ترجمه ماشینی :
این مطالعه به بررسی نقش اندیشه خلقت در اشعیا می پردازد تا رابطه آن را با مفهوم اشعیا از خدا به عنوان خالق، به ویژه در رابطه با کار نجات بخش او
... برای اسرائیل و از طریق آن، مشخص کند. این بررسی در سه مرحله انجام می شود. ابتدا، استفاده اشعیا از زبان خلقت، که شامل اصطلاحات صریح خلقت و ارجاعات ضمنی (استعاره) است، بررسی می شود. دوم، متون خلقت انتخاب شده، یعنی، 4: 2-6; 43:1-7; 44:24-45:25; و 65:17-25، تفسیر شده است. سوم، اندیشه خلقت اشعیا در ارتباط با مفاهیم مهم دیگر در کتاب، مانند الهیات نجات و تاریخ رستگاری، و نیت رستگاری خداوند برای اسرائیل و از طریق آن مورد بررسی قرار گرفته است. رابطه بین تفکر خلقت و مفاهیم تقدس، قضاوت و معاد شناسی اشعیا نیز مورد بررسی قرار گرفته است.
اندیشه خلقت اشعیا اغلب به یکی از سه روش درک می شود: به عنوان تابع الهیات نجات، به عنوان یک مفهوم بنیادی، یا به عنوان پیوند ناگسستنی با الهیات نجات. این مطالعه نشان میدهد که اندیشه خلقت اشعیا یک موضوع اساسی در اشعیا است و در سرتاسر کتاب، با تمرکز در فصلها، اتفاق میافتد. 40-55. این کتاب از نظر ساختاری و مفهومی بر کتاب تأثیر می گذارد و همه موضوعات دیگر را در بر می گیرد. علاوه بر این، اندیشه خلقت اشعیا چند بعدی است و در سطوح کیهانی (اولیه)، تاریخی و آخرت شناختی عمل می کند. سرانجام، اندیشه خلقت اشعیا از آنجایی که مفهوم کامل اشعیا از خدا است، دارای انشعابات الهیاتی مهمی است. این خدای خالق از خلقت خود فراتر رفته و بر مخلوق خود تسلط کامل دارد. از نظر اشعیا خدا قبل از هر چیز خالق است و فعل کامل او خلقت است.
بیشتر