معجزه (Miracle) در عرف عام بر حوادثی شگفتآور، فوق قدرت بشری، خارج از جریان عادی طبیعت و حوادث فراطبیعی اطلاق میشود. در مسیحیت معجزات عیسی را بینههایی برای ت
... تأیید ماهیت الهی او میدانند و بنا به قول پولوس قدیس یکی از معجزههای مسیحی (رستاخیز) آن اندازه ضروری است که دین مسیحیت بدون آن ناممکن میشود؛ از این رو بررسی برهان معجزه برای دین پژوهان حائز اهمیت است. نوشتار پیش رو با روش کتابخانهای و به شیوهی توصیفی - تحلیلی به بررسی روایتهای جدید برهان مسیحی اثبات وجود خدا از راه معجزه میپردازد؛ روایت قدیم از راه معجزهها با اشکالات هیوم، مک کینون و فلو به چالش کشیده شده است. در برابر این اشکالات إلاهیدانان دو موضع را برگزیدند: گروهی مانند تیلیش و هالند، تلاش کردند که معجزه را از مفهوم اصلی آن خارج ساخته و با ارائهی تعریفی جدید از معجزه، آن را قابل دفاع نمایند. 2. گروهی نیز مانند سویین برن با پذیرفتن تعریف سنتی معجزه با چینش استدلالاتی، در مقام پاسخگویی به اشکالات وارده بر این برهان قرار گرفته و تلاش کردند تا حمل حکم قدیمی - عدم امکان معجزه- را بر این موضوع - معجزه- ممتنع سازند. در مقام ارزیابی بین این دو موضع باید گفت که إلاهیدانانی که به بازسازی استدلالهای برهان معجزه پرداختهاند، رویکردی معقولانهتر دارند؛ چرا که گروه اول، معجزه را به مثابه یک برهان، از برهانی بودن خود خارج میسازند و اگر نگوییم مرتکب مغالطهی عدول از تعریف شدهاند در نهایت، کارشان به نفی معجزه و یا به تقلیل گرایی میانجامد. اما موضع گروه دوم افزون برآنکه تقریر معجزه را از صورت برهانی خارج نمیکند، همچنان کارکرد آن را برای جامعه خداناباوران حفظ میکند.
بیشتر