جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : روابط بخش اساسی انسان بودن است. آنها ارتباط، احساس تعلق مشترک و ابزاری برای ساختن هویت و سرمایه اجتماعی را امکان پذیر می کنند. با این حال، نشانه‌های مدرنیته متأخر را می‌توان با مضامین سنت‌زدایی، فردی‌سازی و جهانی‌سازی که اساساً شیوه و ابزار درگیر شدن در روابط را به چالش کشیده است، محصور کرد. این پایان نامه از الهیات مارتین بوبر استفاده می کند تا نشان دهد که چگونه ادعاهای محاوره ای او در مورد روابط، یعنی مدل «I-I» و «I-Thou» می تواند بعد اخلاقی جدیدی برای ارتباطات در عصر تکنولوژی ارائه دهد. این تز استدلال می‌کند که از طریق هم‌آفرینی در فضای مجازی، نیاز به درک الهیاتی جدید از پیوند متقابل درک می‌شود. الهیات می تواند از بستر فناوری برای تسهیل ارتباط مجدد در همه حوزه های رابطه و در نهایت به الهی استفاده کند. این پایان نامه ابتدا به تشریح وضعیت مخمصه الهیات در مدرنیته متاخر می پردازد. این بحث خواهد شد که چگونه سنت زدایی منجر به تأکید بر معنویت فردی، در مقابل باورهای اعتقادی جمعی شده است. ماهیت جهانی فضای مجازی ابزارهای آزمایش این اشکال جایگزین معنویت را تسهیل کرده است، که به الهیات اجازه کالایی شدن داده و چالشی را برای بعد روابط مطرح کرده است. فضای مجازی یک پارادوکس برای رابطه ارائه می دهد: رسانه حالت های ارتباط را تغییر می دهد زیرا خود از طریق تماس با فناوری دوباره پیکربندی می شود. این امر ارتباط را با ادغام فرد با دستگاه تسهیل می کند و در نتیجه مدل هایی مانند سایبورگ ایجاد می شود.

ترجمه ماشینی : در آغاز قرن بیستم، اندیشه فیلسوف مهاجر روسی، لو شستوف (1866-1938) هنجارهای فلسفی سنتی را به چالش کشید و تجربه فردی اضطراب مرگ را در خط مقدم بررسی فلسفی قرار داد. بر اساس تحقیقات من در آرشیو لو شستوف در سوربن، آرشیو کتابخانه و مجموعه های ویژه انجمن روانکاوی بریتانیا در موسسه روانکاوی و ترجمه های من از دست نوشته ها و مکاتبات منتشر نشده لو شستوف، این پایان نامه تفسیر جدیدی از این فیلسوف است. کار کردن با توجه به توسعه جهان بینی شستوف در چارچوب یک روایت تاریخی و زندگی نامه ای، من با نگاهی به منشور مفهومی تمثیل فرشته مرگ، به بررسی ریشه های موقعیت فلسفی شستوف پرداختم. تحلیل تطبیقی ​​و هرمنوتیکی مفاهیم کلیدی در فلسفه شستوف - مسائل حقیقت، مکاشفه و مرگ از طریق بررسی مفاهیم کلیدی فلسفه او در ارتباط با عقاید برخی از تأثیرگذارترین شخصیت های زمان خود، از جمله به دست آمد. مانند ویلیام جیمز، ادموند هوسرل، کارل یاسپرس و زیگموند فروید، و با اشاره به متفکران اصلی سنت غربی از افلاطون، فلوطین و ترتولیان گرفته تا آرتور شوپنهاور، و از سورن کی یرکگور و فئودور داستایوسکی تا فردریش نیچه، لئو تولستوی، مارتین. هایدگر و مارتین بوبر. ساخت شبکه ای از تعاملات هرمنوتیکی (فلسفی، روانکاوانه، مذهبی) بدین وسیله هدف دارد که فلسفه شستوف را به گفتگوی معنادار و متقابل آموزنده با سایر رشته ها برساند. نتیجه اصلی این اثر این است که تمثیل فرشته مرگ عنصری کلیدی در روش شناسی شستوف بود و نقش ترکیبی در توسعه بینش فلسفی او داشت. نتیجه مهم دیگر این است که گفتار تمثیل فرشته مرگ مفهوم مرگ را به عنوان بیداری برای زندگی (تولد دوباره فرد) منتقل می کند که موضوع اصلی فلسفه شستوف است. این یافته نه تنها اندیشه های متفکر روسی را در چارچوب سنت الهیات یهودی-مسیحی قرار داد، بلکه ارتباطی با نظریه روانکاوی زیگموند فروید، فلسفه ژاک دریدا و احیای الاهیات آپوفاتیک کنونی ایجاد کرد.

ترجمه ماشینی: این اولین مطالعه کامل و منظم به زبان انگلیسی در مورد ایزاک بروئر، بنیانگذار آگودات اسرائیل است که دستاوردهای فکری او دنیای فرانتس روزنزوایگ و مارتین بوبر را در آینه ای ارتدکس منعکس می کرد. این یک جنبه اغلب نادیده گرفته شده از آخرین مرحله یهودیت آلمان را روشن می کند و بروئر را به عنوان یک چهره نمونه در مواجهه یهودیان با مدرنیته بازپس می گیرد.

