جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : نقطه عزیمت این پایان نامه برگرفته از گرایش مدرن به ایجاد دوگانگی بین عشق ایثارگرانه و شکوفایی انسان است. تلاش‌های مدرن برای رهایی انسان از ظلم نامتجانس و هنجارهای اخلاقی که این امر را ترویج می‌کنند، گاهی به این نتیجه رسیده‌اند که عشق فداکارانه برای شکوفایی انسان مضر است. چنین نتیجه‌گیری همچنین از طریق بازمفهوم‌سازی مدرنیستی از خود به‌عنوان آگاهی خودمختار اما تهی که باید خود را در برابر تعیین دیگری محافظت کند، شتاب بیشتری یافته است. در واقع، متفکران مهم مفهوم عشق فداکارانه را با فراخوانی برای ابراز وجود در برابر دیگری، به عنوان کلیدی برای رفاه فرد، جایگزین کرده‌اند. این امر با نادیده گرفتن تلاش افراد برای شکوفایی انسان توسط مسیحیان همراه شده است. در مواجهه با بینش مدرن در مورد ماهیت "میل" انسان، الهیات مسیحی مدرن به همان اندازه تلاش کرده است تا تنش بین مفهوم سنتی مسیحی عشق فداکارانه یا خودبخش و تمایل انسان ها برای تأیید خود و یافتن را حفظ کند. تحقق شخصی در این دنیا برای مثال، رشته‌هایی از الهیات مسیحی، عشقی تسلیم‌شده را به قیمت نادیده گرفتن تمام خواسته‌های دنیوی فرد تأیید کرده‌اند. در این پایان نامه به طرح این وضعیت در اندیشه مدرن و پیامدهای مشکل ساز آن می پردازم. به منظور تشخیص اینکه آیا عشق ایثارگرانه و شکوفایی انسان می توانند دوباره به هم متصل شوند یا خیر، سپس مطالعات دقیقی را در مورد مفهوم سازی های پل تیلیش الهیدان و فیلسوف اخلاق و رمان نویس آیریس مرداک از خود و عشق انجام می دهم. همانطور که بحث خواهم کرد، درگیری تیلیش و مرداک با تفکر مدرن آنها را به توسعه گزارش هایی از خود سوق می دهد که با درک عشق به عنوان ایثارگر و مساعد برای شکوفایی انسان مطابقت دارد. بنابراین، بر اساس تفکر آنها استدلال می‌کنم که عشق فداکارانه و شکوفایی انسان را می‌توان حتی امروز به‌عنوان وابسته متقابل درک کرد.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه معرفی چارلز هارتشورن فیلسوف فرآیند آمریکایی و خداباوری فلسفی او و ارتباط دادن رویکرد و اندیشه های او با بحث در مورد رابطه الهیات و فلسفه است. پس از معرفی مبانی حرفه و کار آلفرد نورث وایتهد، نماینده شناخته شده اندیشه فرآیندی، و سپس حرفه و دستاوردهای خود هارتشورن، به بررسی جنبه های اصلی مفهوم فلسفی نئوکلاسیک او از خدا می پردازم. -رابطه جهانی توجه ویژه ای به یکی از ویژگی های هارتشورن - دفاع و تفسیر او از برهان هستی شناختی وجود خدا - معطوف شده است. سپس به تلاش‌های هارتشورن برای درگیر کردن برخی مفاهیم خداباورانه کلاسیک، یعنی مفاهیم توماس آکویناس، و مشاهیر الهیات پروتستان، پل تیلیش و کارل بارت، در نوعی گفت‌وگو می‌پردازم. سپس به اختصار «الهیات فرآیندی» و چند نمونه قابل توجه از کاربرد اندیشه های هارتشورن در الهیات، مسیح شناسی و نظریه اخلاقی را معرفی می کنم. من برخی از واکنش‌های جدلی به تفکر فرآیندی و هارتشورن را توسط الاهیدان پروتستان آلمانی بررسی می‌کنم و احتمال خویشاوندی خاصی را بین دیدگاه هارتشورن از رابطه جهان خدا و الهیات عدم خشونت در نظر می‌گیرم.

