آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

در این پایان نامه نخست مفاهیم لغوی دو واژه فلاح و فوز و سپس مقایسه میان آنها آمده است. پس از آن به طور مشروح پیرامون عوامل و موجبات فلاح و فوز وامتیازات فائزین سخن رفته است. همچنین پیرامون عوامل سعادت آفرین برای انسان در کشمکش با دنیای فناوری و لزوم بهره گیری از قرآن و ائمه برای رستن ازهر نوع قید و بند اسارت و ورود به زندگی انسانی بحث مختصری شده است و ضرورت انطباق صورت انسانی باسیرت و ظاهر با باطن یادآوری شده و این گونه نتیجه گرفته شده است که: برای دستیابی به رضوان الهی که بالاترین انگیزه تلاش و منشأ همه خیرات و برکات است راهی جز فعالیت و تلاش مستمر و عالمانه در ابعادفردی و اجتماعی و هماهنگ با محراب آفرینش وجودندارد.

رساله حاضر در ده فصل به رشته تحریر در آمده است .در فصل اول بخشهای مقدماتی شناخت تشکیل می دهد و در فصل دوم تعریف شناخت و نقد برسی تعریف های مخلف آمده است . فصل سوم راجع به امکان شناخت و تاریخچه و قائلین به عدم امکان شناخت است .در فصل چهارم و پنجم به ریشه های اصلی شناخت ( اقسام علم ) پرداخته است. در فصل ششم اقسام مفاهیم کلی یا معقولات اولی و ثانیه منطقی و فلسفی پرداخته شده است. در فصل هفتم گرایش پوز تو سم، منطقی و فلسفه تحلیل زبانی مورد نقد و بررسی قرار گرفته شده است. در فصل هشتم دیدگاهای، عقلیون و فلاسفه در مورد اصطلاحات حسن یا عقل در تصورات و تصدیقات با یکدیگر مقایسه شده است. در فصل نهم به ابزار شناخت پرداخته شده است. در فصل دهم ارزش شناخت مورد بحث گذاشته شده است.

این رساله شامل سه بخش است. بخش اول تبیین مفهوم دین و دنیا می باشد.بخش دوم تحت عنوان " نظریات در قلمرو دین و دنیا" به بررسی سکولاریسم، دنیا گریزی، پیوند دین و دنیا و هدف بعثت می پردازد. در بخش سوم با عنوان "نگرش اسلام" به مساله دین و دنیا به این مباحث اشاره شده است: دین و دنیا از دیدگاه آیات و روایات، نقش دین در زندگی فردی و اجتماعی انسان، دین و حکومت، دین و اقتصاد

انسان دو بعد وجودی دارد: بدن و نفس. نفس را کمال اول بدن دانسته‌اند، یعنی کمالی که انسانیت انسان به آن است. یعنی بدون نفس، انسان جز جمادی بی­حیات نخواهد بود. پس مهم­ترین بعد وجودی انسان نفس اوست، اما نفس با بدن ارتباط دارد و درباره تعلق نفس به بدن تردیدی نیست. تعلق آن تدبیری است نه حلولی. نفس خود­آگاه است و وجود خود را بالبداهه ادراک می‌کند. بدن به منزله مَرکب نفس است. مادامی که نفس به بدن نیاز دارد، آن را تدبیر می‌کند. هنگامی که قوا و استعدادهایش به فعلیت رسید، رهایش می‌کند. موت، یعنی آغاز حرکتی نوین برای رسیدن به هدفی دیگر. آنچه سبب حیات است سبب موت نیست؛ بلکه آنچه سبب موت است سبب حیات است. بعد از حیات دنیوی نوبت به موت می‌رسد. موت دنیوی، مقدمه حیات برزخی و موت برزخی مقدمه حیات اخروی است. نفس در همه این مراحل، مدبر بدن است، اعم از بدن دنیوی و برزخی و به تعبیر دقیق صدرائی، حامل بدن است. در این نوشتار با روش تحلیلی-توصیفی به بررسی چگونگی رابطه نفس و بدن خواهیم پرداخت.

هدف این پژوهش، تحلیل مضامین ادبی-تفسیری ابومسلم اصفهانی - دیدگاه ادبی او در فرایند تفسیر - مستخرج از مجمع‌البیان با نظر به آراء مفسران، به‌منظور پالایش برخی مضامین محوری قابل‌قبول در تفسیر به‌صورت صریح و روشن است. در مقاله حاضر، تلاش شده تا برای پاسخ به این پرسش‌ها که مضامین ادبی فراگیر ابومسلم در مجمع‌البیان کدامند و کدام مضامین ادبی مطرح‌شده محل اختلاف یا موافق با دیدگاه ابومسلم و مفسران است و کدام مضامین از مختصات اوست، به روش توصیفی –تحلیلی پژوهشی صورت گیرد. حاصل پژوهش حاضر این ‌‌‌است که مضامین ادبی که گزینش ‌شده، تأثیر آن در تفسیر ابومسلم از این آیات و ایجاد تفاوت با سایر تفاسیر بررسی گردیده است. از مختصات نظر او می­توان به مرجع ضمیر «ه» (بقره/74)، وجود کنایه (بقره /230) و اعتقاد او به مبالغه و تأکید (بقره /90 و اعراف /150) اشاره کرد و مضامینی که محل اختلافی با نظر بیشتر مفسران ندارد و با آن‌ها مشترک است می‌توان به مواردی از این قبیل اشاره کرد: نوع الف و لام و معنای آن در «انسان» (دهر/1)، مضامینی مثل ترکیب و معانی حرف «لا» (واقعه/ ۷۵ و قیامه/1)، لحن و ترکیب عبارت «فزادهم الله مرضا» (بقره /10) و مرجع ضمیر (بقره/74)..