جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫جنگ‌هاي صليبي که مدت 200 سال ادامه داشت، تغييرات عمده‌اي را در روش زندگي اروپايي‌ها پديد آورد. درباره انتقال تمدن اسلامي به غرب در زمان جنگ‌هاي صليبي، ترديدي وجود ندارد، و رساله حاضر با روش توصيفي و تحليلي به بررسي کميت و کيفيت اين مسأله پرداخته است. در طول اين جنگ‌ها، صليبيان همان‌طور که توانستند آثار معنوي اسلامي مانند علوم اسلامي در بخش نجوم، رياضي، فلسفه، پزشکي، شيمي، روش تدوين تاريخ و نقشه‌هاي جغرافيا را فرابگيرند، زمينه مناسبي را نيز براي آن دسته از دانشمندان اروپايي که خواهان کسب دانش اسلامي بودند، فراهم آوردند. ايجاد مراکز و مؤسسه‌هاي مختلف علمي از قبيل دانشگاه‌ها، با الگوپذيري از مدارس اسلامي، همچنين تأسيس بيمارستان‌ها و مراکز بهداشتي با تقليد از مراکز درماني مسلمانان، و نيز تشکيل کرسي‌هاي زبان شرقي و اسلامي، رونق ادبيات اسلامي، و اصلاح خشونت مردان اروپايي، از آثار و مصاديق مادي تمدن اسلامي بود که در خلال جنگ‌هاي صليبي به اروپا راه يافت. تقليد از هنر اسلامي در زمينه شيشه‌گري، سفال‌سازي، زرگري، فلزکاري، نقاشي و موسيقي، و نيز الگوپذيري از معماري اسلامي براي ساخت کليسا، قلعه‌هاي نظامي، قصرها و شهرسازي، از پيامدهايي بود که اروپا از آن برخوردار گرديد. صنايعي مانند پارچه‌بافي، گليم‌بافي، قالي‌بافي، کشاورزي، دريانوردي، ضرب سکه، کاغذ‌سازي و چاپ نيز در اين دوره به اروپا منتقل شد. علاوه بر اين‌ها، اثر ديگر جنگ‌هاي صليبي، رونق و توسعه تجارت بود که موجب شد مسلمانان کالاهايي مانند پارچه‌هاي ابريشمي، قند و شکر، صابون، ظروف شيشه‌اي و سفالين، اشياي فلزي، و انواع عطر، ميوه و ادويه را به اروپا صادر نمايند. همه اين موارد در حالي صورت مي‌گرفت که ارباب کليسا رغبت چنداني به اين روابط و تعاملات نشان نمي‌دادند. همچنين از پيامدهاي مهم انتقال تمدن اسلامي به غرب، پيدايش رنسانس بود، که موجب شد تا انسان قرون وسطايي، از حالت تسليم محض بيرون آيد و تبديل به انساني شد که رو به‌سوي آينده داشت.

در عصر کنونی، ماندگاری و پایایی نظام آموزش و پرورش هر جامعه ای به میزان بهره مندی آن از فناوری اطلاعات و ارتباطات نیز بستگی دارد. در جامعه دانش بنیان انتظار می رود ، با توسعه مهارتهای دانشی و کارآفرینی دانش آموزان ، همسو با روندهای جهانی ، امکان دستیابی به اهداف مقدس نظام جمهوری اسلامی ایران فراهم آید. رویکرد مطرح حاضر ، در ایجاد مدارس هوشمند ، ایجاد یک تحول اساسی در نظام آموزشی نبوده است و بعبارت دیگر هوشمند سازی مدارس در این مقطع به دنبال تحولات گسترده و بنیادین در نظام آموزشی نیست. تحقیق حاضر مبانی فلسفی مدارس هوشمند را در بعد معرفت شناختی آن مورد بررسی قرار داده و با تحقیق پیرامون مولفه های کلیدی و مطرح در نظام تعلیم و تربیت امروز از جمله دانش ، خلاقیت ، تفکر ، حل مسئله ، فراگیر محوری و یادگیری مهارتهای پیچیده و بازیابی اطلاعات و جایگاه آنها در مدارس هوشمند و سپس یافتن دیدگاه فلسفی مناسب ،دیدگاه سازنده گرایی را به علت تأکید این دیدگاه بر مولفه های مطرح شده در نظام آموزشی مدارس هوشمند ،بعنوان پشتوانه ای مناسب در رویکردهای یاددهی و یادگیری برای مدارس هوشمند معرفی ، تبیین و پیشنهاد می نماید. چراکه مبانی معرفت شناختی سازنده گرایی سبب ایجاد تغییرات اساسی در بنیادهای آموزش و یادگیری و به طبع آن فناوری آموزشی شده است. بنابراین یادگیری که پیشتر به اندوختن دانش بوسیله یادگیرنده و پردازش اطلاعات خاص معطوف بود ، جای خود را به خلق دانش نوین از سوی یادگیرنده داده است. مربی و معلم نیز بجای آنکه مرجع و منبع اطلاعات باشند ، راهنما و ناظر بر فعالیتهای یادگیرندگان شده اند ، آنها نه تنها جایگاه خود را از دست نداده اند بلکه به دلیل دارا بودن ویژگیها و تواناییهای خاصی که سبب سهولت فرایند یادگیری می شود بایستی به تفکر و تعمق بپردازند و با دانش و توانایی خود زمینه های مناسب برای یادگیری خلاق و تولید دانش توسط دانش آموزان را فراهم آورند.

