جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب “بوطیقای نو و خوانش فمینیستی در آثاری از: غزاله علیزاده، شهرنوش پارسی پور، منیرو روانی پور، زویا پیرزاد، میترا داور و گلی ترقی” کوششی تازه برای “خوانش متن ادبی” است. نکته ی برجسته و تازه در این خوانش، تحلیل و تأویل متن بر پایه ی “بوطیقای نو” یا “رویکردهای نقد ادبی معاصر” است که بر مبنای تازه ترین منابع نقد ادبی به زبان انگلیسی مورد تحلیل و خوانش قرار گرفته است؛ مثلاً رمان “خانه ی ادریسی ها” ی “غزاله علیزاده” با پنج رویکرد در نقد ادبی معاصر مورد بررسی قرار گرفته است. هریک از چهار داستان کوتاه “میترا داور” بر پایه ی یکی از رویکردهای بوطیقای نو مورد خوانش قرار گرفته است. حُسن این گونه خوانش در این است که تحلیل و خوانش متن، جنبه ی علمی پیدا می کند، زیرا بر اساس آخرین نظریه های ادبی معاصر مورد بررسی قرار می گیرد. چنین خوانشی، منتقد ادبی را از هر گونه داوری بر پایه ی ذوق، کلّی گویی، سطحی نگری، برخورد شخصی و “شائبه ی اغراض” و نقدهای ژورنالیستی دور می کند. آثاری را که بی جهت عزیز و ارزشمند شده اند، با معیار “بوطیقای نو” مورد ارزیابی مجدد قرار می دهد و آثاری که بی جهت مورد بی اعتنایی و توطئه ی سکوت مواجه شده اند، مورد داوری و ارزیابی واقعی قرار می گیرند. این گونه برخورد با متن، به خواننده کمک می کند تا با تازه ترین مفاهیم و رویکردهای نقد ادبی عصر نیز آشنا شود؛ به گونه ای که خود بتواند به یاری هنجارهای ناظر بر “بوطیقای نو” به خوانش داستان کوتاه یا رمان بپردازد و شخصاً لذت خوانش متن را تجربه کند. این کتاب به خواننده کمک می کند تا متنی یگانه را گاه با رویکرد “ساختارگرایانه” و همزمان با رویکرد “ساختارشکنانه” مورد مطالعه قرار دهد؛ چنان که رمان خوش ساخت “چراغ ها را من خاموش می کنم” نوشته ی “زویا پیرزاد” با چنین رویکردهایی مورد داوری و ارزیابی قرار گرفته است.