جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : اگر پترارک، به‌عنوان آغازگر اومانیسم در قرن چهاردهم، قبلاً با الاهیات مکتبی مخالفت کرده بود، به بن‌بست بین ایمان و عقل با استدلال‌های اوروئیستی و بعداً اوکامیستی منجر شد و به اختلافات دیالکتیکی واگذار شد. از احیای دانش کلاسیک حمایت می‌کند و به عنوان یک مسیحی از این امر حمایت می‌کند که اگر راه نجات را نشان می‌دهد، هیچ‌کسی، جز مسیحی، نمی‌داند که به چه کسی و به چه نحوی اعتراف کند، نباید تحقیر شود. - اراسموس دو روتردام در قرن شانزدهم خواهد بود، که از ظرافت های کسانی که از قرون وسطی می خواستند اسرار ایمان را درک کنند، الهیات را بر اساس فلسفه به عنوان تأملی در وجود بر اساس قانون افلاطونی-ارسطویی می ساختند. ، پیشنهاد می کند که علم امور الهی و بشری را باید در فلسفه به عنوان سنت بلاغی تأمل در مسائل انسان جستجو کرد و با کاوش حداکثری در امکانات مطبوعات نوپا، از طریق هزاران آداجی خود به طور سقراطی توضیح خواهد داد. ، Colloquia، Litterae، ترجمه ها و نسخه های اصلی، به اروپای مات و مبهوت، مضطرب و متزلزل بین احیای عظمت باستانی و رادیکالیسم مذهبی کاتولیک ها و اصلاح طلبان، زیرا و ج چگونه باید قاطعانه نویسندگان یونانی-لاتین را خواند و تقدم مکاشفه مسیحی را در رابطه با بت پرستی و اختراعات - اختراعات - مردمان دیگر فهمید. در این تصویر از گسیختگی‌ها، آنتی بارباروس با برجسته‌سازی درج شده است که توسط نویسنده آن برای نسخه Opera Omnia به عنوان اولین کتاب مرتبه اول، که دقیقاً به آموزش متون باستانی اختصاص دارد - adstitutem litterarum - یک کتاب تعیین شده است. که مجموع استدلال های او برای وحدت مسالمت آمیز حقیقت را به ارمغان می آورد.

«انسان محورى» تفكرى برخاسته از سكولاريسم است كه از عصر نوزايى (رنسانس) و با ورود در هنر و ادبيات آغاز گرديد و به تدريج، در عصر روشنگرى به جهان بينى جديدى تبديل شد. هدف از بررسى اومانيسم نشان دادن اين واقعيت است كه اومانيسم در حد يك اصطلاح باقى نمانده است و در حوزه هاى گوناگون معرفت شناسى، هستى شناسى، انسان شناسى، ارزش شناسى، علوم و مانند آن ورود پيدا كرده و يك عالم جديد با محوريت تفكر انسان بدون خداوند ايجاد كرده است. آنچه در بررسى اومانيسم مهم است كشف رابطه اومانيسم با دستاوردهاى آن است؛ زيرا بسيار اتفاق افتاده كه انسان ها با يك جريان فكرى مخالفند؛ اما به سبب آنكه چگونگى ورود آن تفكر را در زندگى نمى دانند آن تفكر و جهان بينى را به صورت ناخودآگاه مى پذيرند و به آنچه نمى خواستند مبتلا مى شوند. گام اول در شناخت اومانيسم، رابطه آن با مسائل فكرى (معرفت شناسى، هستى شناسى، انسان شناسى و ارزش شناسى) و گام بعد رابطه آن با علوم و ابزار است. مقاله حاضر سعى دارد با روش تحليلى ـ توصيفى رابطه اومانيسم را با مسائل فكرى بررسى كند.