جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مطالعه به معمای سازمان داخلی بقره می پردازد و از بینش های جدید از نظریه ادبی و مطالعات کتاب مقدس برای شناسایی ساختار سوره و مضامین وحدت بخش استفاده می کند. همچنین ارزش افزوده احتمالی را در رویکرد به البقره به عنوان یک واحد ترکیبی کامل، در مقابل انبوهی از گروه‌های آیات مجزا بررسی می‌کند. پایان نامه با مروری تاریخی بر رویکردهای مرتبط با انسجام آغاز می شود و با گفتارهای کلاسیک نعم و منصبه که در نوشته های جاهی، باقلانی، بیقایی و دیگران مشاهده می شود، آغاز می شود و به دوره مدرن و آثار محققان می رسد. مانند امین احسان اصلاحی، عبدالمطالع الصاحدی، و ماتیاس زهنیسر. این بررسی اجمالی با بحثی در مورد روش شناسی دنبال می شود، این مطالعه را در رویکردهای خواننده محور، همزمان، بینامتنی قرار می دهد و تشابهات روش شناختی را با مطالعات کتاب مقدس نشان می دهد. چارچوب قرائت جدیدی برای سوره ایجاد شده است که بخشی از نظریه های نظریه پرداز و فیلسوف ادبی روسی، میخائیل باختین را به کار می گیرد. ساختار سوره با تجزیه و تحلیل تکرارهای متمایز آن، که یک ابزار ساختاری شناخته شده در متون شفاهی است، شناسایی می شود. ادغام افزایشی، تناوب و شیاسم، زیرواحدهای ترکیبی البقره را مشخص می کند. ساختار کلی سوره به صورت شیاستیک ظاهر می‌شود و از الگوی ABC/B'C'A'/C'B'A' پیروی می‌کند، که در آن الف بخشی است که خصوصیت یک آزمون دارد، بخش B بخشی حاوی دستورالعمل و C داستانی که منشأ اولیه را به تصویر می کشد. تکرارها دارای طول فزاینده هستند، ویژگی کلی تشدید کننده دستگاه ها توجه را بر روی آخرین پانل متمرکز می کند (C''B''A''). در قرائت اول، مضمون اصلی با استفاده از لیت وورت سوره، کلیدواژه ای پیشرو که به دلیل موقعیت خاص، غلظت بالا و توزیع یکنواخت در داخل سوره متمایز می شود، مشخص می شود. خواندن سوره برای آنچه در مورد خدا نازل می کند، لیت وورت، «هدایت»، نشان دهنده موضوع مشترک «خدا به عنوان راهنما» است. در قرائت دوم، سوره به دلیل محتوای آموزشی آن خوانده می‌شود و مضمون اصلی آن «درس اول در دین جدید» می‌شود. ارزش افزوده در نزدیک شدن به سوره به عنوان یک کل، در این است که ببینیم چگونه هر مضمون به طور تدریجی توسط هر یک از صفحات مختلف سوره توسعه یافته و شرح داده می شود و چگونه این مضامین سوره را به عنوان یک واحد در کنار هم نگه می دارند.

چکیده ماشینی: اولین مروری نظام مند بر حوزه الهیات تطبیقی معنا و روش در الهیات تطبیقی ترکیبی از و طرحی برای حوزه نوظهور الهیات تطبیقی ارائه می دهد. این کتاب رویکردهای مختلف به این حوزه، تأثیر دیدگاه‌های دینی سایر ادیان بر نحوه انجام الهیات تطبیقی و ویژگی‌های هرمنوتیک تطبیقی الهیات را مورد بحث قرار می‌دهد. همچنین مروری بر انواع یادگیری و اهمیت الهیات تطبیقی برای الهیات اعترافی سنتی ارائه می دهد. اگرچه این کتاب عمدتاً از نمونه‌هایی از الهیات تطبیقی مسیحی استخراج می‌شود، اما چارچوب روش‌شناختی را ارائه می‌کند که ممکن است برای هر سنت دینی اعمال شود. معنا و روش در الهیات تطبیقی با تشریح تمایز اساسی بین رویکردهای اعترافی و فرااعترافی به الهیات تطبیقی آغاز می شود. این کتاب همچنین شش نوع ممکن از یادگیری الهیات تطبیقی را شناسایی و بررسی می‌کند و به پرسش‌های مختلفی در رابطه با رابطه بین الهیات تطبیقی و اقراری می‌پردازد. نگاهی منحصر به فرد و عینی به حوزه الهیات تطبیقی برای دانشمندان دین و متکلمان ارائه می دهد که می خواهند کار خود را در حوزه وسیع تری بفهمند یا قرار دهند. شامل سؤالات روش شناختی و رویکردهایی است که برای متکلمان تطبیقی از هر سنت دینی اعمال می شود. این رشته، در حالی که دیدگاه‌های منحصربه‌فردی را پیش می‌برد که ممکن است موضوع بحث‌های مستمر در میان متکلمان باشد. معنا و روش در الهیات تطبیقی، مبنای مهمی را برای محققان فراهم می‌کند تا کار خود را در حوزه وسیع‌تر الهیات تطبیقی قرار دهند و منبعی ضروری برای هر کسی است که به آن علاقه‌مند است. الهیات در گفتگو با سنت های دینی دیگر انجام می شود. فینالیست نثر 2021 در بخش الهیات و مطالعات دینی.

