جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب شامل ۹ فصل با عناوینی به این شرح است: «در به قدرت رسیدن کالون»، «آداب ایمان»، «کاستلیو پا پیش می‌گذارد»، «ماجرای سروه»، «سروه به قتل می‌رسد»، «مانیفست مداراگری»، «وجدان در برابر قهر قد می‌افرازد»، «قهر وجدان را از پا در می‌آورد» و «قطب‌ها به هم می‌رسند». ژان کالون متلکم فرانسوی در قرن شانزدهم به عنوان یکی از بنیادگرایانی که ادعای اصلاح طلبی مذهبی داشتند، مطرح است. از او به همراه مارتین لوتر به عنوان دو اصلاح‌گر کلیسا و بزرگان و موسسان مذهب پروتستان یاد می‌شود. او به دعوت شهروندان سوئیس به این سرزمین سفر کرد و اختیار همه چیز مردم این دیار را در دست گرفت. او در شهر بال سوئیس کتاب «مبادی دین مسیحی» را منتشر کرد. با حضور او در سوئیس شهر ژنو مرکز و پایتخت آیین پروتستان شد و هدف او این بود که ژنو را به صورت کشوری دربیاورد که حکومتش در دست اولیای دین باشد که به این هدف هم رسید. سوئیسی که فریب ندای اصلاح‌طلبی کالون را خورده بودند، با قدرت پیدا کردن او چنان جهنمی را در پیش خود دیدند که در طول تاریخ سابقه نداشت. او با بازخوانی فقهی خود از مسیحیت ستم‌های بسیاری را بر مردم روا داشت و راه هرگونه مدارای مذهبی را بست و چنان حکومت رعب و وحشتی را تشکیل داد که مثال زدنی بود. جزای کوچکترین گناهی (آزاد اندیشی هم گناه به حساب می‌آمد) در نظام فقهی کالون اعدام و سوختن بوسیله آتش بود. کار به جای رسید که سوئیسی‌ها خود او را اخراج کردند. به دلیل آنکه نظام برساخته توسط کالون متکی به شخص خود او بود، پس از اخراجش بوسیله مردم، هرج و مرج شدیدی پیش آمد و سوئیسی‌ها اشتباه تاریخی بزرگی را مرتکب شده و کالون را دوباره به سرزمین خود بازگرداندند. کالون اینبار دست بسیار بازتری در حکومت پیدا کرد و با کینه‌ای که از مردم سوئیس به دلیل اخراج کوتاه مدت و هتک حرمتش پیدا کرده بود، دوران سیاه‌تری را نسبت به دوره نخست حکومت خود پدید آورد. در این نوبت دادگاه‌های تفتیش عقاید حتی به شدتی بیش از دادگاه‌های کاتولیکی، محاکمه‌های مذهبی که رای همه آنها بی چون و چرا سوزاندن متهم در آتش بود، جنبش کتابسوزان (به شهادت کتاب‌های تاریخ حتی کتابسوزان نازی‌های آلمان در قرن جدید هم به پای آن نمی‌رسید) نفی هرگونه شادی، آزاداندیشی و حتی نفی موسیقی، بسیار گسترده‌تر از قبل اجرا شد. صاحب هرگونه صدای مخالفی به دادگاه‌های تفتیش عقاید فرستاده شده و پس از آن در آتش سوخته می‌شد. از دوره فرمانروایی کالون به دوره‌ای که مذهب هیچگونه گفت‌وگویی به معنای واقعی کلمه، را نمی‌پذیرفت یاد می‌کنند. این در صورتی بود که در جهان اسلام در دوره‌های متعدد خود آزاداندیشی حاکم بود و کمتر دوره‌ای را می‌توان یافت که کسی به جرم آزاداندیشی محاکمه شده باشد. حتی ملحدان نیز در تاریخ تمدن اسلام آزادانه عقیده خود را مطرح می‌کردند. گفت‌وگوهای ائمه معصومین (ع) با صاحبان تفکرات متفاوت خواندنی است. در نظام مذهبی که کالون پایه گذاری کرد زورگویی و کشتار امری رایج بود