جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مطالعات تطبیقی از حوزه های بسیار مفید و جذاب در رشته الهیات و ادیان و عرفان است. برای مقایسه تطبیقی عقاید دو اندیشمند که متعلق به دو حوزه فکری و فرهنگی متفاوت هستند باید ضمن بررسی نحله قکری و نظام الهیاتی آنان، به مبانی و اصولی که در تبیین بحث مطروحه به کار برده اند پرداخت. تبیین ماهیت ایمان از جمله مفاهیم مهمی است که زمینه ساز بسیاری از مباحث الهیاتی و کلامی شده و پرداختن به آن از اصلی ترین مباحث متکلمان ادیان به شمار می رود. با توجه به اهمیت این مسئله، پژوهش حاضر در صدد است با بررسی پیشینه تاریخی و بستر پیدایش مفهوم ایمان درجریان کلام اسلامی و مسیحیت و سپس تبیین ماهیت آن از دیدگاه محمد غزالی و پل تیلیخ به مقایسه تطبیقی آرای این دو اندیشمند درباب ماهیت ایمان و ارتباط ایمان با عناصر مرتبط بپردازد. غزالی ایمان را برابر با تصدیق و مکان آن را قلب می داند. ایمان در نظر وی امری ماورای عقل است که با تسلیم به آنچه از منبع وحی ناشی می شود به دست می آید. پل تیلیخ ایمان را حالت دلبستگی نهایی عنوان می کند که عناصر عقل، اراده و احساس را در برگرفته و به آنها وحدت می بخشد. با این حال این دو متفکر بزرگ علی رغم اختلاف نظردر بعضی مولفه های ایمان، در مباحثی همچون برتری ساحت ایمان بر ساحت عقل، مرتبط نبودن ایمان به عمل، اختیاری بودن ایمان و همچنین نقش ایمان در تجربه حضور الهی و ... اتفاق نظر دارند.

چکیده ماشینی : این کتاب به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه الهیات نظام‌مند پل تیلیش، با تمرکز بر مفاهیم هستی و عقل، می‌تواند برای حیوانات غیرانسان مفید باشد، در حالی که همچنین تحلیل می‌کند که چگونه گرفتن حساب مناسب از حیوانات غیرانسان می‌تواند بسیار سودمند باشد. نویسنده اول بدن نظام تیلیش را با بررسی عقل و وحی، زندگی و روح و تاریخ و ملکوت خدا توضیح می دهد. بخش دوم به تحلیل انتقادی مفاهیم تیلیشی و کفایت آنها در رابطه با حیوانات غیرانسانی می پردازد و به موضوعاتی مانند مفهوم «عقل فنی» تیلیچ و وحدت چند بعدی زندگی می پردازد. نویسنده با بحث در مورد مفاهیم مثبت در الهیات سیستماتیک تیلیش با توجه به حیوانات غیرانسان و خلقت، از جمله مفهوم نجات جهانی و تفسیر تیلیش از حیوانات غیرانسان و سقوط در پیدایش، به پایان می‌رسد.

