جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جاناتان ادواردز به عنوان الهیدان و نظریه پرداز نیوانگلندی در واکنش به جریان افراطی عقل گرایی عصر روشنگری و منزوی گشتن آموزه های وحیانی، در فرایند توصیف زیبایی اخلاقی معتقد است که انسان به جهت عارضه هبوط نیازمند نوعی احیاء و بازگشت به حالت طبیعی است. از نظر وی، خلقت انسان از طرف خداوند و تحت دو اصل کلی طبیعت(ذات) و تمایلات(گرایشات) انسانی صورت می گیرد؛ اما دستیابی به بازگشت به حالت طبیعی تنها با لطف و فیض الهی امکانپذیر است. انسان متاثر از فیض الهی در درون خود دارای تغییراتی در تمایلات و اراده آگاهانه خود می شود که منشا انتخاب او می گردد. انسان متاثر از فیض الهی در درون خود دارای تغییراتی در تمایلات و اراده آگاهانه خود می شود که منشا انتخاب او می گردد. مهمترین انتخاب آگاهانه انسان در این زمینه برون رفت از عشق خود محورانه و انتخاب خیر خواهی جمعی است. گرچه این انتخاب متاثر از درک بخش ذهنی و مفهومی انسان است اما تاثیر عواطف و گرایشات انسانی در اراده باعث رفع انفعال و بی تفاوتی فعالیت های ذهنی در اخلاق می شود. اگر این جریان واجد تعالی تداوم یابد، تمامی حالات انسانی رنگ و بوی عشق به خداوند را می گیرد که همانا زیبایی اخلاقی را دربر می دارد.

ترجمه ماشینی : "ممکن است در تولد جدید نیز مانند تولد اول باشد." جاناتان ادواردز، متکلم، در یادداشت «متفرقه» خود به شماره 241، به نام «تجدید» چنین نوشت. «تولد جدید» که او از آن صحبت کرد، فرآیند تبدیل دینی بود که به موجب آن خداوند طبیعت گناه‌آمیز فرد را از بین می‌برد و طبیعتی جدید و احیا شده را القا می‌کند. روند تولد جدید به طور پیچیده ای با "اولین تولد" مرتبط است که به زایمان فیزیکی اشاره دارد. این پایان نامه به بررسی راه هایی می پردازد که در آن تصورات قرن هجدهم از زایمان به شکل گیری الهیات تولد جدید ادواردز کمک کرد. در حالی که مورخان تمایل دارند ادواردز، احیاگری هایی که او ایجاد کرد و الهیات تولد جدید را به عنوان پاک کننده تمایزات جنسیتی نشان دهند، این تز استدلال می کند که انجیلی ادواردسی در واقع گناهکاری زنان را برجسته می کند.

ترجمه ماشینی : بخش اعظم پژوهش پنجاه سال گذشته جاناتان ادواردز (1703-1758) اندیشه اخلاقی او را یا در تفاسیر محدود الهیات کالونیستی یا فلسفه «معنای اخلاقی» محدود کرده است. ماهیت انحصاری متقابل هر دیدگاه، اهمیتی را که ادواردز به توانایی‌های انسانی در فرآیند رستگاری اعطا می‌کرد و معیارهای اخلاقی سخت‌گیرانه‌ای که او فکر می‌کرد به‌طور منحصربه‌فردی برای مسیحیان تعریف می‌کرد، تحریف کرده است. "Virtue Reformed" با تکیه بر علاقه جدید به مکتب پروتستان، "دقت گرایی" و اخلاق فضیلتی پیوریتان، بن بست علمی را با بازخوانی جامع رساله های منتشر شده اصلی و گفتمان های کمتر شناخته شده دوباره تنظیم می کند. نتیجه تصویری تازه از مبارزات یک شخصیت جذاب قرن هجدهم برای اینکه هم پیشروی اصلاحات و هم شرکت کننده در روشنگری باشد.