و بسیاری از مردم با تهدید به اخراج و نفی بلد به نوشتن اعترافنامه مجبور می‌شدند. کالون از عموم مردم می‌خواست که به ایمان مذهبی، آنطور که او می‌پسندد، گردن نهند بدین ترتیب نظامی سخت و خشن و یک دیکتاتوری تمام عیار مذهبی در شهر ژنو برقرار کرد. در این نظام همه متهم بودند و هر لحظه ممکن بود که درب منزل به صدا درآمده و یکی از اعضای گروه تفتیش عقاید کالون برای بازدید سرزده وارد خانه شود. این کارگزاران نه تنها از مردم امور شرعی را می‌پرسیدند تا بدانند که مردم آنها را بلدند یا خیر؟ که حتی درباره کوچکترین جزییات زندگی معمولی نیز دخالت می‌کردند از نوع پوشش و لباس گرفته تا نوع مو و زینت. حتی آنها به کتابخانه‌های مردم نیز سرک کشیده و کافی بود تا یک کتابی به زعم خود مخالف را پیدا کنند تا هم کتاب و هم صاحب آن خانه را در آتش بسوزانند. در این دوره است که سباستین کاستلیو که یک طلبه رشته الهیات که اسپانیایی‌الاصل است و معتقد به آزاداندیشی و گفت‌وگو، رسالت خود را بر قیام فکری بر علیه کالون می‌گذارد. قدرت کلام و منش وارسته کاستلیو باعث می‌شود تا پیروانی پیدا کند و همین زنگ خطری است برای کالون. به همین دلیل به فرمان دین بازداشت و محاکمه می‌شود. کالون در حین محاکمه بازهم به فرمان دین و با توجیهی شرعی حکم به شکنجه کاستلیو می‌کند. اشتفان تسوایگ، نویسنده، شاعر، روزنامه نگار و پژوهشگر از جریان حکومت کالون و قیام کاستلو، روایتی داستان گونه در کتاب «وجدان بیدار» به دست می‌دهد که بسیار خواندنی است. تسوایگ در رشته فلسفه در دانشگاه وین تحصیل کرد و در سال ۱۹۰۴ مدرک دکتری خود در فلسفه را با نگارش پایان نامه‌ای در موضوع فلسفه هیپولیت تن گرفت. شهرت او بیشتر به خاطر نگارش بیوگرافی‌ها و رمان‌های تاریخی است. از میان دیگر آثار مشهور او در ایران نیز ترجمه شده می‌توان به رمان «شطرنج باز» اشاره کرد. در این رمان نیز او مانند «وجدان بیدار» نبودن فضا و قدرت گفت‌وگو به معنای واقعی کلمه در میان انسان‌ها را شرح می‌کند. تسوایگ همچنین از شاگردان فروید بود. سباستین کاستلیو که تا قبل از نگارش کتاب تسوایگ، حتی نزد روشنفکران اروپایی ناشناخته بود، در بیست و پنج سالگی دل به کار اصلاح دینی می‌سپارد و چون این امر زندگی او را در فرانسه به خطر می‌اندازد، ناچار به مهاجرت می‌شود و به استراسبورگ می‌رود و همت خود را صرف ترجمه مجدد عهد عتیق و جدید می‌کند تا ابهامات را در دین از میان ببرد. سپس ناشری در ژنو ابراز تمایل می‌کند که ترجمه کاستیلو را منتشر کند؛ ولی دستگاه کالون که در این ایام در اوج قدرت است، مانع از انتشار کتاب کاستلیو می‌شود و کاستلیو برای اعتراض به این سانسور و رفع آن به ملاقات کالون می‌رود. از اینجای داستان به بعد است که تضاد و ستیز میان دو قهرمان داستان یعنی کاستیلو و کالون برجسته می‌شود و با اتهامات و استدلالهای یکی علیه دیگری ادامه می‌یابد. از فصل چهارم کتاب، میکائیل سروه وارد داستان می‌شود و نوشته‌های کفرآمیز او؛ وی را در نظر کالون و حامیانش کافری مطرود جلوه