آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

كتاب حاضر دارای هشت فصل است؛ فصل اول در دوازده اصل به بررسی اركان شناخت صحيح آفريدگار و آفريدگان و فصل دوم «آفرينش و خلقت، نه تطور و صدور» به مطالبی مانند؛ تباين ملاك خلقت، فلسفه و عرفان جدايی و تباين خالق و خلق را انكار می‌كند و ... می‌پردازد. فصل سوم «شناخت توحيد براساس وحی و برهان، نه فلسفه و عرفان» به بررسی وحدت موهوم، اشتباه معرفت بشری در شناخت معنای توحيد، اوهام پيرامون معنای وحدت خداوند و نقد برهان فلسفی اثبات واجب‌الوجود پرداخته است. «ادعای نابجای ادراك كنه ذات خداوند» عنوان فصل چهارم است كه شامل مباحث؛ شناخت مخلوقات تنها راه شناخت خداوند، فراترين درجه معرفت خداوند و فلسفه و عرفان خداوند را شبيه خلق بلكه عين وجود آن می‌داند می‌شود. فصل پنجم «افسانه وجود مجردات» به انگيزه اهل فلسفه در اعتقاد به وجود عالم مجردات، كلمات اهل فلسفه پيرامون عالم مجردات، نادرستی اعتقاد به تولد عقول مجرده از ذات متعالی خداوند و ... می‌پردازد. فصل ششم «فراتر از زمان و مكان» به خدای فلسفه و عرفان در گستره زمان و مكان، فصل هفتم«ديدن خداوند! هرگز!» به دين خداوند در پندار فيلسوفان و عارفان و فصل هشتم «انديشه‌های زمينی، يا درس‌های آسمانی» به امام(ع) امام است، نه فيلسوف پرداخته است. در مقدمه كتاب آمده است؛ شناخت به سزای مسائل مبدأ و معاد براساس وحی و برهان، والاترين هدف جويندگان سعادت ابدی و ابديت سعادت است؛ در اين كتاب با توضيحی پيرامون پايه‌های شناخت صحيح خداوند، به نمونه‌هايی از تعاليم مدرسه وحی و برهان در مقابل پرداخته‌های انديشه كاوان مسلك‌های معرفت بشری پرداخته شده است. نويسنده در اين كتاب به بررسی تطبيقی آموزه‌های مكتب وحی، با ساير آرا و نظريات معرفتی پرداخته است كه ادعای يكسان بودن رجوع به معلم عرشی و فرشی در اقامه برهان عقلی خلاف تجربه روشن و آشكار است، و با نصوص قطعی نيز سرسازش ندارد. نويسنده در اين كتاب سعی كرده است استدلالات عقلی كامل و تمام باشد و استشهاد به نصوص مكتب وحی هرگز جنبه تعبدی ندارد.

جهت مشاهده فیلم مناظره در آپارات به آدرس های داده شده در یادداشت مراجعه کنید.

اشاره: گرچه شناخت خداوند متعال آنچنانکه باید، مطلوب فطرى هر ذى شعور، و فراترین درجه کمال هر موجود متکامل است، اما جاى تأسف بسیار است که ذهن جستجوگر انسان و تعمق بى‏پروا و نا به جاى او، بسیارى از اوهام و خیالات را، جایگزین حقایق توحیدى نموده است.در این باب، بین احکام عقل و وهم خلط هاى فراوان بوده است؛تا آنجا که نگرش بسیارى از اندیشمندان بزرگ بشر به متن قرآن و حدیث نیز-که حقیقت توحید جز در آن یافت نمى‏شود-واقعیت آن را دگرگون ساخته، و آن را به اوهامى نادرست و دور از حقیقت آلوده است.بسیار به جا و زیبنده است که از دیدگاهى براساس برهان و عقل-که پایه استوار شرایع و علوم الهى است-در مسائل توحیدى تأمل کرده و دریابیم که آیا برهان و عقل و کتاب و سنت نیز همان را مى‏گویند که اندیشمندان مزبور، یا اینکه بین این دو راه فاصله است و جدایى و تباین؟!! اینک، با جستجوى اندکى که در متن قرآن و حدیث، و تأمّل مختصرى که در براهین مسلم و آشکار عقلى آنها نموده‏ایم، به خواست خداوند متعال و ولیش(عجل اللّه تعالى فرجه)در این بخش از سخن، به بیان شناخت خداوند متعال بر این اساس مى‏پردازیم، و در آینده، ضمن بیان چگونگى نسبت خالق متعال با زمان و مکان و سایر پدیده‏ها، و معناى صحیح وحدت و یگانگى او، به نقد مبانى وحدت وجود و یا علیت ذات خالق نسبت به خلق به نحو صدور و تولد و عدم تناهى و شمول او نسبت به زمان و مکان و ازلیت خلق و حرکت جوهرى و...اشاره‏اى خواهیم داشت. آیا تا به حال درباره حقیقت ذات خداوند اندیشیده‏اید؟!بلکه آیا کسى هست که تا کنون در این باره فکر نکرده باشد، و نخواهد معبود خود را بشناسد؟و پى به حقیقت هستى او ببرد؟!کدامین مکتب یا فلسفه است که تا کنون پاى در این وادى ننهاده باشد؟!آیا براستى خدا چیست؟!او او را به چه عنوانى باید شناخت و پرستید؟!