جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

معرفی کتاب بحثی درباره معاد کتاب بحثی درباره معاد، تفسیر سوره قیامت است. این کتاب نوشته اسماعیل صالحی مازندرانی است که محمدعلی صالحی مازندرانی آن را گردآوری کرده است. درباره کتاب بحثی درباره معاد این کتاب بر اساس مجموعه بیانات فقیه اهل بیت عصمت و طهارت (ع)، مرجع عالیقدر حضرت آیت‌الله العظمی حاج شیخ اسماعیل صالحی مازندرانی (قدس الله نفسه الزّکیه) تنظیم شده است. مطالب این کتاب که طی ۲۴ جلسه، در سال ۱۳۷۰ هجری شمسی، مقارن با ماه مبارک رمضان ۱۴۱۲ هجری قمری، بیان شده است، بحثی درباره معاد همراه با تفسیر ۱۴ آیه از آیات سورهٔ مبارکه قیامت می‌باشد که ضمن آن، مباحث اخلاقی نیز مطرح شده است. بیانات آن فقیه عالی مقام با تصرّفات اندکی، همراه با تحقیق لازم، ارائه شده است و به جهت ارتباط جلسات، برخی از آنها به جلسات دیگر انضمام شده است. خواندن کتاب بحثی درباره معاد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به خواندن تفسیر سوره قیامت پیشنهاد می‌کنیم. بخشی از کتاب بحثی درباره معاد اوّل_ عدّه‌ای جزء منکران و مُلحدان می‌باشند که نه تنها منکر معاد هستند، بلکه منکر مبدأ هم هستند. هم مبدأ و هم معاد را منکرند و هر آنچه که بین مبدأ و معاد هست؛ یعنی رسالت، نبوّت، امات و ولایت و... را هم منکرند و آنها کلّاً ماوراءالطبیعة و آنچه را که از محور حسیّات و علم و تجربه، بیرون باشد، منکرند. بهانهٔ آنها هم عمدتاً یک چیز است و آن این که می‌گویند: آنچه را که از محسوسات و ملموسات و مشهودات است و در مرئیٰ و منظرمان هست و در سیطرهٔ علم تجربه، قرار دارد، می‌پذیریم و اگر چیز دیگری هم باشد، باید آن را در مجموعه محسوسات و طبیعت مشاهده و رؤیت و لمس کنیم. بنابراین آن منکر مُلحد مادی می‌گوید: خدایی راکه زیر چاقوی تشریح نبینم، به او ایمان نمی‌آورم؛ یعنی می‌گوید: به موجودی که در آزمایشگاه و در مرحله تجزیه قرار بگیرد، ایمان و اعتقاد دارم و به آنچه از این مرحله بیرون باشد، اعتقادی ندارم. ما با این گروه از منکرانی که ماوراء الطبیعه و مجموعه آنچه را که آن سوی مرز محسوسات هست، منکرند، بحثی نداریم. بحمدالله تعالی، فلسفه، کلام، معارف حقّه وحی و قرآن، پاسخی متقّن و محکمی به آنها داده است. دوّم_ عدّه‌ای می‌گویند: ما اساساًنه منکریم و نه مثبت، نه انکار داریم و نه اثبات. یعنی: عقل و فکر و ادراک و اندیشه‌مان به طور کلی نسبت به مسائل و مباحثی که مربوط به ماوراءالطبیعه باشد، عاجز و ناتوان است. می‌گویند: آنچه که در آن سوی مرز مادّه و طبیعت و حسّ قرار دارد، نمی‌توانیم با حواسّمان و یا با عقل و ادراک و اندیشه و فکرمان با آن ارتباط برقرار کنیم، «دست ما کوتاه و خرما بر نخیل». این گروه می‌گویند: عقل، فکر و شعور و اندیشۀمان و دستگاه گیرنده و یابنده و جویندۀمان از علم و معرفت و آگاهی و درک و یافتن و پیدا کردن ماوراءالطبیعه، به طور کلّی قاصر و عاجز است. نه می‌گوییم ماوراءالطبیعه نیست، زیرا شاید باشد، شاید ما بین مبدأ و معاد باشد، و نه می‌گوییم حتماً هست؛ چون دسترسی به آن مسائل نداریم و برای اثبات آن مسائل، اساساً عقل و اندیشۀمان قاصر و کوتاه است. با این گروه هم، بحثی نداریم. اینها از دایرهٔ دین، عقیده، مذهب، اسلام، قرآن، کتاب، سنّت و وحی خارج هستند. این جماعت معروف به «لا ادریّون» هستند، می‌گویند ما نمی‌دانیم و نمی‌توانیم هم بدانیم.