می‌دهد. به گونه‌ای که کمر به قتلش می‌بندند و بعد از محاکمه‌ای فرمایشی او را در آتش می‌سوزانند. این اقدام ژان کالون به اعتراض شدیداللحن کاستیلو می‌انجامد و به مبارزات او علیه نظام دیکتاتوری مذهبی کالون جانی تازه می‌دهد و… بدین ترتیب این کتاب، زندگی سه شخصیت یعنی جان کالون، سباستین کاستلیو و میکائل سروه را به یکدیگر پیوند می‌دهد و روندِ داستان حول این سه شخصیت پیش می‌رود. نکته جالب در این جریان، جستجوی هدفمند تسوایگ در زوایای تاریخ قرون وسطی و پیدا کردن این ماجرای هولناک و عبرت‌آموز است، ماجرایی که برای جهانیان ناشنیده و ناشناخته بود. در مقدمه این ترجمه متن نامه توماس مان نویسنده سرشناس آلمانی و صاحب رمان‌هایی چون «کوه جادو»، «خاندان بودن بروک»، «تونیو کروگر» و… خطاب به اشتفان تسوایگ ترجمه و منتشر شده است. توماس مان که پس از مطالعه کتاب «وجدان بیدار» بسیار ذوق شده بود درباره آن به تسوایگ نوشت: آقای اشتفان تسوایگ ارجمند و عزیزم، این چنین مشتاقانه، و این چنین یکسره مسحور موضوع و مجذوب ساخت و پرداخت آن؛ مدّتها بود مثل این کاستیلوی کتاب شما، کتابی نخوانده بودم. غوغایی است این کتاب. تکان دهنده‌است و شوربرانگیز، گرد هم آورندهٔ همه چیزهای دوست داشتنی و نفرت انگیز روزگار ماست در نمودگاری تاریخی، که به ما می‌آموزاند: مسئله پیوسته همانی است که همیشه تاریخ بوده‌است. این هم غم انگیز است و هم تسلّابخش. من از کاستلیو هیچ نمی‌دانستم، براستی از آشنایی با وی خوشوقتم و با او دوست تازه‌ای برای خود در اعماق تاریخ یافته‌ام. این دوستی را مدیون کتاب شما هستم و خود شما. تشکر مرا بپذیرید. با درود و آرزوی نیکبختی از سوی خود و خانواده‌ام. توماس مان ۳۰ مه ۱۹۳۶» آرش دادگر، مدرس، کارگردان و بازیگر برجسته تئاتر ایران با اقتباس از این کتاب، نمایشی را با عنوان «کالون و قیام کاستلیون» به روی صحنه برد که با استقبال بسیار مخاطبان نیز مواجه شد. این نمایش در سه نوبت در سال‌های مختلفی در دهه ۸۰ و ۹۰ به روی صحنه رفت و در آن بازیگرانی چون عمار عاشوری، یعقوب صباحی، کامبیز امینی، آرش دادگر، حسام منظور، مهران امام بخش، مریم راسخ و… به ایفای نقش پرداختند. (منبع: خبرگزاری مهر: mehrnews.com/xPBYk)

ترجمه ماشینی : واقعاً شناخت خدا به چه معناست؟ زمینه های شناخت خدا چیست، چه چیزی آن معرفت را تغذیه می کند و واقعاً چه چیزی شناخته شده است؟ نویسنده در جست‌وجوی پاسخ به این پرسش‌ها، در دو پانل، تصویر روشنی از آنچه کالوین و بارت درباره شناخت خدا می‌گفتند برای ما ترسیم می‌کند: کالوین در پس زمینه فرهنگ پیشامدرن، بارت در پاسخ به یک پست کانتی فرهنگ متمایل به ادم گرایی در بین آنها، مانند لولای بین دو پانل، فلسفه کانت را می یابیم. دو شخصیت الهیات دورانی در کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، اما بدون این که این به قیمت از دست دادن قدرت هیچ کدام تمام شود. این مطالعه به تحلیل تاریخی جدا ختم نمی‌شود، بلکه تأمل خود نویسنده را نسبت به طرحی نظام‌مند تغذیه می‌کند.

