جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اين‌ كتاب‌ از سه‌ بخش‌ متفاوت‌ اما مرتبط‌ تشكيل‌ شده‌ است. 1- گفتار نخست‌ با عنوان‌ “شب‌ قدر” از مجموعه‌ سخنراني‌هاي‌ دكتر بهشتي‌ در مركز اسلامي‌ هامبورگ‌ (آلمان) استخراج‌ شده‌ است‌ كه‌ در سال‌1344 يعني‌ اولين‌ سال‌ اقامت‌ پنج‌ سال‌ و نيمة‌ ايشان‌ در آن‌ ديار ايراد شده‌ است. همان‌گونه‌ كه‌ از شيوة‌ بحث‌ پيداست، روي‌ سخن‌ با مخاطباني‌ است‌ كه‌ با معلومات‌ متفاوت‌ كنار يكديگر قرار گرفته، در عين‌ سليسي‌ و رواني، بر استدلال‌ها و شواهد عيني‌ استوار است. 2- گفتار دوم‌ با عنوان‌ «روزهاي‌ آخر زندگي‌ حضرت‌ علي(ع») از مجموعه‌ گفتارهاي‌ ايراد شده‌ پس‌ از بازگشت‌ ايشان‌ از آلمان‌ برگزيده‌ شده‌ است. نگاه‌ تاريخي‌ به‌ رويدادهاي‌ آخرين‌ سالهاي‌ زندگاني‌ امام‌ علي(ع)، استناد به‌ شواهد متقن‌ و تصحيح‌ باورهاي‌ غلط‌ رايج‌ در اذهان‌ عامه، كه‌ شيوة‌ هميشگي‌ ايشان‌ در گفته‌ها و نوشته‌ها بوده، اينجا نيز مشهود است. 3- سومين‌ بخش‌ اين‌ اثر، متن‌ خطبة‌ متقين‌ از كتاب‌ شريف‌ نهج‌البلاغه‌ است‌ كه‌ توسط‌ دكتر بهشتي‌ ترجمه‌ و از ميان‌ دست‌نوشته‌هاي‌ ايشان‌ انتخاب‌ شده‌ است.

نوشتار حاضر، با مقدمه ای در مورد فضیلت و شرافت ماه مبارک رمضان آغاز شده است. فصول این کتاب به ترتیب با موضوعات مختلف آغاز شده است که عبارتند از: فضیلت ماه مبارک رمضان در خطبه رسول خدا صلی اللّه علیه وآله؛ فصل دوّم: روزه ندای الهی؛ فصل سوّم: رمضان، ماه نزول قرآن؛ فصل چهارم: قرآن، کتاب زندگی؛ فصل پنجم: سلام بر ماه خدا؛ فصل ششم: هلال ماه رمضان؛ فصل هفتم: پایگاه پرهیزکاری؛ فصل هشتم: روزه، عبادتی آسان؛ فصل نهم: روزه و پرورش وجدان؛ فصل دهم: برنامه های عبادی، نجات بخش انسان؛ فصل یازدهم: روزه و آموزش آزادی؛ فصل دوازدهم: روزه و سیر زمان؛ فصل سیزدهم: نقش روزه در روح انسان؛ فصل چهاردهم: روزه، مدرسه عالی اجتماعی؛ فصل پانزدهم: رمضان از دیدگاه «اسلام» و «ما»؛ فصل شانزدهم: عید سعید فطر می باشند.

این كتاب مجلد دوم از مجموعه‌ «الرسائل الاعتقادیة» به قلم اسماعیل بن محمد خواجوئی است كه به زبان عربی نوشته شده و محتوای آن شامل این مباحث و رسائل مي باشد: 1- رسالة فی شرح حدیث (ما من احد یدخله عمله الجنة و ینجیه من النار) 2- رسالة فی شرح حدیث (لو علم ابوذر ما فی قلب سلمان لقتله) 3- رسالة فی حدیث (أعلمکم بنفسه أعلمکم بربه) 4- رسالة شرح حدیث (لایموت لمؤمن ثلاثه من الاولاد فتمسه النار الا تحله القسم) 5- رسالة شرح حدیث (انهم یأنسون بکم فاذا غبتم عنهم استوحشوا) 6- رسالة شرح حدیث (النظر الی وجه العالم عبادة) 7- رسالة فی تفسیر آیة «فاخلع نعلیک انک بالواد المقدس» 8- رسالة فی تعیین لیلة القدر 9- حاشیة علی أجوبة المسائل المهنائیة 10- رسالة عدلیة 11- رسالة فی نوم الملائکة 12- هدایة الفواد الی نبذ من احوال المعاد 13- رسالة فی بیان شجرة الخبیثة 14- رسالة فی الجبر و التفويض 15- رسالة فی شرح حديث من احبنا اهل البيت فليعد للفقر جلبابا 16- المسائل الخمس 17- رسالة فی تفسير آية (و كان عرشه علي الماء) 18- رسالة فی ذم سوال غير الله

