جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
جستجو در برای عبارت
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
بررسی تطبیقی عملکرد اجتماعی حضرت ابراهیم از منظر قرآن و تورات
نویسنده:
پدیدآور: مریم روستائی ؛ استاد راهنما: الهه هادیان ؛ استاد مشاور: حسن اصغرپور
نوع منبع :
رساله تحصیلی
چکیده :
جایگاه ممتاز حضرت ابراهیم علیه السلام در قرآن بر کسی پوشیده نیست. قرآن، ایشان را مقتدای بشریت و سرمشقی نیکو برای مومنان معرفی نموده است. او نه تنها در حوزه فضایل فردی سرمشق و اسوه‌ای حسنه است؛ بلکه عملکرد ایشان در مسائل اجتماعی و جامعه‌سازی نیز می‌تواند سرمشق و مقتدای عصر حاضر قرار گیرد. خداوند پیامبران الهی را برای راهنمایی و سوق دادن انها به سوی خیر و نیکی مبعوث کرده است. از میان این پیامبران، حضرت ابراهیم سرمشقی نیکو برای بشریت معرفی شده است. در میان آیات قرآن نام نیک حضرت ابراهیم به کرات برده شده که نه تنها در حوزه فضایل فردی اسوه هستند بلکه در عملکرد اجتماعی و چگونه ساختن جامعه زمان خودشان نیز سرمشق می باشند. مسئله اصلی این پژوهش به بررسی نقش آفرینی و چگونگی تغییر و تحولاتی که ایشان در جامعه و زمان خود داشته اند اختصاص دارد. ‌روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی می‌باشد و روش جمع ‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است. در همین راستا با مراجعه به گزارشتات و مستندات با تاکید بر قرآن کریم، به خصوصیات جامعه و دوره حضور این پیامبر و عملکرد، اصلاحات و مراودات ایشان برای رسیدن به جامعه مطلوب از منظر قرآن و تورات نیز بررسی شد. و در نهایت مطالب گردآوری شده و بدست آمده از منظر قرآن و تورات به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار گرفت. مهم‌ترین ویژگی جامعه پیرامونی حضرت ابراهیم، شرک بوده که به اشکال مختلف بت‌پرستی، ستاره پرستی و پرستش انسان‌های دیگر ظهور داشته است. عدم اعتقاد به معاد به عنوان یکی از اصول اعتقادی و سازنده، و عدم اعتقاد به نبوّت از دیگر ویژگی‌های اجتماع آن روز بوده است. در این بررسی مهم‌ترین ویژگی‌های جامعه مطلوب حضرت ابراهیم عبارتند از توحید و یگانه‌پرستی، معاد باوری، و اعتقاد به رهبر منصوب الهی. موارد دیگری نظیر اهتمام به اقامه نماز، امنیت جامعه، اقتصاد سالم و برخی خصوصیات دیگر نیز از ویژگی‌های جامعه مطلوب ایشان است. تلاش برای آگاه‌سازی مخاطبین، برائت و کناره‌گیری، مبارزه عملی، هجرت و ایجاد نمادهای توحیدی از شیوه‌های ابراهیم برای جامعه‌سازی به شمار می‌رود. هرچند حضرت ابراهیم در ابتدای کار خود در بابل، به ظاهر توفیق چندانی در ساخت جامعه مطلوب نداشت؛ ولی با مهاجرت به سرزمین‌های دیگر و با توجه به پیشینه‌ای که در بابل داشت، موفق به پایه‌گذاری جامعه دینداران توحیدی گردید. به نحوی که امروزه ادیان مختلف الهی علیرغم انحرافات، خود را به او منتسب می‌کنند.