چکیده ماشینی : ژان کالون، مردی که برخی او را می پرستند و برخی دیگر او را بدگویی می کنند، به عنوان یک شخصیت افسانه ای در تاریخ مسیحیت ایستاده است. در کتاب Calvin on the Christian Life، پروفسور مایکل هورتون با اجازه دادن به کالوین برای صحبت از زبان خودش، بینش تازه‌ای در مورد تقوای شخصی اصلاح‌گر و الهیات عملی او به ما ارائه می‌دهد. این کتاب نه تنها از مؤسسات و تفاسیر کتاب مقدس او، بلکه از رساله‌ها، رساله‌ها و نامه‌های کمتر شناخته شده، با کاوش در قلب زندگی روحانی او، درک شما را از الهیات و خدمت کالون عمیق‌تر می‌کند: اعتماد مطمئن و شادی تزلزل ناپذیر در لطف حاکمه خداوند بخشی از متکلمان در مجموعه زندگی مسیحی.

ترجمه ماشینی : هدف از این مطالعه بررسی نقش سنت آگوستین به عنوان یک مورخ کلیسای شمال آفریقا است. به منظور آرشیو هدف این پژوهش، یکی از مهم‌ترین آثاری که آگوستین شهر خدا را نوشته، قرار است به عنوان مرور ادبیات مورد استفاده قرار گیرد. شهر خدا در اصل برای دفاع از کلیسا در برابر اتهامات مربوط به تخریب شهر رم در سال 410 پس از میلاد نوشته شده است. شهر خدا به عنوان یادگاری برای تأمل الهیات در مورد تاریخ خلقت خدا ایستاده است. اگرچه آگوستین در درجه اول یک مورخ نیست، اما سهم قابل توجهی در مطالعه تاریخ مسیحیت داشته است. او کتاب مقدس را مطرح می کند تا منبع معنای تاریخ شود و تنها تاریخ واقعی را تاریخ مقدس تعریف می کند. این مطالعه نقد آگوستین از کاتولیک کلیسا، معنای تاریخ، خاستگاه شهر خدا، دیدگاه‌های آگوستین در مورد تاریخ فلسفه و الهیات و ماهیت نبوی تاریخ کتاب مقدس را مورد توجه قرار می‌دهد. بخش اول این مطالعه مبارزات اولیه زندگی آگوستین را در جستجوی دانش و حقیقت دنبال می کند. او مطالعات بلاغت را آموخت. او کتب مقدس را بررسی کرد و آنها را نالایق یافت. سپس او از پیروان مانویان بود، اما هنگامی که با رهبر سوفسطایی آنها فاوستوس ملاقات کرد، سرخورده شد. سرانجام، اسقف آمبروز میلان در تفسیر و توضیح تمثیلی خود از کتاب مقدس و تأثیر نوافلاطونی مسیحی به آگوستین کمک کرد تا رویکردی به کتاب مقدس بیابد و بر مشکلات خود با مذهب دوران کودکی خود غلبه کند. آمبروز او را به آستانه تبدیل کرد. تأثیر آگوستین بر اصلاحات در نظر گرفته شده است. او پدر کلیسا است که در بیش از هزار سالی که او را از تولد کلیساهای پروتستان جدا کرد تأثیر بی‌نظیری گذاشته است، اما آن دوره طولانی فضای خالی نیست زیرا آثار تاریخی او در تمام این دوره تأثیرگذار بوده است. در جنبشی برای تجدید و اصلاح کلیسا، اصلاح‌طلبان مختلف قرن شانزدهم مانند مارتین لوتر و جان کالوین به مطالعه آگوستین پرداختند تا سوء استفاده‌ها را در کلیسای کاتولیک به چالش بکشند. تأثیر و میراثی که آگوستین بر افراد دیگر گذاشت به عنوان نتیجه نهایی مطالعه مورد بحث قرار می گیرد. عقایدی که او با مهارت فراوان بیان می‌کرد، تقریباً تا بعد از عصر روشنگری در قرن هجدهم مورد پذیرش تقریباً همه متفکران برجسته اروپا قرار گرفت. آگوستین بیشتر از اسقف کاتولیک هیپ ساخته بود

