چکیده :
ترجمه ماشینی:
مارک لوین، پروفسور آمریکایی تاریخ خاورمیانه مدرن در دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، کتاب گمراه کننده ترین کتاب را در مورد سرمایه داری مدرن ("جهانی سازی") نوشته است که منعکس کننده آنارشیسم جنبش صلح و عدالت جهانی است.
او گاهی اوقات به واقعیت امپراتوری نگاه می کند.
او از هیئت علمی دفاع پنتاگون استناد می کند که با بوش مخالفت کرد و گفت: "آنها از آزادی ما متنفر نیستند، آنها از سیاست های ما متنفرند." او می بیند که هرج و مرج محصول جانبی تصادفی کشورهای خارجی اشغالگر نیست، بلکه به اهداف استراتژیک اشغالگران - سود، نفت و سرکوب - کمک می کند و می داند که اشغال ها وحشیانه، فاسد و بی کفایت هستند.
او به یک مطالعه بانک جهانی اشاره می‌کند که نتیجه‌گیری می‌کند: «رشد سریع‌تر در میان فقرا ممکن است در واقع به بهای رشد آهسته‌تر در میان ثروتمندان حاصل شود»، «هیچ مدرکی از سیاست‌های سودمند متقابل وجود ندارد» و «حداقل در به نظر می رسد در کوتاه مدت جهانی شدن فقر و نابرابری را افزایش می دهد.
او همچنین به گزارش برنامه توسعه سازمان ملل متحد اشاره می کند که در آن خلاصه می شود: "باز بودن تجارت (آزادسازی) باعث افزایش فقر و نابرابری شد...
کشورهایی که آزادسازی کردند به سرعت بدترین وضعیت را داشتند." با این حال، پس از همه این شواهد، لوین ادعا می کند که فرهنگ سرمایه داری را به پیش می برد نه اقتصاد.
بنابراین او ادعا می‌کند که «تنها ایجاد پل‌هایی بین فرهنگ‌ها می‌تواند فرصت غلبه بر اشغال و خشونتی را که ایجاد می‌کند، فراهم کند».
او می نویسد که این پل سازی نقش رهبری را به روشنفکران می دهد - شاید فکر شود کمی خودخواهانه.
او ادامه می‌دهد: «اگر بتوانیم...
یک موسیقی واقعاً جهانی بسازیم - می‌توانیم «قفس آهنین» نئولیبرالیسم را بشکنیم (به قول برخی از فیلسوفان، «واشکنی»».
این یک حرکت اتوپیایی است.
«جنبش صلح و عدالت جهانی» وانمود می کند که مبارزات طبقات کارگر برای گرفتن قدرت دولتی از دست طبقات سرمایه دار قدیمی، شوونیستی و غیرضروری است.
با این حال او به تمجید رئیس بانک جهانی جیمز ولفنسون از کوبا در سال 2001 اشاره کرده بود: "کوبا کار بزرگی در زمینه آموزش و بهداشت انجام داده است." کوبا به پیشرفت خود ادامه داده است، زیرا سیاست های آن بر اساس طبقه و ملت، مخالف سیاست های بانک و همچنین سیاست های جنبش است.
جنبش تا به حال چه موفقیتی داشته است که نفی روش موفق کوبا در مبارزه طبقاتی و انقلاب را توجیه کند؟ در مقابل، همانطور که لوین اذعان می کند، با نقل قول هایی مانند سوزان جورج - "ما در واقع چیزی برنده نشده ایم" و نائومی کلاین - "ما به هیچ وجه جریان به سمت خصوصی سازی را معکوس نکرده ایم، چه رسد به اینکه آن را متوقف کنیم"، جنبش هرگز در هیچ کجا موفق نبوده است.
.
درگیری اصلی در جهان اسلام علیه غرب نیست، اما نئولیبرالیسم علیه «جنبش جهانی صلح و عدالت» نیز نیست.
در درون هر ملتی طبقه در مقابل طبقه است و هر ملتی باید مشکلات خود را حل کند.
«جنبش صلح و عدالت جهانی» یک انحراف، اتلاف وقت و انرژی است.