مولفه های رهبری انبیاء (ع) در قرآن کریم (حضرت ابراهیم (ع) به عنوان نمونه)
نویسنده:
پدیدآور: اسامه عبدالمهدی شاکر البغدادی ؛ استاد راهنما: محمدحسین شیرافکن
نوع منبع :
رساله تحصیلی
چکیده :
اهمیت موضوع رهبری ابراهیمی در قرآن کریم در توجه قرآن به شخصیت حضرت ابراهیم علیه السلام است که پس از حضرت موسی علیه السلام 69 بار در قرآن ذکر شده است؛ و همچنین در تنوع موضوعاتی است که در شکل‌گیری ویژگی‌های رهبر الهی و بر مسیر تکامل بشریت اثرگذار است؛ و نیز در نجات مردم از مصیبت‌های ناشی از جاه‌طلبی‌های جباران و انحراف ملت‌ها از راه راست و از برنامه الهی برای بشریت؛ همچنین اهمیت شناخت عناصر نظری و عملی رهبری که یک رهبر الهی را برای موفقیت در راهش پیش می برد و مردم را به سوی اهداف و کمالات والای الهی سوق می دهد، نهفته است. از این رو عناصر نظری و عملی رهبری حضرت ابراهیم علیه السلام با رویکرد توصیفی و تحلیلی و با استفاده از متون قرآنی و آثار معصومین علیهم السلام از طریق کتب تفاسیر معتبر و منابع اصلی تاریخی بررسی شده است. از طریق استنتاج و تجزیه و تحلیل، این پژوهش به نتایج ذیل رسیده است: 1- حضرت ابراهیم علیه‌السلام به‌عنوان یک رهبر، چشم‌انداز نظری واقعی برای آینده دارد که با برنامه‌ریزی صحیح، از طریق توانایی بالا در تشخیص واقعیت، سازماندهی و مدیریت عالی روش‌های تبلیغ دین، همراه با عالی‌ترین‌ ارزش ها و از راه ارشاد و نظارت متجلی می‌شود. عناصر عملی رهبری آن حضرت به واسطه تحکیم پایه های توحید و اعطای الگوی رفتاری کامل و تجسم آموزه نبوت روشن می شود. او آموزه معاد را به شیوه های عملی گسترش می دهد که از طریق موفقیت او در دعوت قوم، عمویش و پادشاه، و نیز از طریق ساختن بیت الله الحرام و همچنین از راه های عملی برای اتحاد مردم پدیدار می شود؛ چنانچه از طریق گسترش نسل خود در زمین برای انتشار توحید و اسلام، به این مهم جامه عمل می پوشاند. او علی رغم همه چالش ها و کمبود یار و یاور و ضعف امکانات، با شجاعتی بی نظیر و ایمانی راسخ با امپراطوری های بزرگ جهان مبارزه می کند و والاترین مقام های فداکاری، تبلیغ دین با حکمت و موعظه، رد شرک، یادآوری نعمات الهی و ایام الله، را به نمایش می گذارد. او با عالی ترین شیوه های مناظره حکیمانه، حجت را بر افراد تمام کرده و از این سو به هدف خود مبنی بر رهبری مردم به سوی بهشت جاودان دست می یازد و در برابر رهبری طاغوتی که به سوی باطل می راند مقاومت می کند. حضرت ابراهیم علیه السلام آثار بزرگی و درخشانی در عراق، مکه، فلسطین و مصر بر جای گذاشته است؛ او اخلاق، آرمان و زبان عفو و مدارا و عدالت را گستراند؛ او عزیزترین دارایی اش یعنی جانش، فرزندش و خانواده اش و حتی هجرت از وطن را به میدان آورد و در راه رسیدن به هدف صبر کرد و دین اسلام حنیف را از طریق ارائه یک الگوی انسانی کامل و اندیشه ای استوار پایه گذاری نمود.