ترجمه ماشینی : در دو دهه اخیر، توجه به دو موضوع متقاطع احیا شده است: نظریه سیاسی و اهمیت بنیانگذار آمریکایی «فراموش شده» و وزیر اصلاح‌شده، جان ویترسپون، و الهیات طبیعی و قانون طبیعی در سنت الهیات اصلاح‌شده. ویترسپون، به عنوان رئیس جمهور پرینستون، در مورد الهیات طبیعی و قوانین طبیعی حرف های زیادی برای گفتن داشت، و بسیاری از محققان تلاش کرده اند تا رابطه او با اندیشه روشنگری و ارتدکس مسیحی را درک کنند، با این حال هیچ تلاشی از سوی محققان برای ارائه تحقیقات اخیر در الهیات اصلاح شده صورت نگرفته است. درک ما از افکار او را تحمل کنیم. دیدگاه غالب در ادبیات این است که دیدگاه ویترسپون و استفاده از الهیات طبیعی، قانون طبیعی، عقل و فلسفه حاکی از سازش یا ناسازگاری با ارتدوکس اصلاح‌شده الاهیاتی اوست – حرکتی به سمت نوعی «ارتدوکس روشن‌شده» یا «عقل‌گرایی مسیحی». پس از بررسی منابع اولیه و ثانویه، من ادعا می کنم که ادبیات نیاز به تصحیح قابل توجهی دارد. من در اینجا با نشان دادن اینکه اندیشه ویترسپون در مورد این موضوعات - که به طور کلی به رابطه عقل و وحی مربوط می شود - با ارتدکس اصلاح شده همخوانی دارد، هم یک اصلاحیه ارائه می کنم و هم به ادبیات کمک می کنم. من همچنین استدلال می‌کنم که ارتدوکس اصلاح‌شده، هنگامی که به درستی درک شود، به ویترسپون و سایر بنیان‌گذاران ارتدوکس اجازه می‌دهد تا بدون نقض اصول الهیات خود، در رویدادهای مختلف تأسیس و اسناد دوره بنیان‌گذاری شرکت کنند و آن‌ها را تأیید کنند.

ترجمه ماشینی : این مطالعه یک مفهوم خدا را در سنت خداباوری کلاسیک مسیحی بیان می‌کند، که با فراخوان‌هایی برای تغییر قابل توجه یا تجدیدنظر در ساختارهای کلاسیک مبارزه می‌کند. توجه به دو صفت الهی نزدیک به هم مرتبط است که به ویژه در دهه های اخیر مورد هجمه فلسفی و کلامی قرار گرفته است - بی زمانی و ناممکن بودن خداوند (ناتوانی در رنج). آیا خداوند «کلاسیک» واقعاً امانوئل، یعنی با ماست؟ این سوال کلی انگیزه مطالعه است. سه فصل آغازین جنبه هایی از مفاهیم خدا را که توسط آگوستین، آکویناس و کالوین مطرح شده اند را تحلیل می کند. تنش‌های ظاهری بین تعالی بی‌زمان و اتحاد تأییدکننده تثلیث با خلقت، با توجه به اجرای عدالت در مورد هر دو آموزه، قابل مشاهده است. فصل اول به بررسی ایده بی زمانی الهی و اندیشه های متناظر در مورد واقعیت زمانی می پردازد که در اعترافات یافت می شود و تعالی آگوستینی را با بینش های تکوینی و آخرت شناختی دو پدر دیگر کلیسا تکمیل می کند. فصل دوم تأیید آکویناس از تغییر ناپذیری قوی خدا و عدم لزوم خلقت را مستند می کند، در حالی که این سؤال را مطرح می کند که آیا او این موارد را به شیوه ای منطقی ثابت تأیید می کند یا خیر. سپس فصل سوم خطوط تثلیث گرایی و مسیح شناسی کالوین را دنبال می کند و در مورد «عروسی» مهربان خالق سه گانه خود با کل کار آفرینش تأمل می کند. سه فصل پایانی در حوزه‌های فلسفه و الهیات فلسفی فعالیت می‌کنند. فصل چهارم یک نظریه بی زمان (یا B) از زمان را ستایش می کند و چندین مشکل پیرامون نظریه های زمان دار (یا A) زمان را برجسته می کند. اما این دیدگاه پیشین حاکی از آن است که «حضور رسمی» وجود ندارد، و هیچ فضای ظاهری برای حضور خدای بی‌زمان با زمان‌ها و عوامل زمانی باقی نمی‌گذارد. بنابراین فصل پنجم به دنبال پرداختن به «مشکل فعلی» ابدیت