ترجمه ماشینی: تردیدی وجود ندارد که اکثر متفکرانی که معمولاً با سنت اگزیستانسیالیستی در ارتباط هستند، صرف نظر از آموزه های واقعی شان، به نوعی تحت تأثیر نوشته های کی یرکگور بوده اند. این تأثیر آنقدر زیاد است که می توان به انصاف بیان کرد که جنبش اگزیستانسیالیستی مسئول پیشرفت عمده در استقبال بین المللی کی یرکگور بود که در قرن بیستم اتفاق افتاد. در نوشته‌های کی‌یرکگور می‌توان مجموعه‌ای غنی از مفاهیمی مانند اضطراب، ناامیدی، آزادی، گناه، جمعیت، و بیماری را یافت که همگی در ادبیات اگزیستانسیالیستی به عنوان موتیف‌های استاندارد تبدیل شدند. سارتر نقش مهمی در تقدیس کردن کی یرکگور به عنوان یکی از پیشروان اگزیستانسیالیسم ایفا کرد. با این حال، پژوهشگران اخیر به استفاده ایدئولوژیک او از کی یرکگارد توجه کرده است. در واقع، به نظر می رسید که سارتر از کی یرکگور برای اهداف خود سوء استفاده می کند و سوء ظن به ارائه نادرست و تحریف، مفسران اخیر را بر آن داشته است تا به گذشته برگردند و رابطه پیچیده بین کی یرکگور و متفکران اگزیستانسیالیست را مورد بررسی قرار دهند. مقالات این جلد شامل چهره هایی از سنت های اگزیستانسیالیسم فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی و روسی است. آنها استفاده غنی و متنوع از کی یرکگور توسط این متفکران متأخر را بررسی می کنند و مهمتر از همه، نقش ادعا شده او را در این جنبش روشنفکری معروف تحلیل انتقادی می کنند.

ترجمه ماشینی: در بیست و پنج سال گذشته، تلاش برای درک روش های دیگران، بحث های دینی را در سطوح مختلف احیا کرده است. وارد دورانی شده ایم که از آن به عنوان «عصر گفتگو» یاد شده است. اما ماهیت چنین گفت وگویی باید چگونه باشد؟ و هدف آن چه باید باشد؟ به راستی رابطه صحیح بین جوامع مختلف اعتقادی چیست؟ در این کتاب، ساندرا بی لوبارسکی پاسخ های جدیدی به این پرسش های به موقع ارائه می دهد. او با تأیید "کثرت گرایی واقعی" شروع می کند، این موضع که بیش از یک سنت "حقیقت را بیان می کند" - یک "واقعیت مبارک" که ما را قادر می سازد بینش خود را از حقیقت از طریق گشودن به ادراکات دیگران گسترش دهیم. او با استفاده از مفهوم «گفتگوی دگرگون‌کننده» (اصطلاحی که از الهی‌دان جان بی‌. کاب جونیور وام گرفته شده است)، روشی را برای مواجهه با سنت‌ها در عصر کثرت‌گرایی دینی ارائه می‌کند - روشی که نه مستلزم از دست دادن ویژگی‌های خاص است و نه کاهش خاصیت. نزول به نسبی گرایی در زمینه‌های یهودی، لوبارسکی استدلال می‌کند که میثاق نواشید، رویکرد یهودیان پیشامدرن به غیریهودیان، چارچوبی ناکافی برای گفت‌وگوی امروزی است زیرا هیچ ارزش مستقلی برای هیچ سنت غیریهودی قائل نیست. او سپس به دیدگاه‌های بین‌مذهبی چهار متفکر مدرن یهودی مهم: لئو باک، فرانتس روزنزوایگ، مارتین بوبر و مردخای کاپلان توجه جدی می‌کند. او با اذعان به بدهی فکری عظیم ما به آنها، با این وجود خواستار حرکتی فراتر از مدارا و فراتر از قدردانی متقابل به سمت گفتگو است که ممکن است سنت‌های ما را متحول کند.

موضوع «خود» و «دیگری» به یک معنا گویای مجادلات ذهن‌گرایی- تجربه‌گرایی در فلسفه معاصر غرب است. در این مجادلات گاه زمینه توجه به موضوع «دیگری» و گاه به‌فراموشی سپردن آن و حتی سیطره بر او فراهم می‌شد، اما با ظهور اگزیستانسیالیسم، موضوع «دیگری» و تأکید بر نقش آن در شناخت «خود»، مقام ثابتی در تفکر فلسفی و سپس اندیشه سیاسی پیدا کرد. فلاسفه اگزیستانس هرچند موضوع «دیگری» را از منظر وجودی مورد توجه قرار داده‌اند، اما از آنجا که با اصل نظام‌مندی اندیشه چندان موافق نیستند و نظام‌مندی را نوعی سیطره بر انسان می‌دانند، بنابراین موضوع «دیگری» و مواجهه «خود» با آن، صورت‌بندی مشخصی در اندیشه آنان ندارد، در حالی‌که صورت‌بندی این موضوع می‌تواند آموزه-های روشنی را برای دفاع از رابطه مطلوب میان انسان‌ها ارائه دهد. در این مقاله فرض شده است اندیشه مارتین بوبر، هرچند در ادامه سنّت فلسفی اگزیستانسیالیسم مطرح می‌شود، اما وی با بهره‌گیری از سایر نحله‌های فلسفی و همچنین تأثیرپذیری از عرفان یهود، و با تأسیس «فلسفه گفتگویی»، صورت‌بندی نسبتا روشنی از چگونگی مواجهه مطلوب با «دیگری» ارائه می‌کند. این مقاله با بررسی رویکردهای مختلف به رابطه «خود» و «دیگری» سعی می‌کند الگویی نظری را بر مبنای آراء بوبر جهت بررسی امکان یا فقدان باهم‌بودگی و اصالت دادن به «دیگری» در شناخت «خود» در اندیشه یک متفکر، ارائه دهد