جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫امام حسين( در ميان تمام مسلمانان، اعم از شيعه و اهل سنت، جايگاهي والا و مقامي بلندمرتبه دارد؛ و تحقيق حاضر، به بررسي و تبيين ابعاد مختلف شخصيت آن حضرت از ديدگاه تفاسير اهل سنت و شيعه پرداخته است. به دليل آن‌که امام حسين( و ساير اهل بيت(، به پيامبر گرامي اسلام( منتسب هستند، مودت و محبت آنان به‌عنوان اجر رسالت پيامبر خدا( محسوب مي‌شود، و اين مسأله‌اي است که مفسران فريقين ذيل آيه مودت، با تفصيل آن را بيان کرده‌اند. مسأله علم امام، آگاهي امام به علم غيب، ضرورت علم امام، عصمت امام حسين(، مقام رضاي ايشان به‌عنوان نفس مطمئنه، بخشش امام به خلق خدا، تواضع آن حضرت، صبر ايشان، عبادت و جايگاه والاي بهشتي آن حضرت، از مسايلي است که در کتب تفسيري مورد بحث و توجه علماي شيعه و اهل سنت قرار گرفته است. از ديدگاه تفاسير علماي شيعه و اهل سنت، امام حسين( وارث پيامبر اسلام(، و شجره طيبه اوست، که داراي صفات عظيم و ملکوتي بوده، و وارث علم انبيا، و عالم به تمام کتاب خدا مي‌باشد. همچنين در مورد عبادات آن حضرت نقل شده است که او اکثر شبها را تا به صبح مشغول عبادت بود، و با اين وجود لحظه‌اي از هدايت مردم غافل نمي‌شد. برخي از مفسران اهل سنت، مانند فخر رازي، به عصمت ايشان معترف بوده و آن حضرت را جزء "اولوا الامر" دانسته است. قيام امام حسين( عليه بني‌اميه، که براي اصلاح امت و احياي سنت پيامبر بود، مورد توجه مفسرا ن قرار گرفته، و اکثر مفسران قيام امام را مصداقي از عزت‌طلبي و ذلت‌ستيزي دانسته، و زنده نگه‌داشتن حرکت او را لازم شمرده‌اند. اين قيام با بسياري از آيات امر به معروف و نهي از منکر و نيز آيات جهادي مقايسه شده، و در مقابل آن، يزيد از سوي مفسران اهل سنت به‌عنوان مظهر منکرات معرفي شده است.