ترجمه ماشینی:
خدا دقیقاً چگونه می‌توانست به پیش‌دانی خطاناپذیر از هر رویداد آینده، از جمله اعمال آزادانه انسان‌ها دست یابد؟ چگونه خدا می تواند مشیت دقیقی را بر
... ر همین حوادث اعمال کند؟ بایرلی با این ادعا که خداوند مشیت را به کار می گیرد و با نظم دادن به زمان ها به پیش آگاهی دست می یابد، پاسخی بدیع به این پرسش های مهم ارائه می دهد. بخش اول کتاب از اهمیت سؤالات فوق دفاع می کند. بیرلی پس از توصیف بحث آزادی ـ پیش‌دانش معاصر استدلال می‌کند که این بحث بسیار محدود بر استدلال خاصی برای تقدیر گرایی الهیاتی تمرکز کرده است، که تلاش می‌کند نشان دهد که وجود پیش‌دانش خطاناپذیر الهی تهدیدی منحصر به فرد برای وجود آزادی آزادی‌خواه مخلوق است. با این حال، بایرلی مدعی است که وجود عریان علم پیشین الهی نمی تواند آزادی را از این طریق تهدید کند. حداکثر، مکانیزمی که به وسیله آن این آگاهی از قبل به دست می آید، ممکن است آزادی انسان را به خطر بیندازد. در بخش دوم کتاب، بایرلی مدلی را برای درک مکانیک ایجاد می‌کند که به موجب آن پیش‌دانش خطاناپذیری به دست می‌آید که آزادی آزادی‌خواهان مخلوق را تهدید نمی‌کند. بر اساس این مدل، خداوند به طور خطاناپذیری از هر رویداد آینده خبر می‌دهد، زیرا خداوند زمان‌هایی را که تاریخ جهان را تشکیل می‌دهند در روابط ابتدایی زودتر از یکدیگر قرار داده است. نگارنده پس از دفاع از سازگاری این مدل از مکانیک علم پیشین الهی با آزادی آزادی خواهانه مخلوق، آن را به طور کلی تری در مورد مشیت الهی به کار می برد. دفاع بدیع از همزمانی نتیجه است.
بیشتر