تحلیلی نو از انگیزه حضرت ابراهیم(ع) به درخواست احیای مردگان از نظر مفسران فریقین و با تاکید بر روایات اهل‌بیت(ع) ذیل آیه ۲۶۰ سوره بقره
نویسنده:
مرضیه رستمیان ، زهرا زارعی
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
چکیده :
انسان کامل و ولایت اعطایی به وی از طرف الله، نه تنها در حوزه اعتقادی، بلکه در عرصه عمل و تأثیرگذاری در جهان مادی نیز نمود می­یابد، از جمله نمودهای این ولایت، داستان زنده شدن چهار پرنده توسط حضرت ابراهیم (ع) در آیه ۲۶۰ سوره بقره و درخواست حضرت ابراهیم (ع) از خداوند برای نشان دادن کیفیت احیای مردگان است؛ دیدگاه‌های مفسران در تبیین انگیزه‌ی این درخواست متفاوت است، برخی از این احتمالات با تدبر در آیات قرآن و بررسی نکات صرفی و نحوی به دست آمده‌اند و برخی حاصل بررسی روایات ناظر به آیات می‌باشد؛ با مقایسه و ارزیابی این دیدگاه‌ها، پژوهش به این نتیجه دست یافته است که نزدیک‌ترین تحلیل به بافت قرآنی و شأن حضرت ابراهیم (ع)، انگیزه‌ی وی برای اطمینان قلبی از برگزیده شدن به عنوان خلیل الله در کسوت خلیفه اللهی است که از روایات اهل‌بیت(ع) استخراج شده‌است؛ مقامی که در آن عبد، در مسیر ولایت تکوینی الهی، به مراتبی از شهود و علم حضوری دست می‌یابد.
صفحات :
از صفحه 141 تا 164
قصه پژوهی حضرت ابراهیم (ع) در قرآن کریم با تأکید بر تفسیر نمونه
نویسنده:
پدیدآور: سمیه میرجانی سروسفلی ؛ استاد راهنما: حمید حمیدیان ؛ استاد مشاور: احمد زارع زردینی
نوع منبع :
رساله تحصیلی
منابع دیجیتالی :
چکیده :
قرآن سخن خدای یکتا و معجزه بزرگ حضرت محمد (ص) و روشن‌ترین دلیل بر پیامبری آن حضرت می‌باشد. محتوای قرآن درباره خدای یگانه‌‌‌ و احکام و قوانینی برای سعادت دنیا و آخرت انسان‌ها است. حدود یک‌چهارم از محتوای قرآن به قصه‌های قرآنی اختصاص دارد. قصه‌گویی شیوه‌ای پرکاربرد در قرآن است که به‌دفعات برای هدایت و بیان حقایق از آن استفاده شده است. مکارم شیرازی به همراه جمعی از فضلا و اندیشمندان حوزه علمیه قم، در تفسیر نمونه به بیان تفسیر آیات مرتبط با سرگذشت حضرت ابراهیم (ع) پرداخته‌اند. تفسیر نمونه که از رایج‌ترین و مقبول‌ترین تفاسیر شیعه است، به شیوه‌ای نو و متناسب با درک عموم افراد و‌ قابل‌فهم ارائه شده است. روش این تفسیر اجتهادی- تحلیلی و عقلی و‌‌ با رویکرد تربیتی می‌باشد. مؤلف از‌ تفسیر آیه به آیه برای توضیح مضامین قرآنی استفاده کرده است. دوران زندگانی حضرت ابراهیم (ع) را به دو مرحله می‌توان تقسیم نمود. قبل از هجرت و نبوت آن حضرت و مبارزه او با بت‌پرستان بابل و دوران بعد هجرت از بابل و تلاش ایشان در سرزمین مصر می‌باشد. آیات متعددی از قرآن در مورد اتفاقات زندگی حضرت ابراهیم (ع) است ازجمله: مبارزه ‌‌با نزدیکان بت‌پرست، مبارزه با پادشاه بت‌پرست زمان، شکستن بت‌‌ها و محاکمه تاریخی آن حضرت و معجزه الهی در نجات از آتش، هجرت از بابل، فرستادن زن و فرزند به سرزمین بی‌آب‌وعلف، دستور ذبح فرزندش اسماعیل (ع) و سرانجام ساختن خانه کعبه با همراهی اسماعیل (ع)، رسیدن به مقام امامت بعد از امتحانات بسیار، از جمله این موارد است. همچنین بحث از آموزه‌های تربیتی از قصه آن حضرت و مبحث دعاهایی که ایشان در حق گروه‌های مختلف داشته، بخشی از آیاتی است که به شرح آن پرداخته خواهد شد. در این پژوهش که به شیوه تحلیلی و توصیفی می‌باشد، انتظار می‌رود که آیات قصه حضرت ابراهیم (ع) در تفسیر نمونه تحلیل شود و الگویی گرانمایه از زندگی ایشان در اختیار نسل ‌های مختلف قرار گیرد. از نتایج مهم این پژوهش که برای گروه‌های مختلف استفاده خواهد شد، صفات اخلاقی و رفتاری آن حضرت جهت تعلیم و الگوپذیری برای زندگی فردی و شیوه منحصربه فرد مبارزاتی ایشان در مبارزه با کفر برای جوامع مختلف اسلامی الگو می‌باشد. ذکر دعا‌های آن حضرت در شرایط مختلف و محتوای این دعا‌ها نیز قابل تأمل بوده که در بخش آخر به آن پرداخته شده است.