کلاسیک است. به این نتیجه می‌رسد که «مشکل فعلی» خداوند غایب موقتی را می‌توان با پذیرش درک «بدون خطر» از مشیت الهی، که به بهترین وجه در قالب یک «فرمان اصلاح‌شده» درک می‌شود که به شدت همه موجودات و رویدادهای غیر الهی را به فعلیت می‌رساند، حل و فصل کرد. فصل ششم با کشمکش با مفاهیمی که آموزه بی زمانی ممکن است برای شفقت «پاسخگو» الهی داشته باشد آغاز می‌شود و با پیشنهاد این که خدای نامتناهی جهان متناهی را نه از طریق یک گنجاندن پانانتئیستی، بلکه از برخی جهات بیشتر شبیه توجه شوهر است، به پایان می‌رساند. از همسرش مراقبت کند

ترجمه ماشینی : هدف از این مطالعه بررسی نقش سنت آگوستین به عنوان یک مورخ کلیسای شمال آفریقا است. به منظور آرشیو هدف این پژوهش، یکی از مهم‌ترین آثاری که آگوستین شهر خدا را نوشته، قرار است به عنوان مرور ادبیات مورد استفاده قرار گیرد. شهر خدا در اصل برای دفاع از کلیسا در برابر اتهامات مربوط به تخریب شهر رم در سال 410 پس از میلاد نوشته شده است. شهر خدا به عنوان یادگاری برای تأمل الهیات در مورد تاریخ خلقت خدا ایستاده است. اگرچه آگوستین در درجه اول یک مورخ نیست، اما سهم قابل توجهی در مطالعه تاریخ مسیحیت داشته است. او کتاب مقدس را مطرح می کند تا منبع معنای تاریخ شود و تنها تاریخ واقعی را تاریخ مقدس تعریف می کند. این مطالعه نقد آگوستین از کاتولیک کلیسا، معنای تاریخ، خاستگاه شهر خدا، دیدگاه‌های آگوستین در مورد تاریخ فلسفه و الهیات و ماهیت نبوی تاریخ کتاب مقدس را مورد توجه قرار می‌دهد. بخش اول این مطالعه مبارزات اولیه زندگی آگوستین را در جستجوی دانش و حقیقت دنبال می کند. او مطالعات بلاغت را آموخت. او کتب مقدس را بررسی کرد و آنها را نالایق یافت. سپس او از پیروان مانویان بود، اما هنگامی که با رهبر سوفسطایی آنها فاوستوس ملاقات کرد، سرخورده شد. سرانجام، اسقف آمبروز میلان در تفسیر و توضیح تمثیلی خود از کتاب مقدس و تأثیر نوافلاطونی مسیحی به آگوستین کمک کرد تا رویکردی به کتاب مقدس بیابد و بر مشکلات خود با مذهب دوران کودکی خود غلبه کند. آمبروز او را به آستانه تبدیل کرد. تأثیر آگوستین بر اصلاحات در نظر گرفته شده است. او پدر کلیسا است که در بیش از هزار سالی که او را از تولد کلیساهای پروتستان جدا کرد تأثیر بی‌نظیری گذاشته است، اما آن دوره طولانی فضای خالی نیست زیرا آثار تاریخی او در تمام این دوره تأثیرگذار بوده است. در جنبشی برای تجدید و اصلاح کلیسا، اصلاح‌طلبان مختلف قرن شانزدهم مانند مارتین لوتر و جان کالوین، آگوستین را مورد مطالعه قرار دادند تا بدرفتاری‌های کلیسای کاتولیک را به چالش بکشند. تأثیر و میراثی که آگوستین بر افراد دیگر گذاشت به عنوان نتیجه نهایی مطالعه مورد بحث قرار می گیرد. عقایدی که او با مهارت فراوان بیان می‌کرد، تقریباً تا بعد از عصر روشنگری در قرن هجدهم مورد پذیرش تقریباً همه متفکران برجسته اروپا قرار گرفت. آگوستین اسقف کاتولیک کرگدن را بسیار ساخته بود