ترجمه ماشینی : جاناتان ادواردز و کارل بارت به‌ترتیب بزرگترین الهی‌دانان آمریکای شمالی و سوئیسی هستند. اگرچه در زمینه‌های بسیار متفاوتی قرار داشتند و نزدیک به دویست سال از هم فاصله داشتند، اما شباهت‌های جالبی داشتند. هر دو به آسانی تفسیر، الهیات و فلسفه را به کار گرفتند. هر دو با کیفیت، عمق و بی زمانی منحصر به فرد استدلال شده اند. هر دو در برابر تغییرات لیبرال زمان خود مقاومت کردند و در عین حال متفکرانی خلاق باقی ماندند. و هر دو بدون فرض غیرانتقادی سنت اصلاح شدند. اصلاحات جزمی در گفتگو توسط اوچه آنیزور و کایل سی استروبل ویرایش شده است. هر فصل این متکلمان را در مورد مقولات کلامی کلاسیک، مانند آموزه خدا، کفاره، و کلیسای شناسی، و نیز موضوعات مورد علاقه خاص هر دو، مانند زیبایی شناسی و فلسفه، به گفتگو می آورد. ادواردز و بارت مانند همه الهی‌دانان بزرگ به روشنگری آموزه‌های مسیحی ادامه می‌دهند. خوانندگان قدردان سختگیری فکر و فداکاری آنها به مسیح خواهند بود.

اين مقاله با بهره‌گيري از روش تحليلي ـ انتقادي، به بررسي جايگاه عقل در الهيات طبيعي جاناتان ادواردز، الهي‌دان و متکلم مسيحي پرداخته است. مطالعۀ آثار او نشان مي‌دهد که وي به خوبي متوجه وجود خلأهاي الهيات طبيعي زمان خويش گشته و در پي راهکاري در جهت حفظ هم‌زمان ايمان و عقل طبيعي بشر است. وي در اين راستا عقل طبيعي را در ورود به مسائل الهياتي داراي چالش‌هايي چون انتزاعي و مفهومي و به‌دور بودن از زندگي عملي مؤمنان، به‌جهت گناه ذاتي انسان تفسير مي‌کند. از نظر وي، تنها راه بازگشت انسان به طبيعت و ذات اوليه، استمداد عقل طبيعي دچار نقصان گشته انسان از وحي است. الهياتي به‌واسطۀ لطف خاص پروردگار مي‌گردد. البته جاناتان ادواردز در تفسير اين اشراف الهياتي بيان مي‌دارد که اين امر نيازمند همراهي قلب با عقل تعليم يافته و شرکت در بستر مؤمنانه است، هرچند ديدگاه وي با چالش‌هايي مواجه مي‌باشد.

ترجمه ماشینی : "ممکن است در تولد جدید نیز مانند تولد اول باشد." جاناتان ادواردز، متکلم، در یادداشت «متفرقه» خود به شماره 241، به نام «تجدید» چنین نوشت. «تولد جدید» که او از آن صحبت کرد، فرآیند تبدیل دینی بود که به موجب آن خداوند طبیعت گناه‌آمیز فرد را از بین می‌برد و طبیعتی جدید و احیا شده را القا می‌کند. روند تولد جدید به طور پیچیده ای با "اولین تولد" مرتبط است که به زایمان فیزیکی اشاره دارد. این پایان نامه به بررسی راه هایی می پردازد که در آن تصورات قرن هجدهم از زایمان به شکل گیری الهیات تولد جدید ادواردز کمک کرد. در حالی که مورخان تمایل دارند ادواردز، احیاگری هایی که او ایجاد کرد و الهیات تولد جدید را به عنوان پاک کننده تمایزات جنسیتی نشان دهند، این تز استدلال می کند که انجیلی ادواردسی در واقع گناهکاری زنان را برجسته می کند.

ترجمه ماشینی : بورس تحصیلی جاناتان ادواردز در سال های اخیر بر سر تفسیر صحیح از کار او تقسیم شده است. محققانی مانند سانگ هیون لی و امی پلانتینگا پائو معتقدند که ادواردز از یک هستی شناسی گرایشی کاملاً جدید برای درک واقعیت های اساسی طبیعت استفاده کرده است. اولیور کریسپ، کایل استروبل و استیو استودبیکر استدلال کرده‌اند که ادواردز از هستی‌شناسی ذات‌گرایانه استفاده کرده است. من از موضع اخیر دفاع خواهم کرد و توضیح خواهم داد که چگونه با تثلیث گرایی ادواردز گره خورده است. من برای تفسیری از ادواردز استدلال می‌کنم که او را در بافت تاریخی و الهیاتی‌اش قرار می‌دهد. فلسفه مدرن اولیه عصر او با هستی‌شناسی ذات‌گرا مشخص شد. سنت اصلاح شده در زمان او با درک تثلیث به روشی ارتدکس مشخص شد. من استدلال می کنم که ادواردز هر دوی این مضامین را در فلسفه و الهیات خود ترکیب کرده است. این امر درک منحصر به فردی از هستی شناسی و تثلیث گرایی ایجاد کرد، اما ادواردز در محدوده فلسفه و الهیات زمان خود باقی ماند.

