از آن زمان که انسان به کرة خاکی پا نهاد، درد و رنج همراه با او گسترة جهان را پیمود. در زندگی انسان، درد و رنج امری اجتناب ناپذیر به نظر می¬رسد و بشر هر آن چیزی
... ی را که موجب گریز و رهایی او از درد و رنج است ارج می¬نهد. انسان¬ها فقط وقتی یکدیگر را به لحاظ روحی دوست می¬دارند که از غمی یگانه رنج برده باشند و زمانی دراز، دوشادوش یکدیگر در زیر اندوهی یگانه، سنگلاخی درشت را شخم کرده باشند. آن گاه یکدیگر را می¬شناسند و با یکدیگر در رنج مشترکی که دارند، همدل و همدرد می¬شوند و بر یکدیگر شفقت می¬آورند و به یکدیگر عشق می ورزند.
این پژوهش، روش تحقیق به صورت کتابخانه¬ای و به شیوۀ توصیفی - تحلیلی انجام شده است.
نیما یوشیج و شارل بودلر دوتن از تأثیرگذارترین شاعران ادبیات ایران و جهان هستند که همواره دردمند و رنجور زیسته¬اند و کوچک¬ترین چیزها توانسته موجبات درد و رنج کشیدن آن¬ها را فراهم کند. نیما زندگی درخشانی نداشت؛ اما شعرش درخشان و بلندپایه بود و تأثیرش در شعر فارسی قطعی و تعیین¬کننده؛ نیما از جمله شاعرانی¬ست که وجودش تجلی و تجسم درد است؛ دردهای خودش، قومش، کشورش و دردهای بشر و جوامع بشری. بنابراین طبیعی¬ست که شعر او فریاد درد انسان¬هایی است که نیما زبان گویای آنان و مدافع حقوق بر باد رفته شان است و اشعار بودلر نشان دهندۀ ناکامی¬های بودلر و آرزوهای برباد رفتة او در زندگی شخصی¬اش هستند.
نیما و بودلر سرنوشت مشابهی در رسیدن به هدف والای خود در سرنوشت ادبیات سرزمین خویش دارند. درد و رنج همواره جزء لاینفک زندگی آنان بوده و همواره با درد و رنج زیسته، با آن گریسته و در نهایت زندگی را ترک گفته اند. پژوهش حاضر بر آنست تا با بررسی دقیق، وجوه پنهان و آشکار درد و رنج در اشعار این دو شاعر بزرگ را نشان دهد.
بیشتر