جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

گویا ولتر متفکر بزرگ فرانسوی فرموده است که«فقط فلاسفه بایدتاریخ بنویسند». اگر به ظاهر این حرف تسلیم شویم، ناچار باید گوییم همه کسانی که معلم تاریخ هستند.، حق این بود که اول در رشته فلسفه لیسانس دریافت کرده بودند. اما حقیقت آنست که هر کس در کریدورها و تنگناهای بی در وپن تاریخ قدم گذارد،خودشهامت یک فیلسوف رابه کاربرده است: تنگناهایی که از راهروهای پنهان اهرام مصر ناشناس تر، و از جاده ابریشم بی پایان تر، و از کوچه هفت پیچ حادثه آفرین تر اند. در واقع آن کس که با تاریخ سر و کار دارد، اگر حتی یک دوران کوتاه تاریخ را هم با دیده تعمق و بصیرت ورق بزند – دیدی فلسفی در زمینه روشن ذهن خود ایجاد کرده است. هیچ پدیده ای در عالم تفکر بشری ، بیشتر و بهتر از تداوم و پیوستگی حوادث تاریخ ، آدم را به فلسفه خلقت عالم ایجاد آشنانخواهد کرد و حقیقت آنست که فلسفه،یا به قول ویل دورانت «ملکه علوم» را هیچ فرزندی،مدد کارتر و وفادار تر از تاریخ نیست – که تار و پود حیات فلسفه را تاریخ می بافد.