دهد که در پرتو انتقادات تبارشناختی میشل فوکو از مدل حقوقی قدرت، می توان یک مدل پسا حقوقی از نقد کانتی را توسعه داد. کوتروفلو با بازنویسی معضل مشهور زندانی در تئوری بازی‌ها به زبان فوکویی، تکنیک‌های خیانت متقابل را روشن می‌کند که بدن‌ها را آموزش می‌دهد تا خود را برای همدستی با نیروهای انقیاد استدلال کنند. او نشان می‌دهد که چگونه نسخه‌ای از اخلاق کانتی که از نظر تبارشناسی مجدداً فرمول‌بندی شده است، می‌تواند پارامترهای اساسی یک رشته مقاومت در برابر چنین نیروهایی را فراهم کند، و او برای ارزیابی دقیق‌تر از مخاطراتی که در زوال فلسفه به‌عنوان یک شکل‌گیری انضباطی دخیل است، استدلال می‌کند. در طول راه، کوتروفلو خوانش‌های جذابی از مراقبت کانت از اخلاق شخصی ارائه می‌کند که از منابع مفهومی ژیل دلوز، ژاک لاکان و لوس ایریگاری استفاده می‌کند. این تور-د-زور نظریه پردازان اجتماعی را وادار می کند تا در نحوه عملکرد قدرت در دنیای مدرن/پسامدرن ما تجدید نظر کنند.

ترجمه ماشینی: علیرغم گسترش روزافزون پژوهش های دلوزی، مجلد واحد به بررسی ابعاد مذهبی نوشته دلوز پرداخته است. اکنون، مری برایدن تیمی از دانشمندان بین المللی را برای انجام این کار جمع آوری کرده است. مقاله‌های آنها روش‌هایی را نشان می‌دهد که تفکر دلوزی در آن با بحث‌های دینی مخالف است، و همچنین راه‌هایی را که در آن به آن بحث‌ها کمک می‌کند. این جلد برای محققان، معلمان و دانشجویان الهیات، فلسفه، نظریه انتقادی، مطالعات فرهنگی و نقد ادبی و همچنین به دانشجویان فرانسوی که آثار دلوز را به زبان اصلی آن می خوانند.

ترجمه ماشینی: از نظر الیزابت رودینسکو، مورخ روانکاوی و یکی از روشنفکران برجسته فرانسوی، کانگویلهم، سارتر، فوکو، آلتوسر، دلوز و دریدا نماینده «نسل بزرگ» فیلسوفان فرانسوی هستند که کارهای قابل توجهی انجام دادند و زندگی باورنکردنی داشتند. این متفکران آشفته و مبتکر جنگ جهانی دوم و انقلاب فرهنگی و سیاسی دهه 1960 را تحمل کردند و افق فرهنگی آنها تحت سلطه مارکسیسم و ​​روانکاوی بود، اگرچه آنها به هیچ وجه پیرو آموزه های مارکس و فروید نبودند. رودینسکو بسیاری از این روشنفکران را شخصاً می‌شناخت و از طریق تجربه‌های زیسته و یادآوری خاطرات، شرحی از اندیشه‌های آنها را می‌بافد. به عنوان مثال، کانگویلهم، فیلسوف برجسته علم بود که تأثیر زیادی بر کاوش فوکو در زمینه سلامت عقل و جنون داشت. آلتوسر در یک درام شخصی بدنام زندگی کرد. و در نمایش زندگی فروید برای پرده، سارتر اساساً رویکرد فلسفی خود را به روانکاوی تغییر داد. رودینسکو دفاعی پرشور از کانگویلهم، سارتر، فوکو، آلتوسر، دلوز و دریدا در برابر «فیلسوفان جدید» اواخر دهه 1970 به راه می اندازد. دهه 1980، که کار - و گاهی اوقات زندگی خصوصی - این نسل بزرگ را محکوم کردند. رودینسکو تلاش‌ها برای از بین بردن آنها و همچنین سنت مارکسیستی و چپ به طور کلی با قلم مو کمونیسم به سبک شوروی را رد می‌کند. در نظریه فرویدی و فلسفه تعهد رادیکال، او سنگری در برابر نوعی روانشناسی دستکاری، تجویز قرص و عادی سازی می بیند که هدف آن تبدیل افراد به مصرف کنندگان بی فکر است. «فلسفه در زمان آشفته»، شدید، هوشمندانه و متقاعدکننده، با پویایی تفکر فرانسوی در قرن بیستم تسخیر شده است. (جلد 46، شماره 9)

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به عنوان یک کار شیزوکاوی کاربردی، بر مسائل اجتماعی، عاطفی و آموزشی مربوط به فناوری های ارتباطی و شکست و پیشرفت های افرادی که از این فناوری ها استفاده می کنند، به ویژه در موسسات آموزشی تمرکز دارد. توجه دقیقی به ماهیت "جوامع کنترل" (Deleuze, 1992) در زمینه های آموزشی آسیایی شده است. مفهوم اصلی این تز این است که بحران در جوامع مدرن را می توان به صورت اکتشافی با استفاده از مفاهیم زریسنهایت و اسکیزوآنالیز توضیح داد. این پایان نامه استدلال می کند که اسکیزونال می تواند به عنوان یک ابزار سیاسی و فرهنگی با کاربرد و ارتباط گسترده در کاوش و توضیح حوزه های مربوط به آموزش، زبان، ارتباطات و عاطفه استفاده شود. با تکیه بر نمونه‌های خاص، این پایان‌نامه به بررسی افول نوشتن، انفعال بومی، جدایی و تنهایی به عنوان اشکال برجسته اسکیزوفرنی اجتماعی در شرق آسیا می‌پردازد. در صورت امکان، من از مفهوم زریسنهایت یا کاپوت پاره شده استفاده می کنم تا قدرت پرسشگری این پایان نامه را به عنوان ابزاری برای توضیح پدیده اجتماعی (یک) معاصر آزمایش کنم. این پایان نامه به تشریح آثار فردی و مشترک ژیل دلوز و فلیکس گاتاری و همچنین فلسفه برنارد استیگلر می پردازد. این پایان نامه با پرداختن به اثرات منفی فناوری و گسترش آسیب شناسی ها و بیماری های روانی در ژاپن و فراتر از آن، به حوزه های تفکر و فلسفه قاره ای و مطالعات آموزشی انتقادی کمک می کند.