ترجمه ماشینی : این عصر تخصص است. ما متخصصانی داریم که به ورود ما به جهان کمک می کنند، و متخصصانی که ما را به دنیای آینده آسان می کنند. ما امروز بدون توصیه منتقد عاقل در روزنامه یکشنبه یا مجله باطنی خود از خواندن کتاب یا رفتن به تئاتر تردید داریم. برای اینکه در یک موضوع متخصص باشیم، زمان کمی برای مطالعه مورد نیاز باقی مانده است تا بتوانیم با یک متخصص در رشته تحصیلی دیگر صحبت کنیم. شاید این یکی از دلایل کلی بدبختی کنونی در آنچه که الاهیات فلسفی نامیده می شد، باشد. دستاوردهای علم جدید، ارزیابی مجدد برخی از مواضع فلسفی را ضروری کرده است و در این فعالیت فیلسوف از تحولات الهیات جدید غفلت شده است. و این تحولات اخیر به نوبه خود متکلم را وادار کرده است که در محدوده موضوع خاص خود باقی بماند. به زودی آشکار شد که در کارل بارت و پل تیلیش، یکی دو متکلم داشت که در حوزه‌های خودشان (از جمله حوزه‌های جغرافیایی اروپا و آمریکا) تأثیرات قوی داشتند و علاوه بر این، هم در نتیجه‌گیری‌های الهیاتی و هم در قطب‌های متضاد بودند. در نگرش آنها به فلسفه الهیات مسیحی همیشه در گفتگو با فرهنگ محیطی خود زندگی کرده است. در زمان‌های مختلف، یا در ارتباط نزدیک با آن فرهنگ بوده و از اصطلاحات و مقولات آن استفاده می‌کرده است، یا در تقابل مستقیم با آن - شیارهای خود را در پرتو مکاشفه خاص خود شخم می‌زد. نگرش اول در الهیات پل تیلیش مشهود است، زیرا او سعی می کند بین فلسفه و الهیات ترکیبی داشته باشد: دومی را می توان در کار کارل بارت یافت که نگرش او دیاستازی ظریف است که در آن چنان در الهیات خود درگیر است که او هیچ علاقه ای به فلسفه ندارد.

چکیده ماشینی : از زمان تولد سینما در پایان قرن نوزدهم، دین و فیلم در هم تنیده شده اند. داستان عیسی و دیگر روایت‌های مذهبی موضوع برخی از اولین تولیدات سینمایی بوده و این رابطه تا به امروز ادامه داشته است. ازدیاد اخیر متون، کنفرانس ها و دوره های آموزشی شاهدی بر علاقه رو به رشد دانشگاهی به رابطه دین و فیلم است. در این مطالعه، جاناتان برانت این امکان را بررسی می‌کند که حتی فیلم‌های فاقد موضوع مذهبی ممکن است تأثیر مذهبی بر بینندگان خود بگذارند، یعنی امکان مکاشفه از طریق فیلم. کتاب با خواندن الهیات وحی از طریق فرهنگ پل تیلیش آغاز می شود و با یک پروژه تحقیقاتی کیفی ادامه می یابد که این گزارش نظری را در تجارب گروهی از تماشاگران فیلم قرار می دهد. تحقیقات تجربی در آمریکای لاتین انجام می‌شود، جایی که معمای فکری و پرسش‌های پژوهشی مرکزی که این پایان‌نامه را هدایت می‌کنند، پدید آمدند و توسعه یافتند. برانت تحقیقات نظری و تجربی را ترکیب می‌کند تا بینش‌های تازه‌ای در مورد نحوه عملکرد و تأثیرگذاری فیلم بر بینندگان ارائه دهد و همچنین دیدگاهی غیرعادی در مورد نقاط قوت و ضعف الهیات وحی تیلیش ارائه می‌کند که به نظر می‌رسد بر نجات و شفا تمرکز دارد. قدرت مکاشفه به جای محتوای ارتباطی آن. پایه‌گذاری نظریه توسط داده‌های تجربی منجر به درک بیشتر حساسیت الهیات تیلیچ نسبت به منحصر به فرد بودن هر رویارویی بین فیلم و بیننده می‌شود و همچنین داده‌ها برداشت جدیدی از پتانسیل وحیانی فیلم را نشان می‌دهد که به جامعه به جای فرد و به تمرین زندگی پایدار به جای تجربه لحظه ای. برانت دلیل می‌کند که گزارش تیلیش دقیقاً به دلیل توجه پدیدارشناسانه آن به تجربه واقعی زندگی، به ویژه تجربه خود تیلیش، از قدرت هنر، حساس و قانع‌کننده است. با این حال، برانت همچنین پیشنهاد می‌کند که شناسایی پیوند قوی‌تر از آنچه تیلیش اجازه می‌دهد بین موضوع اثر هنری، محتوای وحی و تأثیر وحی مفید باشد.

