جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سید محمد کاظم طباطبائی یزدی، در شماری از مباحث فقه قراردادها، با مشهور به مخالفت برمی‌خیزد و گاه رأیی بیان می‌دارد که تاریخ ادبیات فقه شیعه آن را فاقد پیشینه و به وی ویژه می‌داند. رساله‌ی حاضر، با بهره‌مندی از نگاهی تاریخی و به کارگیری روش توصیفی تحلیلی، در قالب پژوهش بنیادی شخص محورانه، تبیین آراء ویژه‌ی محقق یزدی در فقه قراردادها و بررسی مبانی آن‌‌ها را در اهتمام خویش دارد، تا از این رهگذر، به گزارش تاریخ بخشی از مباحث قواعد عمومی و عقود معین فقه قراردادها در حوزه‌ی دگراندیشی با مشهور، نایل آید. پیشینه شناسی مخالفت‌های محقق یزدی با مشهور، حکم به إباحه‌ی تشبیب، حرمت عکاسی از موجودات دارای روح، جواز أخذ أجرت بر واجبات، جواز تعلیق در عقود و ایقاعات، جریان اشتراط خیار در ایقاعات، صحت ضمان به معنای ضم ذمه به ذمه، ایقاع خواندن ضمان، حواله و وکالت و نیز غیر تملیکی شمردن وقف را عمده‌ترین آراء ویژه‌ی وی در فقه قراردادها معرفی می‌نماید؛ چنان‌که سبک شناسی ادب فقهی‌ وی، نقد دستاویزهای مشهور، استناد به عمومات و اطلاقات، در کنار توجه به فهم و معاملات عرفی و بهره‌گیری از تفسیر توسیعی را عمده‌ترین مبانی آراء ویژه‌ی وی نشان می‌دهند.