آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

دکتر «رضا داوری اردکانی» از معدود متفکران معاصر ایران است که در همۀ موضوعات مهم فلسفی نظیر حقیقت، سیاست، دین، تاریخ، زبان، هنر، فرهنگ و علم و... صاحب‌نظر است. داوری فیلسوف است اما فلسفه را فراتر از مباحث فلسفی یا رد و قبول مطالب فلسفی می‌داند. به زعم وی فلسفه صرفا بافت فلسفی و تنظیم مطالب و مباحث و اقامۀ برهان و استدلال نیست، بلکه در اساس، حاصل یافت فیلسوف است از وجود، وجود متفکر را به سوی خویش می‌خواند، در گوش او نجوا می‌کند خود را به او می‌نمایاند. آن‌گاه فیلسوف، یافت خود را به ما عرضه و برای اثبات آن استدلال می‌کند. بنابراین برای درک تفکر فیلسوف باید از حجاب براهین و استدلال‌های او فراتر رفت و یافت او را دریافت. در این صورت به هم‌سخنی با او خواهیم رسید و دیگر رد و قبول او مطرح نخواهد بود. کتاب حاضر جشن‌نامۀ استاد رضا داوری اردکانی ـ از فیلسوفان معاصر ـ است که بخش نخست حاوی مقالاتی است فلسفی که به مناسبت بزرگداشت این فیلسوف برجسته عرضه شده است. بخش دوم به گفت‌وگو با محمدرضا ریخته‌گران ـ استادیار فلسفۀ دانشگاه تهران ـ نیز گفت‌وگو با استاد دکتر رضا داوری اردکانی اختصاص یافته است و در بخش پیوست‌ها نیز فهرست آثار این استاد گرانقدر و دست‌نوشته‌ها و تصاویری از ایشان به چاپ رسیده است.

فلسفه را معمولا در عرض علوم قرار می دهند و با موازین و ملاکهای متدولوژی علم در باب آ ن حکم می کنند و حال آْنکه فلسفه بحث در شرایط امکان وجود چیزها چیست (و از جمله علم) است بر اثر این اشتباه است که گاهی بعضی از دانشمندان با فلسفه مخالفت می کنند. اگر بتوان اختلاف علم و فلسفه را روشن ساخت بسیار یاز انی اختلافها از میان می رود فلسفه نه فقط با علم مخالف نیست بلکه علوم در طی دو هزار سال و مخصوصا علم چهار صد سال جدید بدون فلسفه نمی توانسته است بوجود آید فلسفه و علم یکی نیستند اما لازم و ملزوم یکدیگرند علم نیاز به به فلسفه دارد و اگر فلسفه نباشد علم نشاط پیدا نمی کند و بی پیشوانه می شود .

در مورد قضیه دروغ گو،(کل کلامی کاذب , هرچه می گویم دروغ است)در طی دو هزارو پانصدسال بسیار بحث شده است اما کمتر توجه کرده اند«کل کلامی کاذب»یک قضیه نیست بلکه یک شبه قضیه است که با اصل منطق منافات داردو نمی توانددرمنطق جایی پیداکند.این ها احکام و قضایای ممتنعند و پیداست که حکم یا قضیه ممتنع اصلا قضیه نیست که صادق یا کاذب باشد. دروغ دانستن دورغ, صادق بودن دروغ گو و صدق دروغ را اثبات نمی کندو نکته مهم این اینکه این قبیل پارادکس ها در صورتی پیش می آید که زبان را صرف زبان منطق بدانیم.منطق مقام و جایگاه مهمی در زبان دارداما زبان تابع منطق نیست و در منطق منحل نمی شود.منطق صورت و جلوه ای از صورت ها و جلوه های زبان است.