مسأله نزول دفعی قرآن کریم از جمله مسائل مهمی در حوزه وحی است که در میان دانشمندان علوم قرآن، موافقان و مخالفانی داشته و هر گروه دلایل و مستنداتی را که عموماً مبتنی بر آیات و روایات است، ارائه نموده‌اند و این نظرات معمولاً از سوی طرف مقابل نیز به نقد کشیده شده است. در رابطه با مستندات قرآنی و اتکا به تفاوت معنایی ماده نزول در ساختارهای مختلف صَرفی، برای اثبات نزول دفعی در کنار نزول تدریجی، به‌نظر می‌رسد تنوع کاربرد این ماده در آیات قرآن، ناظر به چنین تفاوت و معنایی نباشد. مضاف آنکه بررسی کاربردهای مختلف صیغه‌های «نَزَلَ»، «أنزَلَ»، «نَزَّلَ» و «تنزّل»، با نظر به همنشینی آنها با حروف «إلی»، «علی» و ظرف «مع» به این نتیجه منجر شده که علاوه بر غیرقابل قبول بودن این استناد، در موارد بسیاری که از مصدر «إنزال» برای اثبات نزول دفعی قرآن استفاده شده است، متعلَّق این فعل، ارتباطی به قرآن نداشته و ناظر به حکمی است که بر مسلمانان و سایر امت‌ها نازل گشته است. در رابطه با حروف «إلی» و «علی» نیز ظاهراً «إلی» ناظر به مواردی است که در آن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌‌وآله‌و‌سلّم) با صعود به مراتب بالاتر، وحی را از ذات اقدس اله تلقّی نموده و «علی» ناظر به مواردی است که بین مبدأ نزول و مهبط آن، به‌نوعی فوقیّت وجود داشته است.در خصوص روایاتِ مبنی بر نزول دفعی قرآن، که در منابع شیعه و اهل سنت وارد شده است نیز باید گفت که از حیث سندی، غیرقابل قبول و از حیث دلالی، مخالف با بسیاری آیات قرآن کریم، شماری از روایات و برخی واقعیت‌های تاریخی می‌باشند. نهایتاً اینکه به‌نظر می‌رسد نزول قرآن در ماه رمضان، حاکی از آغاز نزول تدریجی‌آن بوده و پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌‌وآله‌و‌سلّم) در بیست‌و‌هفتم رجب ـ بدون اینکه بر ایشان وحی قرآنی نازل شده باشد ـ مبعوث شده‌ و سپس مدتی بعد در ماه رمضان، قرآن نازل شده باشد. به‌علاوه ایشان قبل از نزول قرآن، از محتوای کلی وحی باخبر بودند، اما نه به علت وجود نزول دفعی قرآن، بلکه بدان دلیل که به ایشان علمی ـ اعم از قرآن و غیر آن ـ عطا شده بود.

مباحث اصلی پایان نامه حاضر در دو بخش تدوین شده است : در بخش اول با عنوان ارتباط شب قدر بانزول قرآن این نظریات بررسی شده است: قرآن دارای دو نزول دفعی و تدریجی بوده است ؛ منظور از انزال قرآن آغاز نزول قرآن در ماه رمضان و شب قدر است ؛هر سال در شب قدر قسمتی از قرآن نازل می شده است ؛مراد آیه «شهر رمضان الذی انزل فیه» نزول قرآن درشأن ماه رمضان است ؛ قسمت اعظم قرآن در ماههای رمضان نازل شده است. بخش دوم درباره ویژگیهای شب قدر است و این موضوعات را در بر دارد :

این رساله با عنوان «شب قدر در قرآن» در یک مقدمه، پنج فصل و یک نتیجه گیری تنظیم شده است: فصل اول: در این فصل ابتدا به طرح تحقیق (بیان موضوع، سابقه پژوهش در این زمینه، بیان ضرورت تحقیق و تدوین رساله، طرح سؤال های اصلی، فرضیه های تحقیق و چگونگی تدوین و روش کار) و سپس به واژه های کلیدی این پژوهش پرداخته است و در ادامه شأن نزول و محتوای سوره مبارکه قدر بیان شده است. فصل دوم: این فصل به «تعیین شب قدر» و مطالبی درباره حکمت اخفای شب قدر، وجه نام گذاری، علائم و نشانه های آن، راه های شناخت و درک شب قدر، شب هایی که احتمال می رود شب قدر باشند و مسئله اختلاف افق و تأثیر آن در تعیین شب قدر اختصاص دارد. فصل سوم: در این فصل، سه فضیلت از فضائل مهم و اساسی شب قدر که عبارت اند از: نزول قرآن، قرار گرفتن شب قدر در ماه رمضان و اعمال این شب با عظمت، مورد بررسی قرار گرفته است. فصل چهارم: در این فصل چگونگی تقدیر امور در شب قدر، نقش انسان در مقدرات، نزول فرشتگان الهی و روح بر زمین برای عرضه مقدرات یکساله به امام زمان و ایمن بودن این شب از هرگونه آفت و بلا (ظاهری و باطنی) مورد بررسی قرار گرفته است. فصل پنجم: این فصل با عنوان «شب قدر و ولایت» به مسئلة حقانیت شیعه و اثبات امر امامت و ولایت ائمه اطهار(علیه السلام) پرداخته و رابطة امام زمان(علیه السلام) با شب قدر را مورد بررسی قرار داده است.