آموزه های اخلاقی و اعتقادی آیات مربوط به حضرت ابراهیم در قرآن
نویسنده:
پدیدآور: زینب صفی ؛ استاد راهنما: قربان جمالی
نوع منبع :
رساله تحصیلی
چکیده :
قرآن کریم به‌عنوان کتاب هدایت و تربیت الهی، در کنار ارائه تعالیم نظری و اخلاقی، با نقل سیره انبیاء الهی، به‌ویژه حضرت ابراهیم(ع)، الگوهای عینی از ایمان، اخلاص و بندگی را به انسان معرفی می‌کند. حضرت ابراهیم(ع) از برجسته‌ترین پیامبران الهی است که در قرآن با القاب و ویژگی‌هایی چون حنیف، مسلم، صابر، خلیل‌الله و امام مردم توصیف شده و نقش محوری او در تاریخ ادیان ابراهیمی (یهود، مسیحیت و اسلام) جایگاهی ممتاز برای وی رقم زده است. زندگی آن حضرت نمونه‌ای از عبودیت، یقین، توکل، ایثار و تسلیم در برابر اراده خداوند است و در قرآن کریم به‌تفصیل در بیش از 180 آیه و در 25 سوره بیان شده است. این پایان‌نامه با هدف واکاوی آموزه‌های اعتقادی و اخلاقی مرتبط با حضرت ابراهیم(ع) در آیات قرآن، به بررسی مفاهیمی چون توحید، نبوت، امامت، معاد، اخلاص، شکر، صبر، یقین و تسلیم می‌پردازد. تحلیل این مفاهیم در بستر آیات مربوط به آن حضرت، تصویری جامع از نقش ایشان به‌عنوان الگویی الهی برای تربیت انسان ارائه می‌دهد. رویکرد این پژوهش، نگاهی تفسیری و تحلیلی به جنبه‌های اعتقادی و اخلاقی شخصیت حضرت ابراهیم(ع) در قرآن کریم خواهد بود.
پیامبرشناسی قرآن و کتاب مقدس با تمرکز بر روایت حضرت ابراهیم (‌ع)
نویسنده:
قاسم باباجانی پور؛ استاد راهنما: محمد تقی انصاری پور؛ استاد مشاور: مهراب صادق نیا
نوع منبع :
رساله تحصیلی
چکیده :
این پژوهش با رویکردی تطبیقی و تحلیلی، به بررسی گفتمان نبوت در قرآن کریم و کتاب مقدس می‌پردازد و با تمرکز بر روایت حضرت ابراهیم (ع)، تلاش دارد تفاوت‌های مفهومی، الهیاتی و گفتمانی موجود در این دو متن را تحلیل کند. پرسش اصلی پژوهش آن است که آیا قرآن، در روایت خود از حضرت ابراهیم (ع)، گفتمانی مستقل و نو از نبوت ارائه می‌دهد یا در امتداد سنت نبوی عهدین قرار دارد؟ فرضیه پژوهش آن است که قرآن با ارائه خوانشی نو از نبوت، پیامبران را به‌مثابه مجریان فعل هدایت الهی، دارای نقشی عقلانی، اجتماعی و اخلاقی معرفی می‌کند که فراتر از کارکرد پیش‌گویی و پیام‌رسانی محدود به قوم خاص در عهدین است. در راستای پاسخ به این پرسش، ابتدا دیدگاه‌های متفکران مسلمان، یهودی و مسیحی در زمینه وحی و نبوت بررسی شده است. سپس با بهره‌گیری از روش تحلیل گفتمان تاریخی، روایت حضرت ابراهیم (ع) در قرآن و کتاب مقدس از حیث ساختار معنایی و کارکردی مقایسه شده‌اند. تمرکز پژوهش بر استخراج دال‌های مرکزی هر متن و نحوه چینش معنایی آن‌ها در منظومه نبوت است. یافته‌ها نشان می‌دهد که قرآن، حضرت ابراهیم (ع) را از شخصیتی قومی به الگویی جهانی برای توحید ارتقا داده و از طریق او، نبوت را به منظومه‌ای منسجم با ابعاد عقلانی، هدایت‌محور