ترجمه ماشینی: پروفسور لارنس بسرمن از دپارتمان انگلیسی دانشگاه عبری اورشلیم، اولین نیروی محرک پشت یک سمینار دو ساله اساتید-دانشجویان در اورشلیم با موضوع "سکولار و مقدس در فرهنگ های قرون وسطایی و مدرن" بود. مقالات گردآوری شده در این مجلد محصول همان سمینار است. آنها با مهارت توسط پروفسور بسرمن گردآوری می شوند که مقاله مروری روشنگر خود را به عنوان مقدمه ای برای جلد ارائه می دهد. او موضوع را از «ظاهر تقریباً همزمان آن در یونان باستان و در میان قبایل اسرائیلی و بعدها شهرنشینان یهودی که در انجیل عبری ترسیم شده‌اند، از طریق توسعه آن در عهد جدید و دوران پدری، و در تمدن اروپای قرون وسطی و اوایل مدرن» دنبال می‌کند. تأکید اصلی او بر ویژگی سیال مقولات و چگونگی در هم آمیختن پدیده های قدسی و دنیوی به گونه ای است که مرزهای آنها همیشه گریزان و در حال تغییر است. او خوانش ساده‌گرایانه کل فرآیند «سکولاریزاسیون» را زیر سؤال می‌برد و در واقع استدلال می‌کند که فرآیند «عرفی‌زدایی» یک «پدیده باستانی و مداوم» است. ادبیات قرون وسطایی و اوایل مدرن: غزل، روایت و درام، به شرح زیر است: سیریل اصلانوف در مورد "تأثیر افسانه طلایی ژاکوب دو ووراژین بر ژانر "ویداس" تروبادوری (زندگی تروبادورها) می نویسد. تلاش توماس سی. دانکن بر بیان امر قدسی به شیوه قهرمانانه ادبیات انگلیسی کهن از طریق کاوش در تصاویر و مفاهیم سکولار آلمانی در بازنمایی مسیح به عنوان جنگجوی جوان در "رویای رود". آلن جی فلچر بر شعر انگلیسی میانه "مروارید" و شکل "متونیمی" که به طور فراگیر در شعر استفاده می شود تمرکز می کند. او استدلال می کند که "متونیمی" کلیدی برای درک "پویایی زیبایی شناختی و فرهنگی شعر است. Alastair Minnis". «اقتصاد مادی و معنوی در زیارت کانتربری» را مورد بحث قرار می‌دهد. و با در نظر گرفتن مذموم‌ترین شخصیت چاسر، «بخشنده» استدلال می‌کند که «مقصود شاعر این است که این گناهکار سرسخت، از هر اقتدار معنوی محدودی که ممکن است داشته باشد، مبالغه می‌کند و از آن بهره‌کشی می‌کند». عفو کننده به عنوان کسی نشان داده می شود که "وسواس با اقتصاد مادی، هر شانسی را که ممکن است برای سود بردن از اقتصاد معنوی داشته باشد، به کلی از بین برده است." موری راستون در بحث مقدس و سکولار در «بازرگان ونیز» استدلال می‌کند که موضوع اصلی نمایشنامه تضاد بین «احکام مسیحیت در تقبیح خرید مالی و خواسته‌های دنیای در حال رشد تجارت» است. او استدلال می کند که با ادغام این دو ضلع متفاوت در شکل آنتونیو شکسپیر در واقع برای توجیه "مشارکت های تجاری فعلی" خود کار می کند. بخش دوم این جلد به «تاریخ قرون وسطی و اوایل مدرن: کلیسا و دولت» اختصاص دارد. لیور