جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در متون اسلامي آموزه‌هايي مشخص در زمينه اخلاق کسب و کار مشاهده مي‌شود، که توجه و التزام به آنها مورد تأکيد قرار گرفته است. اين آموزه‌ها هر چند ريشه در باورها و اعتقادات فعالين اقتصادي (اعم از بخش خصوصي و دولت) دارند. اما بنظر مي‌رسد در بسياري از موارد مي‌توانند تحت شرايطي تقويت گشته و يا تضعيف شوند. در اين رابطه مي‌توان به قابليت‌هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات اشاره نمود. بدين معنا که به نظر مي‌رسد هر چه در يک اقتصاد کاربردهاي اين فناوري (بويژه در زمينه هايي چون تجارت الکترونيک، بانکداري الکترونيک، دولت الکترونيک و امثال آن) بيشتر نهادينه گردد مي‌توان انتظار داشت که بسترهاي اخلاق مدارانه مدنظر اسلام در فضاي کسب و کار بيشتر تأمين گردد که در اين رابطه مي‌توان به مصاديقي چون شفافيت، نبود رانت (اطلاعاتي)، وجود دولت پاسخگو، کاهش نکول و غرر در معاملات و امثال آن اشاره نمود. بحث فوق موضوع مقاله حاضر مي‌باشد. بدين منظور مقاله حاضر با رويکردي تحليلي ـ توصيفي ضمن پرداختن به مفاهيم اوليه در زمينه تعامل سه حوزه: «فناوري اطلاعات و ارتباطات»، «اخلاق» و «فضاي کسب و کار» به بررسي قابليت‌هاي فناوري اطلاعات و ارتباطات در ارتقاء فضاي کسب و کار کشور از منظر اخلاقي مي‌پردازد. نتايج حکايت از آن دارد که مي‌توان انتظار داشت که با نهادينه شدن کاربردهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات، بستر مناسبي جهت دستيابي به بخش قابل توجهي از ملاحظات اخلاقي اسلام در فضاي کسب و کار فراهم گردد.