اين پژوهش، ضمن تبيين مفهوم معجزه و ويژگي‌هاي آن، به بررسي ادله عقلي و نقلي اثبات معجزه مي‌پردازد و منافات نداشتن آن را با قانون عليت و برهان نظم ثابت مي‌کند.
... نويسنده در قالب چهار فصل به ابعاد و اقسام اعجاز اشاره کرده و ديدگاه‌هاي مختلف در اين زمينه را مطرح کرده است. در فصل اول وي با بيان مفهوم لغوي و اصطلاحي اعجاز، معناي خرق عادت و رابطه خرق عادت با امور واقعي و توجيه اين قيد در تعريف معجزه و همچنين مفهوم تحدي را که در مفهوم معجزه لحاظ شده است، بيان کرده و به توجيه و تفسير اين قيد از معجزه مي‌پردازد. قيد سومي که در معجزه و تعريف آن لحاظ شده، عدم وجود معارض براي معجزه است، که نويسنده اين قيد از معجزه را نيز شرح مي‌دهد. فصل دوم به شرايط معجزه اختصاص دارد و شرط معجزه به عنوان اثبات ادعاي نبوت توسط پيامبران، اختصاصي بودن معجزه پيامبران الهي و اولياي خدا (ائمه معصومين) ظهور معجزه هنگامي که تکليف ايجاب مي‌کند و وقوع معجزه از جانب خداوند متعال، از شروط اساسي معجزه خوانده شده است. در فصل سوم اقسام معجزه به معناي اعم بيان شده و معجزه مطلق، معجزه تفضلي، معجزه پيشنهادي، معجزه اقتحامي، ارهاصي، و ظهور معجزه به عنوان کرامت معرفي شده و تفاوت معجزه و کرامت، فرق معجزه با سحر و جادو و اقسام حسي و معنوي شرح و بررسي مي‌گردد. در فصل چهارم نگارنده به معرفي فاعل معجزه پرداخته و فاعل اصلي معجزه را خداوند متعال برشمرده، که معجزه الهي از طريق ملايک الهي و ارواح مجرده و علل مادي و به دست شخص پيامبر اسلام و ائمه معصومين اجرايي مي‌شود. وي ادله قائلان به فاعل معجزه اعم از خدا، ملايک، ارواح مجرده، علل مادي و نفس پيامبر اسلام را مطرح کرده و قول به تفصيل در فاعل معجزات که قول فرد نگارنده نيز مي‌باشد را تبيين مي‌نمايد. در فصل پنجم برخي از شبهه هاي مربوط به معجزه، مانند منافات داشتن اعجاز با قانون عليت، تنافي آن با برهان نظم، تغيير سنت‌هاي الهي با حدوث معجزه در عالم، عدم دلالت معجزه براثبات نبوت يک پيامبر، امتناع پيامبر از اقامه معجزه و... مطرح شده و پاسخ آن ها با ادله عقلي و نقلي داده شده است.
بیشتر