بارشاک با خواندن «هیئت اشتراکی، بدنه شرکتی، و بدنه روحانی» آغاز می‌شود. قرائتی انسان‌شناختی از اصلاحات گریگوری.» استر کوهن «مسئله گفتمان اواخر قرون وسطی و رویکرد آن به شکنجه را بررسی می‌کند». ریتا کوپلند به این می‌پردازد که چگونه تاریخ بلاغت یک مورد آزمایشی برای ثبات مرز بین امر مقدس و امر سکولار ارائه می‌دهد. قطعه رابرت ام. استاین «تواریخ سه قسمتی عظیم، اعمال اسقف کامبری» را در ارتباط با بازسازی کلیسای جامع در نظر می گیرد. او نشان می دهد که چگونه این یک "سلاح سیاسی" در دست اسقف در تلاش او برای دستیابی به برتری بر "رقبای سکولار و کلیسایی" است. میری روبین بر تلاش‌های انجام شده در طراحی مراسم توده از قرن دوازدهم و مجموعه‌ای از معضلات و پرسش‌هایی که نقش کشیش در محراب برای الهی‌دانان و تمرین‌کنندگان به‌طور یکسان ایجاد کرد، تمرکز دارد. مقالات به طور کلی مجموعه ای محکم از شواهد برای تز بنیادی این جلد در مورد نفوذ پذیری مقدس و سکولار در قرون وسطی مسیحی و فرهنگ های مدرن اولیه ارائه می دهند. آنها همچنین سرنخ هایی در مورد تداوم امر «مقدس» در دنیای ظاهراً پس از مسیحیت امروز ارائه می دهند. در حالی که بسیاری از قطعات به زبان علمی کاملاً پیچیده هستند، حجم بسیار کاربرپسند است، به عنوان مثال در ارائه چکیده‌های واضح به عنوان مقدمه برای هر مقاله توسط ویراستار. این یک گروه بسیار غنی و تأمل برانگیز از مقالات است که نشان می‌دهد چقدر ارتباطات بین آنچه ما به عنوان «مقدس» کنار می‌گذاریم و آنچه که ممکن است به نوعی تصور کنیم فقط متعلق به دنیایی تقدس‌زدایی است، متنوع و پیچیده است.

اندیشه‌های روسو تقریباً‌ بر تمام فیلسوفان بزرگ پس از او تاثیرگذار بوده‌است، اما صاحبنظران متفق‌القول هستند که بیشترین و مهم‌ترین تاثیر او را می‌توان در آثار کانت دید. کانت در فلسفه اخلاق، فلسفه سیاسی و اجتماعی و نیز نقد متافیزیک تحت تاثیر افکار روسو قرار دارد. برداشت کانت از ماهیت انسان و همچنین مفهومِ اراده خودآیین که از مبانی مهم فلسفه اخلاق کانت است، ریشه در ایده اراده عمومی مطرح شده توسط روسو در قرارداد اجتماعی دارد. روسو نه‌تنها بر محتوای اندیشه اخلاقی کانت تاثیرگذار بود، بلکه تاثیر او را حتی در زبان و سبکِ نگارشِ کانت نیز می‌توان دید. خواندن آثار روسو، کانت را متقاعد کرد که متافیزیک به طور بالقوه با اخلاق عملی خصومت دارد و آنجا که عقل نمی‌تواند نتیجه‌ای داشته باشد، بهتر است به متافیزیک اجازه دهیم تا از نیازهای عملی پیروی کند. همچنین گفته‌ّهای روسو در امیل و نیز در هلوئیز جدید در شکل‌گیری اندیشه اخلاقی کانت نقش داشته‌است. در مقاله حاضر به بررسی جایگاه روسو در تکوین فلسفه اخلاق کانت می‌پردازیم.

