جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : متون خاصی مانند مدریک که توانایی تفسیر واقعیات اجتماعی، روانشناختی، اقتصادی، تاریخی و مردم‌شناختی جوامعی را دارند که از آن نشأت گرفته‌اند و جنبه‌های ایدئولوژیک آنها غالب است، متون ویژه‌ای هستند که با تیزهوشی نوشته شده‌اند. نمونه های اصلی رابطه تفسیر و تأویل. آنچه مداریک را خاص می‌کند، تنوع معرفت‌شناسی است که بر آن استوار است. در واقع، علاوه بر ذهن انتقال‌محور که از روایات تفسیری استفاده می‌کند، می‌بینیم که ذهن دیگری که از روش‌های پردازش داده‌ها مانند تحلیل، ترکیب، تجرید و قیاس ماهرانه استفاده می‌کند، شک می‌کند، سؤال می‌کند، انتقاد می‌کند و نمی‌کند. از تفسیر آن در صورت لزوم، به شیوه ای منضبط و هماهنگ تردید کنید. این ذهن گاه به صورت کلامی- فقهی (اعلامی)، گاهی فلسفی-منطقی (برهانی) و گاهی تخیلی (عرفانی) به خود می گیرد. اما این نوع دانش ها جایگزین یکدیگر نیستند، برعکس، اجزای حیاتی یک ساختار یکپارچه هستند که با اصول دیالکتیکی عمل می کنند و نمی توانند جایگزین یکدیگر شوند، در هم تنیده شده و وظیفه تبیین و تفسیر را بر عهده می گیرند. همان متون تأسیسی در این میان، نویسنده اهتمام زیادی دارد تا همه این پدیده ها را با معیارهای عالی ادبی ارائه شده توسط علم بلاغت، اما با مسئولیت روشنفکری که قصد دارد خواننده را به مرکز بکشاند و رویدادهای انسان شناختی به تفسیر (تفسیر) ارائه دهد. نوعی کتاب سیره که شامل مصادیق ویژه ای از رابطه تفسیر و تفسیر است. واقعیتی که مداریک را خاص می‌کند، تنوع معرفت‌شناسی است که بر آن استوار است. بنابراین در مداریک، به غیر از یک ذهن ناقل محور که حاوی شایعات تفسیری است، ذهن دیگری را می توان دید که مشکوک است، سؤال می کند، انتقاد می کند و در صورت لزوم از تفسیر ادله (ناس) ابایی ندارد، از روش های پردازش داده ها به طور حرفه ای استفاده می کند. به عنوان فرآیندهای تجزیه و تحلیل، سنتز، انتزاع، قیاس به شیوه ای منضبط و سازگار. شکل این ذهن می تواند از زمان به زمان تغییر کند. مثلاً می تواند قلمی فقهی (بیانی)، فلسفی- منطقی (برهانی) یا خیالی (عرفانی) باشد. با این حال، این نوع اطلاعات متفاوت جایگزین یکدیگر نیستند، برعکس آنها مانند اجزای ساختاری منسجم هستند که با اصول دیالکتیکی کار می کنند، تلسکوپی هستند و قابل رقابت نیستند. این بخشهای مهم همچنین به توضیح و اظهار نظر متون مؤسس مشابه کمک می کند. در همین حال، نویسنده در بیان این آینده‌نگاری‌ها در قالب یک سبک ادبی عالی و در قبال ابرویی که هدفش متمرکز کردن خواننده است، دقت زیادی نشان می‌دهد.

از جمله مباحثی کلامی در میان مفسران، تفسیر آیاتی از قرآن است که موهم صفات انسان گونه برای خداوند است. آیات صفات خداوند، از جمله آیات متشابهی است، که از یک طرف با صفات خبری خداوند که یکی از مباحث کلامیست مرتبط می باشد و از سوی دیگر با متشابهات قرآن، سرو کاردارد. در طول تاریخ مباحث کلامی در اسلام، این نوع از آیات به خاطر اشتمالشان بر صفاتی که ظاهر آن ها موهم تجسیم و تشبیه خداوند متعال است، زمینه ساز پیدایش گروه ها و مکاتب مختلفی درمیان مسلمانان شده و سبب ایجاد مناظرات و بحث های عدیده ای در میان آنان گردیده است؛ لذا با توجه به اینکه دین اسلام دین وحدت و یکپارچگیست و با توجه به وسعت این نوع از آیات در قرآن، موضوعی که هر پژوهشگر علوم دینی را به کنجکاوی واداشته، علت و زمینه های بروز اختلاف بین گروه های تفسیری این گونه آیات از طرفی و چگونگی رسیدن به اعتقادی متعادل در خصوص تفسیر این آیات می باشد. بنا بر این، جهت دست یابی به این مهم، و با بکار گیری روش تحلیلی، توصیفی و تطبیقی، بررسی و تطبیق سه تفسیر ارزشمند المیزان، مفاتیح الغیب و مدارک التنزیل و حقایق التأویل را، در زمینه ی تفسیر آیات صفات خداوند متعال، برگزیدم، بدان جهت که این تفاسیر از یک سو از جایگاه بلند تفسیر قرآن و از طرف دیگر نویسندگان این تفاسیر نمایندگان سه مکتب کلام اسلامی هستند که عبارت اند از: مکتب کلامی تشیع، مکتب کلامی اشعری و مکتب کلامی ماتریدی. با تطبیق و بررسی تفسیر آیات صفات خبری در هرسه تفسیر و با در نظر داشت مبانی و شیوه های تأویل صفات خبری در آنها، می توان به این نتیجه دست یافت که صفات خبری منتسب به خداوند را نباید بر معانی ظاهری آنها حمل نمود - که در صورت حمل آنها بر معانی ظاهری شان مسأله ی جسمیت باری تعالی و مشابهت او با بندگانش به میان می آید - و اعتقاد به تجسیم و تشبیه باری تعالی مورد پذیرش هیچکدام از صاحبان آن تفاسیر نمی باشد، و باید معنایی از آنها اخذ نمود که با ساحت قدس الهی سازگار باشد.

.

ِاِحْقاقُ الحَقّ و اِزْهاقُ الباطِل مشهور به احقاق الحق کتابی کلامی نوشته شهید قاضی نورالله شوشتری (متوفای ۱۰۱۹ هجری قمری) عالم شیعه است. شوشتری این کتاب را در دفاع از تثبیت ولایت و امامت امیرمؤمنان و تبیین اندیشه‌های کلامی شیعه و در ردّ کتاب ابطال نهج الباطل و اهمال کشف العاطل نوشتۀ فضل الله بن روزبهان عالم شافعی نوشته است. قاضی نورالله به علت نگارش این کتاب، شهید شد. پژوهش‌های متعددی در حوزه ترجمه و شرح پیرامون این اثر صورت گرفته است.