جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب به بررسی موضوع تکینگی در مقابل تعدد خدایان باستانی خاور نزدیک می پردازد که با نام مشترکی شناخته می شوند اما با نام خانوادگی یا القاب جغرافیایی آنها متمایز می شوند. این کتاب اساساً بر اسامی الهی ایشتار در بین النهرین، نام های بعل در شام، و نام های یهوه در اسرائیل تمرکز دارد، و بر چهار سؤال کلیدی ساختار یافته است: چگونه قدیم ها معنای خدا بودن را تعریف می کردند - یا به طور عملی تر، چه چیزی. آیا یک شخصیت یا شیء برای اینکه توسط گذشتگان خدا محسوب شود، نیاز به نوع برخورد داشت؟ دانشمندان امروزی بر اساس چه مبانی و بر اساس کدام متون مشخص می کنند که یک شخصیت یا شی در فرهنگ باستانی خدایی است؟ چگونه با خدایان دارای نام و نام خانوادگی یکسان و متفاوت از خدایان دارای نام کوچک رفتار می شود؟ در چه شرایطی خدایان با نام‌های مشترک و نام‌های خانوادگی متفاوت به‌عنوان خدایان مستقل متمایز قابل تشخیص هستند و در چه شرایطی آنها صرفاً مظاهر محلی یک خدای فراگیر هستند؟ نتایجی که در مورد تکینگی مظاهر محلی در مقابل تعدد خدایان مستقل به دست می‌آید، مختص هر نام فردی است که مطابق با داده‌ها و متون موجود برای هر نام الهی بررسی شده است.

ترجمه ماشینی: این سؤال که آیا ایمان به خدا معقول است یا خیر، در آکادمی امروز مورد توجه مجدد قرار گرفته است. با توجه به این علاقه، و نیز ظهور مذهب و تروریسم ستیزه جو و واکنش های نوظهور نئوآتئیسم، این جلد این پرسش مهم را از دیدگاه دانشمندان، فیلسوفان معاصر، و به شکلی بدیع تر، سخنوران بررسی می کند. این شامل یک مناظره عمومی بین ویلیام لین کریگ است که از این موضع که ایمان به خدا معقول است و الکس روزنبرگ که علیه آن موضع استدلال می کند حمایت می کند. سپس محققان در زمینه های فوق الذکر به این بحث پاسخ می دهند و مواضع خداباورانه و الحادی را نمایندگی می کنند. کتاب با پاسخ هایی از کریگ و روزنبرگ به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی : پژوهش حاضر استدلال می‌کند که مفهوم مرکزی و عملکردی که آثار ادوارد سعید را متحد می‌کند، نقد «سکولار» است که او آن را به‌عنوان فعالیت و ابزار تعیین‌کننده روشنفکر انسان‌گرا تصور می‌کند. ما همچنین استدلال می‌کنیم که سعید رسالت اخلاقی روشنفکر در نقد «سکولار» را مبتنی بر درک سعید از «انسان‌گرایی» به‌عنوان تولید فکری با هدف تغییر واقعی در دنیای واقعی مبارزات انسانی برای عدالت جهانی و رهایی انسان از ظلم و ستم می‌داند. سعید در رابطه با حمایت خاص و همیشگی سعید از درک خاصی از اومانیسم، از لفاظی دینی-سکولار به عنوان سلاحی برای افشای و زیر سوال بردن واقعیت طعنه آمیز «مذهب بودن» آن افراد، جنبش ها و ایدئولوژی هایی استفاده می کند که اساس خود را به طور سرسختانه ادعا می کنند. "سکولار." در بدنه کلی تفسیر سعید، تلاش سعید برای بازیابی اومانیسم به عنوان یک عمل قابل استفاده برای رهایی انسان از سیستم های ظالمانه تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. این امر عمدتاً به دلیل نادرست شناختن شرق‌شناسی به‌عنوان پروژه تعریف‌کننده سعید و در نتیجه فروکشیدن عناصر تعیین‌کننده به همان اندازه اگر نه مهم‌تر از شرق‌شناسی در آثار سعیدی است، به عنوان مثال. انتقاد «سکولار» این مطالعه نشان می‌دهد که ترفند دینی-سکولار، مفهوم سعید را از آنچه که نقد است و در یک اومانیسم بازسازی‌شده، «اومانیسم رهایی‌بخش» انجام می‌دهد، آن‌گونه که سریع مکدیسی به درستی آن را نامیده است، می‌رساند و نه آن‌طور که برخی از مفسران آن را دیده‌اند. بیان یک تحقیر متناقض از دین با یک موضع دفاعی همزمان در برابر اسلام. در این پایان نامه، لفاظی دینی-سکولار سعید به دلیل معنا، نقش آن در ایده انتقادی سعید، و اهمیت آن در تلاش سعید برای بازسازی اومانیسم به عنوان یک عمل رهایی بخش، تحلیل می شود. در نهایت، این مطالعه استدلال می‌کند که نوشته‌های سعید به جهان عرب-اسلام و به ویژه نوشته‌های او درباره فلسطین-اسرائیل، مصداق معنایی است که سعید از اصطلاح نقد «سکولار» دارد. از این نظر، کار سعید در مورد مسئله فلسطین-اسرائیل ترکیبی از کل پروژه انتقادی اوست. این تفسیر از این جهت منحصر به فرد است که این ایده را به چالش می کشد که کار سعید در مورد فلسطین-اسرائیل تلاشی خارج از حرفه حرفه ای او به عنوان یک انسان گرا است و صرفاً از دلبستگی پرشور سعید به سرزمین مادری اش ناشی می شود. هدف این پایان نامه نشان دادن این است که چگونه کار سعید در مورد مسئله فلسطین-اسرائیل، نه تنها الگویی از آنچه سعید از اصطلاح «نقد سکولار» می‌گوید، بلکه به همراه نوشته‌های سعید برای جهان عرب اسلام و در مورد آن، نشان می‌دهد. کار درباره فلسطین-اسرائیل نشان‌دهنده مهم‌ترین کار اومانیسم «غیر انسان‌گرا» یا «انسان‌گرایی رهایی‌بخش» او به‌عنوان یک رویه هنوز معتبر، و به‌عنوان چارچوبی فکری، اخلاقی و ابزاری برای پیشبرد عینی مبارزه برای جهانی شدن است. رهایی انسان - که سعید آن را کاملاً مطابق با کار او به عنوان یک اومانیست تعریف می کند. به عبارت دیگر، کار سعید در مورد مسئله فلسطین-اسرائیل یک حاشیه سیاسی جدای از کار او به عنوان یک مرد ادبی نیست، بلکه یک بدنه است…

