جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شفاء السقام في زيارة خير الأنام صلی‌الله‌علیه‌وآله، تألیف تقى‌الدين سبكى، على بن عبدالكافى بن على ابوالحسن الانصارى الخزرجى المصرى است. وى شافعى مذهب مى‌باشد و اين كتاب را در قرن هشتم هجرى در يك جلد به رشته تحرير در آورده است. موضوع كتاب رد بر ابن تيميه درباره تحريم زيارت رسول اكرم(ص) مى‌باشد كه با ادله عقلى و نقلى به اثبات دعوى خود پرداخته است. ابواب مهمى كه در اين كتاب به آن اشاره شده است، توسل، زندگى انبيا، شفاعت و ديگر مسائل مى‌باشد. ابن عبدالهادى صاحب كتاب صارم المنكى، بر كتاب شفاء السقام، رديه‌اى نوشته است، مبنى بر اين كه نسبت دادن امام سبكى به ابن تيميه در منع زيارت پيامبر(ص) صحيح نمى‌باشد و او اصل زيارت را منع ننموده، بلكه قائل به استحباب زيارت پيغمبر است. این کتاب دارای ده باب است: محتوى احاديث وارده در زيارت مى‌باشد كه بر پانزده حديث عنوان اشاره شده و تمام اين احاديث مربوط به زيارت نبى(ص) بعد از وفات بالعموم يا بالاطلاق مى‌باشد. در هر حديثى از مصادر و سند و ضبط نص حديث و توثيق رجال آن بحث شده است. مراد از زيارت را بيان مى‌كند، بدون اينكه محتوى لفظ "زار" باشد را آورده است. و در آن جا احاديثى را كه در آنها سلام و صلاه بر پيامبر آورده شده را ذكر نموده است. همچنين فصلى را متذكر شده، درباره علم نبى(ص) به كسانى كه بر او صلوات مى‌فرستند و اين كه پيامبر اين سلام آنها را از نزديك مى‌شنود و از دور هم ملائكه سلام را به وى مى‌رسانند. احاديثى كه صريح در سفر به زيارت پيامبر چه قديم و چه حديث است، ذكر نموده است. وى در اين باب اثبات نموده كه صحابه و تابعين و افراد بعد از آنها سفرهايى به سوى آستان مقدس قبر پيامبر(ص) داشته‌اند، بدون هيچ حرجى بلكه با رغبت و شوق چنين مى‌كرده‌اند. و زعم ابن تيميه بر عدم قيام صحابه و تابعين بر اين امر را، رد نموده است. تقرير فقها بر سفر به سوى زيارت قبر شريف پيغمبر ذكر شده و از فقهاء مذاهب چهارگانه اين حكم را نقل نموده است، همچنين آنچه را كه علماء در كتاب مناسك حج از استحباب اين زيارت و آنچه حكايت از اجماع آنان شده، ذكر نموده است. به علاوه در اين باب حديث عتبى و حكايت مالك با منصور عباسى بر طبق آنچه كه مشهور و مذكور است و در تأليفات علماء ذكرگرديده است، سپس اقوال مانعين ذكر كرده‌اند و بر آن استناد نموده‌اند از: اكراه داشتن مالك در استفاده لفظ "زيارة القبر و زيارة النبى" و نسبت منع به اهل بيت و همچنين حديث " لاتجعلوا قبرى عيدا..." و سپس ردى بر آنها آورده ذكر كرده است. قربت داشتن زيارت قبر پيامبر(ص) را آورده و بر اين مطلب به كتاب و سنه و اجماع و قياس استدلال نموده است. سپس جهت قربت در زيارت نبى را ذكر كرده و ترغيب شرع بر آن را يادآور شده است. قربت داشتن در سفر به زيارت پيامبر را از وجوهى چون كتاب و سنة و اجماع ذكر كرده و چنين نقل كرده كه وسيله قربت سبب تقرب مى‌شود، وى همچنين در اين قسمت بحث مفصلى از قواعد شرع را كه معتبر بر طبق مقاصد مى‌باشند را آورده و با ابواب كثيره‌اى از فقه، آن را استدلال نموده است. مربوط به شبهاتى است كه دشمنان در زمينه زيارت قبور وارد نموده‌اند؛ مؤلف به دفع اين شبهات در دو فصل اقدام نموده است. أ- در ذكر كردن شبهات و جواب از آن، لذا استدلال به حديث "لا تشد الرحال" نموده و به ذكر الفاظ و مصادر آن پرداخته، سپس