ابو محمد عبداللّه بن احمد بن قدامة بن مقدام بن نصر بن عبداللّه مقدسى (م 620 ق).
عبداللّه در روستاى «جماعيل»، به دنيا آمد. ده ساله بود كه خانواده اش از ستم
... م صلبيان به دمشق كوچيد. او در اين شهر قرآن و مختصر الخرقى را از بر كرد و از پدرش و ابوالمكارم بن هلال و ديگران حديث شنيد.
در سال 561 ق با پسرخاله اش حافظ عبدالغنى به بغداد رفت و از هبه اللّه دقائق، ابن بطى، عبدالقادر گيلانى و ديگران كسب حديث كرد. سپس در مكه از مبارك بن طباح و در موصل از خطيب شهر ابوالفضل حديث شنيد. او مدتى در مدرسه عبدالقادر اقامت داشت و کتاب الخرقى را نزد او خواند. پس از مرگ عبدالقادر، از ابوالفتح بن منّى فقه آموخت. چهار سال در بغداد ماند و سپس به دمشق بازگشت و بار ديگر به بغداد رفت. وى در جنگهاى صليبى شركت مى جست. در سال 574 ق به حج رفت و در بازگشت يك سال در بغداد ماند. سپس به دمشق بازگشت و در همين زمان به نوشتن كتاب «المغنى فى شرح الخرقى» پرداخت. ابن قدامه در سال 620 هجری در دمشق وفات یافت و در کنار دامنه کوه قاسیون دفن گردید.
استادان:
هبه اللّه دقائق، ابن بطى، سعداللّه دجاحى، شيخ عبدالقادر جيلانى، ابن تاج القراء، ابن شافع، ابوذرعه، يحيى بن ثابت و غيره.
شاگردان:
قاضى القضات شمس الدين عبدالرحمن بن ابوعمر، بهاءعبدالرحمن، ابن نقطه، ضياء، عزاسماعيل بن فراء، احمد بن مؤمن.
تأليفات:
وى در حدود 28 تأليف دارد؛ از جمله: البرهان فى مسألة القرآن، الاعتقاد، مختصر العلل الاخلال، شيخة شيوخه، المغنى، الكافى، المقنع، فضائل عاشورا.
بیشتر