جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جهان همواره دستخوشِ شری ویرانگر بوده است و هر انسانی در مسیر زندگی‌اش رنج را به‌نحوی تجربه کرده است. پس اگر به دیدۀ اغماض به شر ننگریم، درمی‌یابیم که بررسی رنجِ بشری می‌تواند بخشی از پاسخ‌های انسان را در خصوص شر بدهد. سیمون وی، با مطرح کردنِ محنت، نه‌تنها در تلاش است به برخی پرسش‌های دربارۀ شر پاسخ دهد، بلکه به‌واسطۀ محنت انسان را با ابعاد دیگرش آشنا می‌سازد و آن را گامی در جهت خودشناسی معرفی می‌کند. برای انسانِ از خود بیگانۀ دنیایِ مدرن، پاسخ به چراییِ محنت، موهبتی رهایی‌بخش به موجب بازگشت به خویشتن حقیقی خویش است، چراکه آنچه انسان را حقیقتاً آزاد می‌کند، فهمِ حقیقت است و محنت انسان را در رسیدن به آن یاری می‌رساند. در این نوشتار به روش توصیفی-تحلیلی و با مراجعه به آثار اصلی سیمون وی و شارحان او مسئلۀ محنت در اندیشۀ این بانوی فرانسوی بررسی می‌شود.

سیمون وی و دوروتی زئله، متألهانِ مسیحی، هریک تقریری نو از الهیاتِ مسیحی ارائه داده‌اند. مقایسۀ آن‌ها نشان­دهندۀ تشابه­ها و تفاوت‌های مهمی در تفکراتشان است. مقالۀ حاضر به روش تحلیلی - مقایسه­ای به مقایسۀ اندیشه­های آن‌ها پرداخته است و کوشیده است نشان بدهد که آن‌ها با تکیه بر حساسیت­های عقلانی و اخلاقیِ خود، نگاهی انتقادی به بعضی از آموزه‌های مهمِ مسیحی دارند. اما از سوی دیگر، دیدگاه‌های معنوی - عرفانی­شان در پیِ رابطه­ای وجودی با خداوند است. توجهِ عمیقِ آن‌ها به معنویت و عرفان وجهِ جالبِ الهیاتِ آن‌ها است که از سویی، وجهِ انتقادی و سلبیِ نگرشِ آن‌ها را با تأکید­هایی ایجابی متعادل می‌کند و از سوی دیگر، نقشِ تکیه­گاهِ معنوی - عرفانی را برای کنشگری در حوزۀ سیاسی و اجتماعی ایفا می‌کند. آن‌ها به‌واسطۀ زمانۀ پرغوغای خود، به مسائلِ اجتماعی و سیاسی بی­اعتنا نیستند. بازنگریِ کامل در تئودیسۀ نظری و اتخاذِ دغدغه­های جدی دربارۀ مسائلِ اجتماعی و سیاسی از ثمراتِ این توجه است. با این‌حال، به نظر می­رسد یکی از مهم‌ترین تمایزهای این دو اندیشمند در تأکیدهای متفاوتِ عرفان و معنویتِ آن‌ها باشد؛ عرفان و معنویتِ سیمون وی سرچشمه­های معنوی‌تری دارد و زئله دغدغه­های سیاسی­تر و رهایی­بخش­تری را نشان می‌دهد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی عناصر عرفانی سیمون ویانجام گرفته است . یکی از بحث برانگیز ترین شخصیت های روزگار ما که به صفتهای گونا گونی همچون، نابغه، قدیسه، پیامبر اجتماعی، عارفه، نظریه پرداز سیاسی توصیف شده است، سیمون وی، عارف مسیحی قرن بیستم، است. او اطلاعات و معلومات چشمگیری در زمینه اخلاق، فلسفه، ادیان شرقی و غربی، علوم تجربی، ریاضیات و... داشت. اما از همه اینها مهمتر و جذابتر، شخصیت و منش روانشناختی و اخلاقی او است. عشق ورزی بی حد و مرز به انسانها، اشتیاق مقاومت ناپذیر به عدالت اجتماعی و حقیقت طلبی مجدّانه وی، چون با وسواس اخلاقی و نیز گرایش ها و تجارب عرفانی او جمع و ترکیب شدند، از او انسانی بسیار دوست داشتنی، غبطه برانگیز، و الهام بخش ساختند.روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی و به صورت کتابخانه ای است. سوالاتی که در این پژوهش مورد نظر قرار داشته اند عبارتند از: 1- آیا عرفان سیمون وی، عرفان شهودی و کشفی است یا عرفان استدلالی و عقلی است؟2-آیا عرفان سیمون وی با مسلک گنوستیسیزم قرابت و نزدیکی دارد؟3-آیا سیمون وی در افکار عرفانی خود از افکار عرفانی ادیان دیگر تأثیر پذیرفته است؟4-افکارعرفانی سیمون وی تا چه اندازه باافکارعرفانی رایج درکلیسا تفاوت دارد؟5-آیاافکارعرفانی سیمون وی متأثر از زندگی شخصی و شرایط اجتماعی عصرش بوده است؟ این پژوهش در بررسی موضوع مورد نظر به نتایجی در راستای سوالات مطرح شده دست یافته است. از جمله این که عرفان سیمون وی عرفان کشفی و شهودی است و محرک تفکر عرفانی او، تجربه شخصی اش از درد و رنج است.