و مرتبط با اجرای شریعت الهی تبدیل کرده است. در مقابل، در کتاب مقدس، پیامبران اغلب در چارچوب مأموریتی تاریخی و قومی ظاهر می‌شوند و نقش آن‌ها بیشتر معطوف به انتقال پیام در شرایط خاص است. این تفاوت بنیادی، گفتمان نبوی قرآن را از نظر ساختار معنایی و اهداف تاریخی، از عهدین متمایز می‌سازد. نتایج این پژوهش می‌تواند در حوزه‌های مطالعات تطبیقی ادیان، الهیات تطبیقی و تحلیل گفتمان دینی مورد بهره‌برداری قرار گیرد و چارچوبی نوین برای فهم جایگاه پیامبران در متون مقدس فراهم آورد.
نقش الگویی و هدایتی حضرت ابراهیم (ع) در سبک زندگی دینی با استناد بر آیات قرآن کریم
نویسنده:
علیرضا زارع ، محمدرضا ابویی , اعظم اعتمادی فرد
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
چکیده :
سبک زندگی به مجموعه‌ای از الگوهای رفتاری نسبتا پایدار اطلاق می‌گردد که از بینش‌ها و ارزش‌های آدمیان متاثر بوده و به صورت عینی در رفتار متجلّی می‌شود و این تجلی می تواند الگوی دیگران شود. قرآن حضرت ابراهیم (ع) را به عنوان اسوه سبک زندگی معرفی می‌کند (ممتحنه/ 4) و بیش از 60 مورد از ایشان نام برده و عالی‌ترین سجایا و صفات انسان کامل را به ایشان نسبت داده و عناصر شخصیتی آن حضرت را بیان کرده و به صراحت در چند مورد فرموده که اسلام دین حضرت ابراهیم (ع) است. این نوشتار با روش توصیفی – تحلیلی در صدد ارائه شاخص‌های الگویی هدایتی حضرت ابراهیم (ع) درسبک زندگی دینی، که به عنوان اسوه بیان شده است می‌باشد. امّا یافته های این تحقیق نشان داده، «دین» فطرت است، راه است، بشر یک فطرت دارد، که آن فطرت دینی است و خداوند رسولانش را نفرستاد جز برای آنکه بندگان در پیام‌های الهی تعقل کنند، و آنان که در تعقل و تفکر برترند، نسبت به فرمان‌های الهی داناترند.نگارنده در صدد است با توجه به نتیجه‌ای که از شیوه هدایتی حضرت ابراهیم (ع) در پایان بدست می آید، بتواند روش درستی از سبک زندگی دینی وی را به عنوان «حیات طیّبه» به جامعه معرفی کند.  
صفحات :
از صفحه 23 تا 42
آخرالزمان در اديان ابراهيمی
نویسنده:
محمد حسین محمدی
نوع منبع :
کتاب
منابع دیجیتالی :
تاریخ ادیان و مذاهب جهان جلد 2
نویسنده:
عبدالله مبلغی آبادانی
نوع منبع :
کتاب , مدخل آثار(دانشنامه آثار)
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
منطق,
چکیده :
کتاب حاضر که مجموعه چند جلدی است به بررسی تاریخ ادیان و مذاهب جهان در نقاط مختلف جهان به ویژه به بررسی دین اسلام و شخصیت پیامبر اکرم صل الله علیه و اله و سلم می پردازد.
Critique of Views Regarding the Imamate of Prophet Abraham (PBUH), Centered on the Article by Imam Musa Sadr and the Elucidation of the Theory of the Imam of Nations
نویسنده:
Mohammadali Rostamian
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
صفحات :
از صفحه 33 تا 40