اعضای آن باید شغلی بیابند، در صورتی که قبلاً این کار را نکرده اند، و به اتحادیه کارگری خود بپیوندند.
کارگران، از جمله کارگران یقه سفید، اکثریت هر کشوری هستند و فقط طبقه کارگر می تواند سرمایه داری را شکست دهد.
mark levine, an american professor of modern middle eastern history at the university of california, irvine, has written a most misleading book on modern capitalism (`globalisation'), reflecting the global peace and justice movement's anarchism.
he occasionally glimpses the reality of empire.
he cites the pentagon's defense science board, which contradicted bush by saying, "they do not hate our freedom, they hate our policies." he sees that chaos is not an accidental by-product of occupying foreign countries but assists the occupiers' strategic goals - profits, oil and repression - and he recognises that occupations are brutal, corrupt and incompetent.
he cites a world bank study that concluded, "faster growth among the poor may indeed be obtained at the expense of slower growth among the rich", that there is `no evidence ...
of mutually beneficial policies' and "at least in the short run, globalization appears to increase poverty and inequality." he also notes a united nations development programme report that summed up, "trade openness (liberalisation) increased poverty and inequality ...
those countries liberalising most rapidly fared worst." yet after all this evidence, levine claims that culture not economics drives capitalism.
so he claims, "only building bridges between cultures can provide the chance to overcome both occupation and the violence it breeds." this bridge-building, he writes, gives the leading role to intellectuals - a little self-serving, one might think.
he goes on, "if we can ...
compose a truly world music - we can break down (`deconstruct', as some philosophers might say) the `iron cage' of neoliberalism".
this is utopian drivel.
the `global peace and justice movement' pretends that working classes' struggles to seize state power from capitalist classes are old-fashioned, chauvinist and unnecessary.
yet he had cited world bank president james wolfensohn's praise of cuba in 2001: "cuba has done a great job on education and health." cuba has continued to progress because its policies, based on class and nation, are the opposite of the bank's policies and also of the movement's policies.
what success has the movement ever had that justifies rejecting the successful cuban method of class struggle and revolution? by contrast, as levine admits, quoting voices like susan george - "we haven't actually won anything" and naomi klein - "we have in no way reversed the flow towards privatization, let alone stopped it", the movement has never succeeded anywhere.
the main conflict in the world is not islam against the west, but neither is it neoliberalism against the `global peace and justice movement'; it is class against class, within each nation, and each nation must solve its own problems.
the `global peace and justice movement' is a diversion, a waste of time and energy.
its members need to get jobs, if they haven't already, and join their trade union.
workers, including white-collar workers, are the majority in every country, and only the working class can defeat capitalism.
منبع اصلی :
http://libgen.rs/book/index.php?md5=C0C1AD7E37A2E3362736A0F6906DF9D5
توضیحات فیزیکی اثر :
457 صفحه
فهرست مندرجات:
Table of contents :
Contents......Page 8
List of Illustrations......Page 10
Preface......Page 12
Introduction: They Are Us......Page 20
PART 1 Who Are They, Where'd They Come From, and Why They Don't Hate Us - Yet?......Page 34
1 From Evil to Empathy: The Orient Beats Back the Axis of Arrogance......Page 36
2 Overcoming the Matrix, Re-Imagining Middle Eastern History......Page 64
PART 2 Branding Islam in the Global Era......Page 100
3 Grounding the Globalization Concorde......Page 102
4 New Logo: Rebranding the Middle East in the Global Era......Page 146
5 Beyond bin Laden: Human Nationalisms versus Inhuman Globalization......Page 178
6 Facing the Music: Rock and Resistance in the Middle East and North Africa......Page 212
PART 3 We’re Jammin’: Global Solidarity in the Post-9-11 World......Page 230
7 Paris ’68–Baghdad ’04: The Evolution of a Movement of Movements......Page 232
8 Inspiring the Impossible: The Global Peace and Justice Movement Between Old Problems and New Horizons......Page 260
9 Conclusion: Chaos and Culture Jamming in the "New Middle East"......Page 292
Notes......Page 360
Bibliography......Page 440
Index......Page 450