ترجمه ماشینی : موضوع تیلیش و یهودیت به نسبت کمی مورد بررسی علمی قرار گرفته است. این علیرغم اهمیت یهودیان و یهودیت برای تیلیش است که با جزئیات بیوگرافی متعدد از جمله دلیل مخالفت وی با دولت نازی و مهاجرت متعاقب آن به ایالات متحده در سال 1933 (مقدمه و فصل 1) مشخص شده است. فعالیت‌های جهانی تیلیش تأیید می‌شود، اما روش الهیات دیالکتیکی تیلیش برای تعیین اینکه چگونه می‌توانست موضع طرفدار یهود او را توجیه کند، تحلیل می‌شود. این به حملات مداوم او به یهودی ستیزی، و پس از جنگ جهانی دوم، سخنرانی های متعدد در مورد شباهت های ساختاری یهودیت و مسیحیت اشاره دارد، بدون در نظر گرفتن روابط مادام العمر با یهودیان سکولار و مذهبی (فصل 1 و 2). تیلیش درک دیالکتیکی از واقعیت دارد که تحت تأثیر F. W. J. Schelling قرار گرفته است و این بر همه جنبه های اصلی الهیات او تأثیر می گذارد. منتخب منابع اولیه برای ارزیابی تکامل ایده یهودیت تیلیچ از طریق تاریخ دینی دیالکتیکی، الهیاتی و فراگیر او تحلیل می شود (فصل های 3 تا 6). «پیش‌گویی یهودی» که ابعاد انتقادی و وجودی یهودیت را برجسته می‌کند، به‌طور قابل‌توجهی پس از جنگ جهانی اول، به‌عنوان مشخص‌ترین بیان ظاهر شد، زیرا تیلیش ناسیونالیسم مذهبی در اوایل بزرگسالی خود را رد کرد.

ترجمه ماشینی : در گفتگوهای علم و دین، زمان اغلب نادیده گرفته می شود. از آنجایی که این پایان نامه زمان و الهیات را در چارچوب الهیات ارائه شده توسط الهیات سیستماتیک پل تیلیش درگیر می کند، گامی در جهت پرداختن به این نظارت است. در این اثر من از روش همبستگی تیلیش به عنوان ساختار فراگیر خود استفاده می‌کنم، روش‌شناسی الهیاتی که به صراحت طراحی شده است تا تکامل مستمر الهیات را در گفتگو با پرسش‌های فوری از فرهنگی که آن الهیات باید در آن دریافت شود، تشویق کند. رویکرد من اساساً رویکردی سازنده است، به این معنی که من نگران اثبات یا رد هیچ ادعای کلامی، فلسفی یا علمی نیستم. بلکه این پایان نامه زمان و الهیات را با هدف پرورش گفت و گوی سازنده درگیر می کند. روش همبستگی شامل مکان یابی دغدغه های فرهنگی خاص، به اصطلاح پرسش فلسفی، و ارائه پاسخ الهیاتی است که به آن پاسخ الهیاتی می گویند. برای این منظور، این تز با فیزیک و متافیزیک زمان، به‌ویژه نظریه‌های نسبیت انیشتین آغاز می‌شود و استدلال می‌کند که این نظریه‌ها دلیل خوبی برای پذیرش نظریه B از زمان است که در آن زمان نمی‌گذرد و واقعیت از یک جهان بلوکی تشکیل شده است. سؤال فلسفی که مطرح می شود این است: چگونه می توان تغییر را در این متافیزیک زمانی ایستا درک کرد؟ این سؤال برای هر دکترین نجاتی که مستلزم تغییر در زمان است بسیار مهم است. سپس به بررسی الهیات سیستماتیک می پردازم، با تمرکز ویژه بر برخورد تیلیش از رستگاری، زمان و تاریخ، زیرا اینها پایه های پاسخ الهیات من هستند. در نهایت، این تز استدلال می‌کند که با توجه به نظریه B از زمان، تبدیل-رستگاری به بهترین شکل به‌عنوان شکلی از تغییر کیفی و پدیدارشناختی شناخته می‌شود تا یک تغییر هستی‌شناختی قوی. من از مفاهیمی از فلسفه تجربه زمانی برای ارائه این استدلال استفاده می‌کنم و در نهایت به این نتیجه می‌رسم که تبدیل فرد از سقوط به نجات تبدیل به تبدیل شدن به ذهن وابسته است.