نظریه بهینگی یک روی‌کرد محدودیت بنیاد در حوزه زبان شناختی جدید می‌باشد که در سال (1993م) توسط آلن پرینس و پاول إسمولنسکی مطرح شد. براساس این نظریه صورت­های زبانی، ناشی از تعامل میان محدودیت­های متقابل و متضاد می­باشند و محدودیت­ها، معیار تمایز میان برون­دادهای برخاسته از درون­داد اصلی قرار می­گیرند. در این پژوهش با شیوه توصیفی– تحلیلی، انطباق معیارهای نظریه بهینگی در مسائل اسنادی برخی از آیات سوره­های "الفاتحة و البقرة " با محوریت کتاب معانی القرآن فراء مورد تحلیل قرارمی‌گیرد. هدف محوری این پژوهش، انطباق معیار های انگاره بهینگی بر شواهدآیات قرآن کریم می‌باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که قرآئت­های قرآنی به‌عنوان متونی مستند و مرجع در سطح إستعمال و أداء لغوی، دارای بهینگی می­باشند؛ ولی در انطباق با معیارهای رایج نحوی، سطح بهینگی متفاوتی دارند. در بررسی شواهد این دو سوره مشخص می‌شود که محدودیت هایِ پایایی مراعات و محدودیتِ نشان‌دارِ تخطی پذیرِ مُهلِک (*!) به‌ندرت اتفاق می افتد و بیش‌ترین نقضِ محدودیت­ها در مجال محدودیت‌هایِ نشان‌دارِ تخطی پذیرِ غیرمُهلک (*) واقع می­شود و برون­دادهای بهینه از منظر فراء، برون­دادهایی می‌باشند که قرآئت مرفوع شاهد آیه را توجیه می‌کنند که این مساله متاثّر از تمایل فراء به اعراب مرفوع و نیز روی‌کرد او به عاملیّت مبتدا در رفع می‌باشد؛ در نتیجه در ترکیب‌های اسنادی، بیش‌تر به تقدیر، حذف وتأویل خبراهتمام دارد. محدودیتِ نشان‌دارِ غیر مُهلِک " الحذف والتقدیر" دارای بیش‌ترین نقض درتحلیل شواهد آیات می­ باشد.

اگر جامعه بخواهد ديني اداره شود حتماً بايد معرفت هاي ديني در فرآيند اداره حضور پيدا کند، و نظام معرفت ديني هم نبايد به صورت خطي، منفعل از معرفت هاي علمي بشود. براي ديني شدن اداره جامعه کافي نيست که يک نظام معرفتي در باب موضوعاتي که علم به آن مي پردازد استنباط شود و به صورت موازي در کنار معرفت هاي علمي قرار گیرد...

از پرسش‌های مفسران قرآن‌کریم و عهد عتیق، نقش نیت مکلف در مجازات الهی است. با توجه به اینکه مؤاخذه بر فراموشی و خطا از نظر عقلی ناپسند است، پرسش مفسران قرآن کریم دربارۀ آیۀ ۲۸۶ سورۀ بقره این است که چرا مؤمنان در فقرۀ «ربنا لا تؤاخذنا ان نسینا او أخطأنا» برای فراموشی و خطای خود از خداوند پوزش می­طلبند؟ مفسران عهد عتیق نیز در مواجهه با ماجرای عزه پرسشی مشابه دارند:‌ چرا عزه علی‌رغم اینکه نیت سوئی نداشت، برای لمس ناخواستۀ تابوت عهد مجازات شد؟ مقایسۀ آرای مفسران عهد عتیق و قرآن بیانگر آن است که هر دو گروه سعی در ارائۀ تفسیری عقلانی داشته‌اند، تا اصل عدل الهی مورد خدشه قرار نگیرد. همچنین با مقایسۀ آیۀ ۲۸۶ بقره و ماجرای عزه، پیشینۀ الاهیاتی این موضوع روشن‌تر گشته و می‌توان مجازات عزه را به عنوان نمونه‌ای از مصادیق تفسیری آیۀ شریفه عنوان نمود.

