ترجمه ماشینی :
در این مطالعه درباره هرمان کوهن، فیلسوف یهودی آلمانی قرن نوزدهم، من استدلال میکنم که بازنگری کوهن در اخلاق کانتی و الهیات اخلاقی با مفاهیمی که
... ه از تفسیر او از عقلگرایی میمونی و منابع یهودی، بهطور کلیتر، استخراج شده و بهطور منطقی ترسیم شدهاند، نفوذ کرده است. کوهن از طریق هرمنوتیک آرمانیکننده، معینهایی از مسائل فلسفی را در فلسفه پساکانتی هنجاری میکند و تحت عنوان «پانتئیسم» و «پوزیتیویسم» به آنها میپردازد. بین هر دو پانتئیسم و پوزیتیویسم، ایده آلیسم کوهن راه میانه ای را ارائه می دهد که من آن را به عنوان "ایده آلیسم نبوی" یا فلسفه زمان و آرمان توصیف می کنم که تاریخ، قانون و هنجارگرایی اخلاقی را آینده محور تفسیر می کند. به عبارت دیگر، «نبوت» نقش روششناختی را برای زمانمندی در فلسفه عملی تلقین میکند و معنای جدیدی را برای قانونمندی در اخلاق معرفی میکند. بنابراین کوهن با هنجاری کردن ایده نبوت و تبدیل آن به مدلی مفهومی برای استدلال، عاملیت، هنجارهای حقوقی و کنش اخلاقی، فلسفه یهودیت را به عنوان یک فلسفه دین ارائه می دهد. بنابراین، این پایاننامه با تمرکز بر نقد پانتئیسم و پوزیتیویسم استدلال میکند که مذاکرات کوهن درباره مسائل فلسفی قرن نوزدهم، نقش هنجاری یهودیت را به عنوان یک فلسفه عمومی معرفی میکند و این استدلال با پیشنهاد این که فلسفه یهودیت کوهن آموزنده عمومی است، به پایان میرسد.
بیشتر