جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

محمد بن بحر الرهنی الشیبانی یکی از راویان صاحب تألیف است. روایات او در آثار و کتب شیخ صدوق‡ انعکاس یافته است. احادیث رهنی در سه کتاب علل الشرایع، من لا یحضره الفقیه و کمال‌الدین و تمام‌النعمه یافت می‌شود که در چند روایت، شیخ صدوق بدون واسطه از محمد بن بحر نقل می‌کند، اما این راوی از سوی برخی رجالیان شیعه متهم به غلو شده، درحالی‌که این اتهام توسط برخی دیگر همچون نجاشی، از او رفع گردیده است. با توجه به تعارض آرای رجالیان دربارۀ وی، در این مجال، ضمن بیان دیدگاه‌های مختلف رجالیان، از طریق بررسی دقیق اقوال رجال‌شناسان دربارۀ او و واکاوی مضمون و محتوای روایاتش، به تبرئۀ او از این اتهام دست می‌یابیم. نقل روایات رهنی توسط شیخ صدوق با توجه به مبانی سخت‌گیرانۀ وی در علم رجال، به‌خصوص در مسئلۀ غلو، مهر تأییدی بر تبرئۀ وی از اتهام غلو دانسته شده است. با توجه به ذومراتب شناخته شدن غلو و موضع‌گیری متفاوت رجالیان در برابر این جریان، در به کارگیری اصطلاحات غلو و تفویض از جانب رجال‌نویسان، با تسامح مواجهیم که در مورد محمد بن بحر نیز رخ داده است؛ به نظر می‌رسد این امر سبب تشکیک در غالی بودن وی از سوی برخی دیگر از رجال‌شناسان شده است.