جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : ویرایش دوم این کتاب (1985) کالبدشکافی پیش‌بینی‌شده «سوسیالیسم واقعاً موجود» را انجام داد - با استفاده از تئوری و بازگشت به منابع اصلی از قرن 18 و 19. چهار سال بعد، این بلوک قدرت شروع به فروپاشی کرد، در سال 1991 سپس. همچنین اتحاد جماهیر شوروی و همراه با آن الگوی اجتماعی این دولت‌ها، آهنگ پیروزمندانه «پایان تاریخ» که نئولیبرالیسم در آن زمان خواند، در گلوی خوانندگانش گیر کرد. تاریخ واقعی از هیچ قانونی که از قبل توسط ما تدوین شده است، تبعیت نمی کند. همچنان اتفاق می افتد. بحران وحشیانه اخیر سرمایه داری مالی احیای روش های تحلیلی کارل مارکس را مفید می سازد. زیرا این بحران یک تکینگی نیست. این آخرین مورد از زنجیره شوم "ترک ها" و "جمعه های سیاه" است که از اواسط قرن هجدهم مشخصه سرمایه داری مدرن بوده است، از زمان سقوط بانک لندن $aBlack Friday$z در 6 دسامبر 1745 سایه او را همراهی کنید.در این ویرایش جدید، کتاب به سه فصل کنونی گسترش یافته است. علاقه مداوم به آن را می‌توان با این واقعیت توضیح داد که به صورت درونی اتفاق می‌افتد. که از اقدامات تهاجمی مبارزه نمادین در چارچوب تفکر دوست-دشمن و همچنین ذهنیت اردوی جدلی خودداری کند. درعوض، از خود موضوع، از طریق انتقادات درونی گسترده، برخی از شرایط پایان یا تداوم بیگانگی اجتماعی و انسانی را بررسی می کند. این برای $amateriale$z دموکراسی و $amateriale$z دولت قانون اساسی در چارچوب یک مفهوم دموکراتیک تجدید شده از امر سیاسی کار می کند.$z

ترجمه ماشینی : مارکس اولیه خواستار «تحقق فلسفه» از طریق انقلاب شد. بنابراین انقلاب به مفهومی انتقادی برای مارکسیسم تبدیل شد، دیدگاهی که در دیدگاه‌های پراکسیس بعدی لوکاچ و مکتب فرانکفورت شرح داده شد. این متفکران استدلال می کنند که مسائل اساسی فلسفی، در واقع، مسائل اجتماعی هستند که به طور انتزاعی تصور می شوند. «فلسفه پراکسیس» که در ابتدا با عنوان «لوکاچ، مارکس و منابع نظریه انتقادی» منتشر شد، سیر تحول این بحث را در نوشته‌های مارکس، لوکاچ، آدورنو و مارکوزه دنبال می‌کند. این تفسیر مجدد فلسفه پراکسیس ارتباط مستمر آن را با بحث های معاصر در نظریه سیاسی مارکسیستی، فلسفه قاره ای و مطالعات علم و فناوری نشان می دهد.

ترجمه ماشینی : ایده آلیسم در تلاش خود برای دستیابی به ماهیت ذهن انسان از اصطلاحاتی مانند "خود ناب"، "تصویر متعالی"، "آگاهی ناب" و غیره استفاده می کند. این شرایط به چه معناست؟ به چه چیزی اشاره می کنند؟ حداقل از نظر بصری، پاسخ زیر می‌تواند رضایت‌بخش باشد: این عبارات و عبارات مشابه ظاهراً کیفیت بسیار ویژه‌ای از ذهن انسان را به تصویر می‌کشند، کیفیتی که به دلیل آن انسان صرفاً بخشی از طبیعت نیست، بلکه موجودی است که قادر به شناخت و شناخت است. عمل بر اساس اصول حاکم بر قلمرو معنوی. در فصل اول پژوهش حاضر، نویسنده تلاش می کند تا ایده «ایگوی ناب» را به زمین بیاورد. نویسنده با تحلیل مفهوم ادراک محض کانت - جد همه مفاهیم مشابه در تاریخ ایده آلیسم مدرن و معاصر - به این نتیجه می رسد که کارکردها و ظرفیت های خاصی که توسط خود کانت به ادراک محض نسبت داده می شود، دلالت بر رد چارچوب ایده آلیستی و ضرورت دارد. برای «طبیعی کردن» ایده خود ناب. به عبارت دیگر - و علی رغم ادعای کانت بر خلاف آن - نمی توان ادراک خالص محض را بر انسان که به عنوان بخشی از طبیعت، به عنوان یک احساس و یک موجود حس کننده در نظر گرفته می شود، تصور کرد. به نظر می رسد که مرجع بیان «خود ناب» برای ما بسیار آشناتر است - ارگانیسم انسانی، با همه نیازها، انگیزه ها و تمایلاتش.

ترجمه ماشینی : مقالات این جلد که برای اولین بار در سال 1982 منتشر شد، به تعدادی از جنبه‌های مختلف ایده‌های مارکس و ساختارهای متفاوتی که مارکسیست‌های بعدی بر روی آنها گذاشته‌اند، می‌پردازد. آنها بر اساس یک سلسله سخنرانی، دیدگاه های مارکسیستی را درباره ماهیت فلسفه، تاریخ و تبیین تاریخی، نقش و اهمیت سیاست، و ادبیات و جایگاه اخلاق بررسی می کنند. از مارکسیست های مورد توجه می توان به لوکاچ، سارتر، هابرماس، آلتوسر و ماچری اشاره کرد. یک نگرانی مداوم از طریق حجم، رابطه درون تفکر مارکسیستی از واقعیت و ارزش است، با پیامدهایی که برای اعمال ما خواهد داشت.