وحی به منزله «پیام الهی به پیامبران جهت هدایت مردم» ‌پایه و قوام شرایع الهی و ارزنده ترین گوهر آسمانی بر دامن زمینیان است و با سرشت و سرنوشت آدمی پیوندی ناگسستنی دارد. در سده های اخیر با گسترش موج اسلام پژوهی در غرب، فرضیه اقتباس برخی از محتویات قرآن از متون دینی و ادبی گذشته نیز یکی از زمینه های فعالیت خاورشناسان قرار گرفت. تبیین این مساله، لازم و ضروری است تا حقانیت دین اسلام و وحی قرآنی و برتری آن بر تمام ادیان الهی اثبات شود. رساله پیش رو که تازه ترین پژوهش در این زمینه به شمار می رود و با بهره جستن از شیوه توصیفی و تحلیلی و با رویکرد انتقادی همراه با گردآوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات سامان یافته و به مهم‌ترین ادعاهای خاورشناسان به ویژه تئودورنولدکه (1930-1836م) در مورد وام گیری قرآن از ادیان و فرهنگ های گذشته همچون یهودیت، مسیحیت، صابئان، حنفاء، مجوس و فرهنگ جاهلی و … به بررسی و نقد ادله خاورشناسان پرداخته است. مهم ترین مبانی وحی پژوهی مستشرقان عبارتند از: معرفت شناختی، انسان شناختی، وجود شناختی، عقل گرایی، تجربه گرایی و … و نیز مهم ترین روش های وحی پژوهی مستشرقان عبارتند از: روش نقد تاریخی که در حوزه ی نقد عهدینی رشد کرده و گستره ی وسیعی از نقدها مانند نقد متنی، نقد شکلی، نقد زبان شناختی، نقد ادبی و … می باشد. به نظر نگارنده مبانی و روش های وحی پژوهی مستشرقان با اندیشه ی دینی اسلامی در تضاد می باشد که هر یک از این اصول، با اشکالات جدی مواجه است. یافته های پژوهش نشان می دهد که محققان غربی و خاورشناسان با تمسک به این اصول و با توجه به مشابهت های موجود در قرآن و منابع قبل از خود مانند تورات و انجیل، فرضیه‌های موجود را درباره مصادر قرآن مطرح کرده اند که هیچ کدام مورد قبول مسلمانان نیست، ادعاهای آن ها حتی بر پایه مبانی خودشان نیز دچار مشکلات روش شناختی است.

تفسیر «القرآن و العقل» اثر آیت الله السيد نور الدين العراقي می باشد. این تفسیر در سه جلد چاپ شده است. در این تفسیر مفسر سعی کرده است با رویکرد عقلی از ابتدای سوره بقره تا سوره احزاب را تفسیر کند. نگاه مفسر کاملا عقلانی بوده است و تلاش می‌کردند یک فهم عقلانی از قرآن را ارائه بدهد و در بحث‌ها و برداشت‌های عقلانی که از قرآن داشتند به امور یقینی تمسک می‌کردند و معمولا از مباحث عقلی بهره می‌گرفتند که یقینی باشد. پس باید بگویم تکیه گاه مولف بر محور عقل و تدبر بود وکوشیده است تا از حدس و گمان و تخمین‌هاى نابجا دورى کند و بریقین‌ها اکتفا کند. سراسراین تفسیر شامل نکته هاى جالب عرفانى و فلسفى است که تقریبا همه تازه ابتکاری‌اند و براى آشنایان به علوم عقلى بهره‌هاى فراوان دارد. مرحوم نورالدین اراکی سعی کردند در تفسیر خود به دفع شبهات توجه ویژه‌ای داشته باشند. و در واقع می‌توان گفت انگیزه مولف ازنوشتن این تفسیردفع شبهه‌هاى است که از جانب ملحدان پیرامون قرآن مطرح کرده بود. ایشان درباره انگیزه نگارش این تفسیر مى‌نویسد: «برخى از دوستانم و از جمله فاضل و دوست کامل، سید عبدالرسول یزدى - ساکن شهر کاظمیه - از من تقاضا کرد در ردّ برخى از شیاطین غربى که ادعا نموده‌اند: «قرآن بر خلاف برهان است»، چیزى بنویسم. لذا تصمیم گرفتم در قرآن نگریسته و مضمون آنچه را که از ظاهر آن به دست مى‌آید، به رشته تحریر در آورم که ملاحظه کردم تمام آیات مطابق انصاف بوده و بر استوانه‌هاى حکمت استوار است.» علامه‌ طباطبایی درباره این تفسیر گفتند : در میان تفسیرهاى مسلمان‌ها چه در بین شیعیان و اهل سنت بر چنین تفسیرى دست نیافتم که حقا براى دفع ایرادهاى خیالى زمان ما سودمنداست. البته قطعا منظور علامه رویکرد عقلی است که مرحوم اراکی نسبت به قرآن داشتند. جلد 1 این جلد با ذکر احادیثی در باب فضل و فضیلت قرآن و عقل شروع شده و سپس به تفسیر و شرح آیاتی از سور ذیل میپردازد: بقره آل عمران نساء مائده انعام