جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : آیا آثار هابرماس اخلاق مدرنیته است؟ دتلف هورستر می خواهد با ارائه فلسفه هابرماس به این سوال پاسخ دهد. این تحلیل از اولین مناظره با هایدگر درباره «آگاهی اخلاقی و کنش ارتباطی» تا وحدت ملی در سال 1990 را در بر می گیرد. نویسنده به ویژه بر ارتباط نزدیک بین نظریه و عمل اجتماعی تأکید می کند.

ترجمه ماشینی : یورگن هابرماس و نیکلاس لومان به طور قاطع هم توسعه نظریه عمومی علوم اجتماعی و هم بحث در مورد نظریه سیاسی را برای چندین دهه شکل داده اند. این کتاب نظریه های اجتماعی و سیاسی هر دو نویسنده را معرفی می کند و نشان می دهد که چگونه این دو به هم مرتبط هستند. بنابراین می توان گفتمان و نظریه سیستمی سیاست را در دستاوردها و محدودیت های مربوطه بهتر درک کرد

ترجمه ماشینی : این کتاب سه رویکرد به عقل عمومی و فضای عمومی اعطا شده به ادیان را مقایسه می‌کند: پلتفرم لیبرال یک اجماع همپوشانی که توسط جان رالز پیشنهاد شده است، بازنگری‌بندی اخلاقی گفتمان یورگن هابرماس درباره جهان‌شمولی کانت و تحقق آن در حوزه عمومی، و بنیان‌گذاری مشترک. نقشی که پل ریکور به سنت های خاصی نسبت می دهد که فرهنگ آنها و اعتقادات شهروندان را شکل داده است. مقدمات مواضع آنها در چهار جنبه مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد: (1) چارچوب هنجاری که کارکرد خاص عقل عمومی را تعیین می کند. (2) انسان شناسی و نظریه های عمل آنها. (3) ابعاد زندگی اجتماعی و مشخص شدن آن در چارچوب سیاسی دموکراتیک. (4) دیدگاه‌های متفاوتی از دین که از این عوامل ناشی می‌شود، از جمله درک آن‌ها از جایگاه ادعاهای حقیقت متافیزیکی و دینی، و نقش دین به‌عنوان یک عمل و اعتقاد در جامعه کثرت‌گرا. دریافت‌ها و نقدهای اخیر به زبان‌های انگلیسی و آلمانی مورد بحث قرار می‌گیرند: فیلسوفان و الهی‌دانان در مورد گستره عقل عمومی، و وظیفه ترجمه از سنت‌های ایمانی، و همچنین نقشی که ممکن است در تنوع فرهنگ‌های جهانی برای شکل دادن به یک مشترک داشته باشند، بحث می‌کنند. افق جهان وطنی

ترجمه ماشینی : یورگن هابرماس در مقالات اخیر خود بارها به عنوان منتقد برجسته طبیعت گرایی و علم گرایی ظاهر می شود. او می‌خواهد عقل ارتباطی را از تقلیل به عقل ابزاری بدون عقب ماندن از پیش‌فرض‌های آنچه او تفکر پسا متافیزیکی می‌نامد محافظت کند. به این ترتیب او طبیعت گرایی ضعیف یا نرم خود را توسعه می دهد که در مرکز آن مفهوم جهان حیات قرار دارد. اثر حاضر اندیشه‌ای از پیتر دیوز را برمی‌گیرد و تنش بین طبیعت‌گرایی و ضد طبیعت‌گرایی را در یورگن هابرماس دنبال می‌کند. این امر به ویژه در رابطه نامشخص بین اصطلاحات طبیعت و محیط زندگی مشهود است. نویسنده: والتر امانوئل سیمون، متولد 1984 در آفنباخ آم ماین، الهیات و فلسفه کاتولیک را در مونستر، رم و فرانکفورت آمین تحصیل کرد. وی در سال ۲۰۱۴ با این پایان نامه دکترای خود را از دانشگاه یوهان ولفگانگ گوته فرانکفورت آم ماین دریافت کرد. فیل دکتری.

ترجمه ماشینی : آیا آزادی در جامعه معاصر امکان پذیر است؟ این سؤالی است که به طور ضمنی زیربنای مناقشه روش شناختی بین دو شخصیت مهم جامعه شناسی آلمان در نیمه دوم قرن بیستم است: یورگن هابرماس و نیکلاس لومان. نظریه جامعه‌شناختی لومان تصویر آزاردهنده‌ای از جامعه‌ای غیرانسانی و شیدایی شده را ارائه می‌کند که در آن افراد چیزی بیش از انتقال‌دهنده اطلاعات در سیستم‌های ارتباطی کاملاً رمزگذاری‌شده هستند. به نوبه خود، نظریه انتقادی هابرماس دید کمتر غم انگیزی را ارائه می دهد و نشان می دهد که چگونه زبان در ساختار خود امکان چیزی متفاوت، چشم انداز نامطمئن روابط اجتماعی واقعاً انسانی را محصور می کند.

ترجمه ماشینی : مسائل بحث برانگیزتر از رابطه ایمان با قدرت یا این که دین در مقایسه با سیاست غیرمنطقی است و به طور خاص مستعد خشونت است، وجود دارد. ادعای اول با یورگن هابرماس و دومی با ریچارد داوکینز مرتبط است. در این کتاب، دیوید مارتین، علیه هابرماس، استدلال می‌کند که دین و سیاست از یک مبنای اسطوره‌ای مشترک برخوردارند و مغایرت عقلانیت سیاست با غیرعقلانی بودن دین گمراه‌کننده است. برخلاف ریچارد داوکینز (و به طور کلی ملحدان جدید)، مارتین استدلال می‌کند که رویکرد اتخاذ شده به طرز وقیحانه‌ای غیرعلمی است و تمایل به خشونت یکی از ویژگی‌های مشترک دین، ملی‌گرایی و ایدئولوژی سیاسی است که به طور یکسان ریشه در خواست‌های قدرت و همبستگی اجتماعی دارد. این کتاب با توجه به تغییر بوم شناسی ایمان و قدرت در مرکز و پیرامون در بناها، مکان ها و فضاها به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی : سوژه توان گفتمان را در مفهوم هابرماس چگونه می توان در نظر گرفت؟ سوژه تحت چه شرایط و مدالیتی ظرفیت گفتمان خود را توسعه می دهد؟ اریکا ادل مایر شکل فکری سوژه توان گفتمان را از بنیان نظریه جامعه شناختی به عنوان «نظریه کنش ارتباطی» توسعه می دهد. او بررسی می‌کند که توانایی گفتمانی در چارچوب یک دموکراسی به‌طور مشورتی درک شده به چه معناست و پیامدهای ناشی از آن را برای آموزش نشان می‌دهد.