ترجمه ماشینی: طرح استاندارد ما برای توصیف و طبقه بندی انواع مختلف باورهای دینی، سه گانه توحید- شرک- الحاد، گیج کننده و گیج کننده است. در این مقاله من برخی از سردرگمی‌ها را نشان می‌دهم و طرح مفهومی بهتری را با تحلیل مفاهیم خدا، خدا و غایت ارائه می‌دهم. سپس یک اصطلاح اصلاح شده محافظه‌کارانه را پیشنهاد می‌کنم، پیشینه‌های تاریخی را برای این موضوع مورد بحث قرار می‌دهم و نشان می‌دهم که چگونه پیشنهادات من مشکلات مختلف طبقه‌بندی را روشن می‌کند.

ترجمه ماشینی: فلسفه کلاسیک بررسی جامعی از فلسفه اولیه از دوران پیش دموکراتیک تا ارسطو است. هدف این کتاب ارائه توضیح و تحلیل ایده هایی است که در این زمان شکوفا شده اند و ارتباط آنها را هم با تحول تاریخی فلسفه و هم با فلسفه معاصر امروز در نظر می گیرد. از این اندیشه ها می توان به ریشه های استدلال در متافیزیک، معرفت شناسی، اخلاق و فلسفه سیاسی پی برد. این کتاب در چهار بخش توسط متفکر تنظیم شده است و شامل موارد زیر است: سبک پیشوسوکراتی سقراط افلاطون ارسطو کریستوفر شیلدز برای هر کسی که برای اولین بار به این موضوع می‌پردازد دعوت‌کننده، طراوت‌بخش و ایده‌آل است. او گزارشی متعادل از موضوعات و ایده‌های اصلی که از آن دوره پدید آمده‌اند ارائه می‌کند و شامل خواندن بیشتر مفید و مروری‌های فصلی می‌شود.

ترجمه ماشینی: این اولین جلد از دو جلد درباره یونانیان توسط راش ریز به این پرسش فلسفی اصلی می پردازد: فلسفه به چه معنا واقعیت را بررسی می کند؟ ریس در پاسخ به این پرسش، کار پیشسوکرات ها را با فلسفه معاصر در ارتباط نزدیک می آورد. D.Z. تفسیر سرمقاله فیلیپس به ویژه برای کمک به خواننده با توجه به متن و روشن کردن تحولات در تفکر ریز مفید است. بررسی فلسفی واقعیت چه تفاوتی با علم دارد و آیا می توان گفت که علم جنبه هایی از واقعیت را بررسی می کند، در حالی که فلسفه واقعیت را به این صورت بررسی می کند؟ در این جلد اول، ریس تأیید می‌کند که به نظر می‌رسید اکثر پیشسوکراتیک‌ها به دنبال علم به‌عنوان وجود هستند، و به دنبال جوهری از واقعیت هستند که به سادگی وجود دارد. ریس می پرسد که اگر وجود واقعیت را نمی توان انکار کرد، پس چگونه می توان آن را ادعا کرد؟ آیا منطقی است که بگوییم واقعیت وجود دارد؟ اگر از چیزی صحبت می کنیم، از شرایط وجود آن صحبت می کنیم که مستقل از «چیزی» مورد بحث است، پس چگونه می توان این را در مورد واقعیت گفت؟ چه شرایطی غیر از خود واقعیت می تواند باشد؟ ریس استدلال می‌کند که واقعیت وحدت هر چه باشد، نمی‌تواند وحدت یک چیز باشد. ریس نشان می‌دهد که چگونه پیشسوکراتیک‌های فردی از مشکلات پیشینیان خود آگاه هستند، اما طعمه مشکلات جدید خودشان می‌شوند. در مبارزه با این ریز پیشنهاد می‌کند که آنچه از نظر فلسفی عمیق در پرسش‌های آن‌ها است را می‌توان در بحث از رابطه گفتمان و واقعیت یافت. آیا آنچه به یکدیگر می گوییم به یک منطق زیربنایی بستگی دارد که تعیین می کند چه چیزی را می توان گفت و چه چیزی را نمی توان گفت، یا به سیستمی از معانی تغییرناپذیر؟ یا آیا تمایز بین حس و بیهودگی ریشه در شیوه های واقعی تفکر و عمل ما دارد؟ در بحث درباره این مضامین ویتگنشتاینی، ریز صرفاً پیشسوکراتیک ها را روشن نمی کند، بلکه با آنها گفتگو می کند.