ترجمه ماشینی : در حالی که علاقه به اندیشه و نفوذ میمونیدس (1136-1204) در میان محققان همچنان بالاست، او هرگز در گفتگوی فرضی با هیچ متفکر آسیای شرقی قرار نگرفته است. به همین ترتیب، شینران (1173-1262) با برخی از متفکران مسیحی (یعنی کالوین و اخیرا هایدگر) مقایسه شده است، اما اندیشه او هرگز با اندیشه هیچ متفکر یهودی مقایسه نشده است. این پایان نامه بر روی این دو متفکر قرون وسطایی متمرکز است: شینران، بنیانگذار بودیسم سرزمین خالص ژاپنی (جودو شینشو) و میمونیدس، فیلسوف، خاخام، رهبر جامعه و پزشک یهودی. این مقایسه شرایط تبعید مربوط به شینران و میمونیدس را در نظر می‌گیرد و نشان می‌دهد که این تجربه در توسعه برخی از دیدگاه‌های آنها مؤثر بوده است. هنگامی که دیدگاه‌های میمونید، که از امتیاز ارسطویی از امر عقلانی برخوردار است، با دیدگاه‌های شینران، که از سنت شرقی نهفته در اندیشه‌های قرون وسطایی هند، چین و ژاپن در کنار هم قرار می‌گیرد، مجبور می‌شویم برخی از مقدمات را که اغلب فرض می‌شوند، دوباره بررسی کنیم. جهانی بودن این کنار هم قرار گرفتن، جهانی بودن میل انسان برای دستیابی به سعادت را تقویت می کند، اگرچه این دو متفکر به گونه ای متفاوت درک می کنند. ثانیاً، این تحلیل به این واقعیت اشاره دارد که دیدگاه های مربوط به آنها در مورد شادی در مکانیسم هایی نهفته است که شخصیت انسان را شکل داده است. این امر نه تنها در افکار آنها بلکه در رفتار آنها نیز مصداق دارد. و روشی که محیط‌های جابه‌جایی مربوطه آن‌ها بر ساختار اخلاقی آن‌ها بر حسب «دیگری» تأکید، هماهنگ و حساس می‌کرد. این پایان نامه از رویکردی بین رشته ای استفاده می کند و به جای نادیده گرفتن یا نادیده گرفتن نقاط قوت یک مدل رشته ای، که امکان ادغام دانش از فلسفه، مطالعات دینی و الهیات را فراهم می کند، استفاده می کند. توجه ویژه، بر اساس تحلیل دقیق متن، به مضامین زیر معطوف شده است: دیدگاه شینران درباره آمیدا بودا، نظریه‌های شین‌جین، نن‌بوتسو و هاکارای و مفهوم‌سازی او از اخلاق. دیدگاه میمونید در مورد خدا، طبیعت انسان، عقلانیت انسان و نقش احکام. مقایسه این مضامین به ما امکان می دهد استدلال کنیم که ساختار اخلاقی آنها به شدت تحت تأثیر دیدگاه آنها در مورد طبیعت انسان است. این مقایسه بیشتر نشان می‌دهد که رویکرد آن‌ها به «دیگری»، بر اساس دیدگاه آن‌ها درباره ماهیت انسانی، تکیه آن‌ها به الزامات هنجاری را نشان می‌دهد که منعکس‌کننده مدارا و پذیرش است. در نهایت، اشاره می‌کند که دیدگاه‌های آن‌ها درباره ماهیت انسان و بیان متعاقب آن‌ها از تعدادی از مفاهیم به طور ضمنی با تجارب مربوطه آن‌ها از شرایط تبعیدشان رنگ می‌شود. این کنار هم قرار دادن موضوعی اندیشه آنها درک ظریف تری از موضوعاتی مانند شمول و طرد را ارائه می دهد و نشان می دهد که افکار شینران و میمونیدس با توجه به مسائل مدارا و کثرت گرایی ارتباط معاصر دارند.

چکیده ماشینی : این دنباله ای بر فیلم The Unaccomodated Calvin OUP 2000 اثر ریچارد مولر است. در کتاب قبلی، مولر تلاش کرد تا کار الهیات کالوین را در بافت تاریخی خود قرار دهد و شبکه‌های الهیات قرن بیستمی را که برداشت ما را از کار اصلاح‌طلبان تیره کرده‌اند، از بین ببرد. در کتاب حاضر، مولر این رویکرد را با هدف غلبه بر یک سری چارچوب‌های الهیات قرن نوزدهم و بیستم که مشخصه بسیاری از پژوهش‌های مربوط به ارتدوکس اصلاح‌شده یا آنچه که می‌توان «کالوینیسم پس از کالوین» نامید، پیش برد.