ترجمه ماشینی : تعدادی از موضوعات اساسی خود را به عنوان نقاط کانونی برای مطالعه اندیشه جاناتان ادواردز معرفی می کنند. این پایان نامه تلاشی است برای این استدلال که تجربه یکی از آنهاست و توجه دقیق به آموزه تجربه آن را به عنوان موضوع وحدت بخش فلسفه او آشکار می کند. به طور خاص، در مرکز بینش زیبایی‌شناختی و مذهبی ادواردز، احساس غنی و عمیقی از تجربه، و رابطه همه چیز با نوعی ادراک نهفته است. شواهد را می توان در نوشته های منتشر شده و منتشر نشده گسترده ادواردز یافت. در میان چندین نسخه از آثار جمع آوری شده او، نسخه 1808 ورسستر و نسخه 1829 دوایت کامل ترین و قابل اعتمادترین هستند. یکی دیگر از منابع ارزشمند «مشاهدات متفرقه» است، دفترچه ای از افکار تصادفی که ادوارد در طول زندگی خود نگه داشته است. بخش‌هایی از این مجله منتشر می‌شود، اما بخش زیادی از آن در کتابخانه دانشگاه ییل منتشر نشده است و حاوی بینش‌های فراوانی درباره ذهن ادواردز است. توجه به تأثیرات اعتقادی الهیات میثاق مهم است. همیشه در میان پیوریتن ها تمایلی وجود داشت که بر رضایت واقعی در مسائل مذهبی تأکید کنند. پذیرش تدریجی تجربه آنها به عنوان راهنمای دکترین را می توان به تأثیر نوافلاطونیسم قرون وسطی و همچنین موقعیت تاریخی خودشان نسبت داد. سه عنصر مرکز دکترین تجربه ادواردز را تشکیل می دهند. آنها ایده زیبایی، حس قلب و مفهوم الهیاتی فیض هستند. توضیح هر یک از این مؤلفه ها در خود و در روابط متقابل آنها معنای کامل تجربه را آشکار می کند. حس زیبایی تجارب شخصی او را فراگرفت و به او اجازه داد تا جهان را در ارتباط با آگاهی جهانی خدا ببیند. انسان حضور شعور الهی را در سراسر واقعیت با حس قلبی درک می کند. مقر حیات شناختی انسان قلب اوست که شامل درک و اراده است. ادواردز با تعریف فیض به عنوان یک «ایده ساده جدید» پیشنهاد می‌کند که این یک اصل جدید طبیعت در درون انسان است، و این یک ذوق برای تعالی اخلاقی است که به طور خاص به عنوان عشق تعیین می‌شود. به عنوان یک اصل متافیزیکی، رضایت به بودن تلاشی است برای بازاندیشی مقوله جوهر از نظر رابطه. واقعیت واقعاً مهم این دکترین در یک نظریه ضمنی ارزش-پاسخ قرار دارد - این ارزش به طور عینی ریشه در خدا دارد و همه چیز از طریق انسان به آن رضایت می دهد. الهیات ادواردز تلاشی است برای قرار دادن فیزیک نیوتنی در چارچوب مرجع گسترده تری. او مفاهیم اتم، فضا و گرانش را با متافیزیک ارگانیک رضایت تطبیق می دهد. آفرينش الهي يك فرايند ارتباطي پراكنده است و اشياء و رويدادهاي طبيعي را «تصوير يا سايه» مي‌نامند، زيرا با ماهيت ارتباطي خداوند ارتباط ذاتي دارند. عاملیت خاص خلقت را باید در تجسم یافت، که سنگ بنای کل نظام فکری اوست. تجربه در میان موضوعات اصلی فلسفه آمریکایی از جایگاه برتری برخوردار بوده است. نتیجه‌گیری این مقاله این است که فلسفه ادواردز را می‌توان به‌عنوان تبیین نظام‌مند دکترین تجربه‌اش در نظر گرفت، و می‌توان او را به‌عنوان نماینده اولیه سنت آمریکایی در نظر گرفت که به تجربه در رابطه با اندیشه موقعیت برتری می‌دهد.