ترجمه ماشینی : نقطه عزیمت این پایان نامه برگرفته از گرایش مدرن به ایجاد دوگانگی بین عشق ایثارگرانه و شکوفایی انسان است. تلاش‌های مدرن برای رهایی انسان از ظلم نامتجانس و هنجارهای اخلاقی که این امر را ترویج می‌کنند، گاهی به این نتیجه رسیده‌اند که عشق فداکارانه برای شکوفایی انسان مضر است. چنین نتیجه‌گیری همچنین از طریق بازمفهوم‌سازی مدرنیستی از خود به‌عنوان آگاهی خودمختار اما تهی که باید خود را در برابر تعیین دیگری محافظت کند، شتاب بیشتری یافته است. در واقع، متفکران مهم مفهوم عشق فداکارانه را با فراخوانی برای ابراز وجود در برابر دیگری، به عنوان کلیدی برای رفاه فرد، جایگزین کرده‌اند. این امر با نادیده گرفتن تلاش افراد برای شکوفایی انسان توسط مسیحیان همراه شده است. در مواجهه با بینش مدرن در مورد ماهیت "میل" انسان، الهیات مسیحی مدرن به همان اندازه تلاش کرده است تا تنش بین مفهوم سنتی مسیحی عشق فداکارانه یا خودبخش و تمایل انسان ها برای تأیید خود و یافتن را حفظ کند. تحقق شخصی در این دنیا برای مثال، رشته‌هایی از الهیات مسیحی، عشقی تسلیم‌شده را به قیمت نادیده گرفتن تمام خواسته‌های دنیوی فرد تأیید کرده‌اند. در این پایان نامه به طرح این وضعیت در اندیشه مدرن و پیامدهای مشکل ساز آن می پردازم. به منظور تشخیص اینکه آیا عشق ایثارگرانه و شکوفایی انسان می توانند دوباره به هم متصل شوند یا خیر، سپس مطالعات دقیقی را در مورد مفهوم سازی های پل تیلیش الهیدان و فیلسوف اخلاق و رمان نویس آیریس مرداک از خود و عشق انجام می دهم. همانطور که بحث خواهم کرد، درگیری تیلیش و مرداک با تفکر مدرن آنها را به توسعه گزارش هایی از خود سوق می دهد که با درک عشق به عنوان ایثارگر و مساعد برای شکوفایی انسان مطابقت دارد. بنابراین، بر اساس تفکر آنها استدلال می‌کنم که عشق فداکارانه و شکوفایی انسان را می‌توان حتی امروز به‌عنوان وابسته متقابل درک کرد.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه معرفی چارلز هارتشورن فیلسوف فرآیند آمریکایی و خداباوری فلسفی او و ارتباط دادن رویکرد و اندیشه های او با بحث در مورد رابطه الهیات و فلسفه است. پس از معرفی مبانی حرفه و کار آلفرد نورث وایتهد، نماینده شناخته شده اندیشه فرآیندی، و سپس حرفه و دستاوردهای خود هارتشورن، به بررسی جنبه های اصلی مفهوم فلسفی نئوکلاسیک او از خدا می پردازم. -رابطه جهانی توجه ویژه ای به یکی از ویژگی های هارتشورن - دفاع و تفسیر او از برهان هستی شناختی وجود خدا - معطوف شده است. سپس به تلاش‌های هارتشورن برای درگیر کردن برخی مفاهیم خداباورانه کلاسیک، یعنی مفاهیم توماس آکویناس، و مشاهیر الهیات پروتستان، پل تیلیش و کارل بارت، در نوعی گفت‌وگو می‌پردازم. سپس به اختصار «الهیات فرآیندی» و چند نمونه قابل توجه از کاربرد اندیشه های هارتشورن در الهیات، مسیح شناسی و نظریه اخلاقی را معرفی می کنم. من برخی از واکنش‌های جدلی به تفکر فرآیندی و هارتشورن را توسط الاهیدان پروتستان آلمانی بررسی می‌کنم و احتمال خویشاوندی خاصی را بین دیدگاه هارتشورن از رابطه جهان خدا و الهیات عدم خشونت در نظر می‌گیرم.