ترجمه ماشینی: در فلسفه جدید، مفهوم ایدئولوژی مشکلی برای رابطه الهیات با سیاست بوده است. بویژه در کاربرد مارکسیستی، «ایدئولوژی» به تأثیر خاصی اشاره دارد که الهیات در جامعه مدرن می گذارد تا واقعیت مادی را که زندگی و فعالیت عملی انسان را شکل می دهد، پنهان یا پنهان کند. این یکی از دلایل متعددی است که الهیات، حتی در شکل سیاسی خود، «ایدئولوژی» را به عنوان موضوعی ذاتی در شکل انتقادی آن در نظر نگرفته است. عدم توجه نظری به ایدئولوژی در خود الهیات به کمبود نقد درونی به ویژه در الهیات سیاسی منجر شده است. با این حال، الاهیات و ایدئولوژی با هم در حوزه ای ظاهر می شوند که کمترین انتظار آن را داریم: نظریه انتقادی رادیکال. نظریه انتقادی مکرراً به نقد الهیات و ایدئولوژی پرداخته است تا از پتانسیل رهایی بخش الهیات برای پرداختن به مسائل سیاسی عمده در میان آگاهی حاد ما از بحران اجتماعی و بن بست سیاسی استفاده کند. پایان نامه من گفتگوکنندگان کلیدی الهیاتی و فلسفی (مانند اسلاوی ژیژک، یوهان باپتیست متز، پل تیلیش، مارسلا آلتهاوس-رید، تئودور آدورنو، و غیره) را تجزیه و تحلیل می کند که نشان دهنده مسیرهای اصلی در این دو گفتمان - الهیات سیاسی مدرن و فلسفه سیاسی معاصر - هستند. ترویج نقش نقد درونی در الهیات سیاسی. این مهم است زیرا کارکرد نقد ایدئولوژی (و نقد به طور کلی) در الهیات سیاسی مسیحی را روشن می کند. همچنین نشان می‌دهد که چگونه نظریه‌های ایدئولوژی معاصر رابطه الهیات با سیاست را واسطه می‌کنند، موضوعی که با توجه به «روی‌کردن به دین» اخیر در سیاست و فرهنگ معاصر اهمیت فزاینده‌ای دارد؟ آیا الهیات سیاسی پس از نظریه انتقادی همچنان می تواند هنجارهایی را برای برقراری نظم اجتماعی عادلانه، برابری طلبانه و همبسته ارائه کند؟ این پایان نامه یک الهیات انتقادی را ترسیم می کند که نقد را به عنوان یک مفهوم الهیات درونی در الهیات سیاسی بازیابی می کند. این امر الهیات را به دور از ارائه هنجارها و به سمت اجرای نقد بازتعریف می کند، اما این کار را بدون کاهش ماهیت کاملاً سیاسی آن انجام می دهد.

ترجمه ماشینی: غلبه بر بر الهیات مجموعه ای خیره کننده از مقالات مرولد وستفال، یکی از فیلسوفان دین قاره ای برجسته آمریکا است که در آن وستفال ماهیت و ساختار یک فلسفه مسیحی پست مدرن را به دقت بررسی می کند. وستفال که با وضوح و جذابیت مشخصی نوشته شده است، مطالعات استادانه ای را در مورد سخنرانی های اولیه هایدگر در مورد پل و آگوستین، ایده هرمنوتیک، شلایرماخر، هگل، دریدا و نیچه ارائه می دهد، همه در خدمت ایجاد استدلال او مبنی بر اینکه تفکر پست مدرن ابزاری ضروری برای ارائه می دهد. بازنگری در ایمان مسیحی کتاب «غلبه بر الهیات» که باید برای هر دانشجو و استاد فلسفه قاره‌ای و فلسفه دین خوانده شود، مجموعه‌ای ارزشمند است که چهارده مقاله تحریک‌آمیز و روشن یکی از مهم‌ترین متفکران امروزی فلسفه آمریکا را در یک مکان گرد هم آورده است.

ترجمه ماشینی: سورن کی یرکگارد به دنبال این بود که معنای مسیحی بودن را روشن کند. او به این نتیجه رسید که برای مواجهه با «پارادوکس مطلق» که به عنوان موجودی تغییرناپذیر وارد شده و در تاریخ بشریت دگرگون می‌شود، تعریف می‌شود، رابطه‌ای یک به یک با خدا لازم است. دیدگاه مبهم کی یرکگور از الهیات نظام مند مسیحی شامل مشغله ای با بیان الهیاتی است که توجه را از وظیفه اساسی دستیابی به رابطه شخصی با عیسی مسیح منحرف می کند. از سوی دیگر، الهیات پل تیلیش مبتنی بر رابطه سه گانه هستی، نیستی و خود هستی (خدا)، آموزه نمادها، و تفسیر مجدد از تجسم است. این پرسش‌ها و نگرانی‌های یک فرهنگ را با پیام مسیحی به معیارهای معینی از مقبولیت مرتبط می‌سازد که از نظر تیلیش، باید «اصل پروتستانی» را برآورده کند، و تصریح می‌کند که یک نظام الهیاتی هم پیام مسیحی کنونی را بازگو می‌کند و هم تصدیق می‌کند که این بیان مجدد نمی‌تواند بیان قطعی و نهایی آن پیام الهیات در محاکمه نشان می‌دهد و ارزیابی می‌کند که آیا و تا چه حد، الهیات تیلیش معیارهای مقبولیت خود را برآورده می‌کند. یک الهیات قابل قبول باید از نظر منطقی سازگار و عاری از ابهام باشد. بخش پایانی کتاب به بررسی دیدگاه های هر نویسنده از دیدگاه دیگری می پردازد.