مسئله مورد توجه در این تحقیق، آسیب شناسی حکومت و بطور خاص، حکومت دینی از منظر حضرت امام خمینی (ره) می باشد که در آن دو هدف، نظری یعنی شناخت حکومت و آسیب های آن و عملی به معنای تلاش برای شناخت خطرات و آفت های حکومت اسلامی و هشدار و جلوگیری از این آسیبها از منظرامام(ره) مورد توجه بوده است.در این بین سوال اصلی اینست که دیدگاه امام خمینی(ره) بعنوان صاحب نظر و موسس نظام حکومتی خاصی بنام جمهوری اسلامی در مورد آسیبها و تهدیدات حکومت- به مفهوم عام- چیست؟لذا با این فرض که در اندیشه امام(ره)حکومت پدیده ای است که با اختیار و اراده انسانها سر و کار دارد و آسیبها و خطرات زیادی آن را تهدید می کند به بحث آسیب شناسی حکومت از منظر ایشان پرداخته ایم. برای این منظور، با توجه به تنوع داده ها و نبود دسته بندی خاص،روش منطق بازسازی آبراهام کاپلان را به کار بسته ایم که در آن ابتدا ساختار منطقی مورد نظر برای بررسی و تبیین یک پدیده در نظر گرفته شده و سپس داده ها بر اساس شیوه ای مشخص،در درون آن ساختار جای می گیرند. بدین طریق به روشی که طی آن آسیب ها ی حکومت از دیدگاه امام(ره) به سه بخش معنایی، ساختاری(سیاسی) و کارکردی تقسیم می نماید اقدام نموده ایم. با بررسی صورت گرفته چنین نتیجه گرفته ایم که امام(ره) ضمن ارائه نوعی از حکومت به نام جمهوری اسلامی بعنوان بهترین شکل حکومت که مبتنی برقوانین الهی، همراه با خواست، اراده و انتخاب مردم می باشد ،در تمام زمینه ها و حوزه های مختلف دینی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و نظامی راجع به بروز آسیبها در این حکومت ،تذکرات و پیش بینی هایی داشته اند. آفاتی کهمی توانند حرکت حکومت را به سمت اهداف خود کُند نمایند یا آن را از مسیر منحرف نموده، به زوال برده و در نهایت به ورطه سقوط بکشانند.در تقسیم بندی آسیبها، نوع معنایی، متزلزل کننده اعتماد عمومی و تضعیف کننده باورهای مردمی می باشند. بنابراین پایه های معرفتی و ایمانی و مردمی نظام، به ویژه اعتماد عمومی را متزلزل می سازند و از این نظر دارای اهمیت بیشتری می باشند چرا که به نوعی مردم را که پشتوانه اصلی حکومت هستند از آن جدا ساخته و باعت بی ثباتی و زوال حکومت می گردد. نوع دیگر آسیبها ،ساختاری(سیاسی) است. این نوع آسیبها حود به دو قسمت آسیبهای ساختار حقوقی و ساختار حقیقی تقسیم می شوند. در میان آسیبهای ساختار حقوقی مهمترین آنها نا کارآمدی ساختار سیاسی بوده که زوال مشروعیت را در پی دارد و از آسیبهای بسیار مهلک است. آسیبهای کارکردی نیز مانند ارائه چهره وارونه از اسلام، وابستگی فرهنگی، فاصله ی طبقاتی و بی نظمی در قوای مسلح در چهار حوزه دینی، فرهنگی، اقتصادی و نظامی بررسی شده اند. این آسیبها موجب بدبینی افکار عمومی شده و ذهنیتی خطرناک مبنی بر ناتوانی اسلام دراداره کشور و دخالت درامور سیاسی را ایجاد می کنند.