ترجمه ماشینی : موضوع تیلیش و یهودیت به نسبت کمی مورد بررسی علمی قرار گرفته است. این علیرغم اهمیت یهودیان و یهودیت برای تیلیش است که با جزئیات بیوگرافی متعدد از جمله دلیل مخالفت وی با دولت نازی و مهاجرت متعاقب آن به ایالات متحده در سال 1933 (مقدمه و فصل 1) مشخص شده است. فعالیت‌های جهانی تیلیش تأیید می‌شود، اما روش الهیات دیالکتیکی تیلیش برای تعیین اینکه چگونه می‌توانست موضع طرفدار یهود او را توجیه کند، تحلیل می‌شود. این به حملات مداوم او به یهودی ستیزی، و پس از جنگ جهانی دوم، سخنرانی های متعدد در مورد شباهت های ساختاری یهودیت و مسیحیت اشاره دارد، بدون در نظر گرفتن روابط مادام العمر با یهودیان سکولار و مذهبی (فصل 1 و 2). تیلیش درک دیالکتیکی از واقعیت دارد که تحت تأثیر F. W. J. Schelling قرار گرفته است و این بر همه جنبه های اصلی الهیات او تأثیر می گذارد. منتخب منابع اولیه برای ارزیابی تکامل ایده یهودیت تیلیچ از طریق تاریخ دینی دیالکتیکی، الهیاتی و فراگیر او تحلیل می شود (فصل های 3 تا 6). «پیش‌گویی یهودی» که ابعاد انتقادی و وجودی یهودیت را برجسته می‌کند، به‌طور قابل‌توجهی پس از جنگ جهانی اول، به‌عنوان مشخص‌ترین بیان ظاهر شد، زیرا تیلیش ناسیونالیسم مذهبی در اوایل بزرگسالی خود را رد کرد.

ترجمه ماشینی : در گفتگوهای علم و دین، زمان اغلب نادیده گرفته می شود. از آنجایی که این پایان نامه زمان و الهیات را در چارچوب الهیات ارائه شده توسط الهیات سیستماتیک پل تیلیش درگیر می کند، گامی در جهت پرداختن به این نظارت است. در این اثر من از روش همبستگی تیلیش به عنوان ساختار فراگیر خود استفاده می‌کنم، روش‌شناسی الهیاتی که به صراحت طراحی شده است تا تکامل مستمر الهیات را در گفتگو با پرسش‌های فوری از فرهنگی که آن الهیات باید در آن دریافت شود، تشویق کند. رویکرد من اساساً رویکردی سازنده است، به این معنی که من نگران اثبات یا رد هیچ ادعای کلامی، فلسفی یا علمی نیستم. بلکه این پایان نامه زمان و الهیات را با هدف پرورش گفت و گوی سازنده درگیر می کند. روش همبستگی شامل مکان یابی دغدغه های فرهنگی خاص، به اصطلاح پرسش فلسفی، و ارائه پاسخ الهیاتی است که به آن پاسخ الهیاتی می گویند. برای این منظور، این تز با فیزیک و متافیزیک زمان، به‌ویژه نظریه‌های نسبیت انیشتین آغاز می‌شود و استدلال می‌کند که این نظریه‌ها دلیل خوبی برای پذیرش نظریه B از زمان است که در آن زمان نمی‌گذرد و واقعیت از یک جهان بلوکی تشکیل شده است. سؤال فلسفی که مطرح می شود این است: چگونه می توان تغییر را در این متافیزیک زمانی ایستا درک کرد؟ این سؤال برای هر دکترین نجاتی که مستلزم تغییر در زمان است بسیار مهم است. سپس به بررسی الهیات سیستماتیک می پردازم، با تمرکز ویژه بر برخورد تیلیش از رستگاری، زمان و تاریخ، زیرا اینها پایه های پاسخ الهیات من هستند. در نهایت، این تز استدلال می‌کند که با توجه به نظریه B از زمان، تبدیل-رستگاری به بهترین شکل به‌عنوان شکلی از تغییر کیفی و پدیدارشناختی شناخته می‌شود تا یک تغییر هستی‌شناختی قوی. من از مفاهیمی از فلسفه تجربه زمانی برای ارائه این استدلال استفاده می‌کنم و در نهایت به این نتیجه می‌رسم که تبدیل فرد از سقوط به نجات تبدیل به تبدیل شدن به ذهن وابسته است.