دلالت و معناى حديث را بيان نموده است و به ذكر فتاواى مختلفه‌اى كه منسوب به علماء بغداد كه تاييد كردند فتواى ابن تيميه را، پرداخته است و سپس مؤلف نص فتواى ابن تيميه را كه تصريح به منع اصل زيارت قبر نبوى شريف ولو به غير شد رحل و سفر دارد، ذكر نموده است. شبهه دوم عدم مشروعيت اصل زيارت و اين كه اين امر از بدعت مى‌باشد تا آنجا كه قول ابن تيميه را در عدم فعل صحابه و تابعين، مى‌آورد و سپس به ورود تشريع بر زيارت قبر نبى(ص) با نص صحيح و عدم وجود دليل نزد ابن تيميه بر نفى فعل صحابه و تابعين اشاره مى‌كند. شبهه سوم درباره رابطه بين زيارت با شرك مى‌باشد، لذا مؤلف به بحث مفصلى درباره اين تخيل پرداخته و بيان داشته است كه زيارت ربطى به شرك ندارد، بلكه جز تبرك و تعظيم چيز ديگرى قصد نمى‌شود و شرك جز به عباده و اتخاذ شريك و بت حاصل نمى‌شود و در حالى كه چيزى از اين قبيل در زيارت قبر نبوى متصور نمى‌باشد. ب- ذكر كلمات ابن تيميه است، لذا نص فتاوايى را كه ابن تيميه نوشته است را نقل كرده و به قضات مذاهب چهارگانه مصر ارسال نموده و آن او را مورد محاكمه قرار دادند و احكامشان را عليه ابن تيميه نوشتند. بحثى از توسل و استغاثه و تشفع به نبى اكرم(ص) نموده است؛ وى در اين باب جواز توسل به نبى(ص) را بر سه نوع دانسته است: أ- قبل از خلقت نبى(ص)، مثل توسل حضرت آدم و عيسى(ع). ب- توسل به نبى(ص) بعد از خلقتش، كه حديث أعمى در توسلش به پيامبر را ذكر نموده است. ت- توسل به نبى(ص) بعد از موتش همان طور كه در حديث عثمان بن حنيف آمده است. سپس حديث استسقاء به معنى طلب دعا از نبى را آورده است. به زندگى انبياء بعد از موت و در قبورشان طى پنج فصل اشاره نموده: أ- مربوط به آنچه كه در باره حياه انبياء وارد شده است، مى‌باشد. ب- در حياه شهداست. ت- درباره "سماع اموات مر سلام احيا" و كلام آنان و ادراك و حياتشان و عود روح به جسد در قبر مى‌باشد. ث- فرق بين شهدا و غير آنان در همين مساله است. ج- درباره كيفيت حصول سماع براى ميت است. آخرين باب اين كتاب درباره شفاعت است. مؤلف وجه ذكر اين باب را قول نبى اسلام(ص) مى‌شمرد كه در اول حديثى كه در اين كتاب ذكر شد "من زار قبرى وجبت له شفاعتى" آمده است. ايشان كلام مفصلى را در اين زمينه مطرح نموده‌اند، و مصادر و و احاديث آن را ذكر كرده‌اند، سپس شرح حديث طويل در پناه بردن مردم به انبيا و توسل آنان به نبى اكرم در روز قيامت، همچنين بحثى از عصمت انبيا و ترتيب شفاعات و مقام محمود، طى فصولى نموده‌اند. خاتمه كتاب را به جمع‌آورى نصوصى كه محتوى الفاظ ماثوره به صلاه بر نبى(ص) پرداخته است كه شامل 65 نص مى‌باشد. پايان كتاب شامل دو فهرست از مصادر و محتويات كتاب مى‌باشد.

کتاب یک کتاب فلسفی است که درباره معرفت بحث می کند و در ضمن توضیح معرفت صوفیه به نقد آن می پردازد.

یکی از آیات مورد استناد دانشوران شیعی در جهت وجوب مودّت به اهل‌بیت (علیهم السلام) و اطاعت از آنان؛ و نیز اثبات امامت ائمه معصومین (علیهم السلام)، آیه23/ شوری معروف به آیه «مودّت» است؛ ابن‌تیمیه از جمله دانشوران اهل سنت است که با طرح شبهات متنوع تاریخی، مفهومی، مصداقی، ادبی و کلامی؛ تلاش نموده است تا مفهوم واقعی تعبیر«موده فی القربی» را، محدود به حفظ رابطه خویشاوندی با خویشان پیامبر(ص) و عدم آزار رسانی به آنان نماید؛ و دلالت این آیه بر لزوم رجوع مردم به اهلبیت (علیهم السلام) برای آگاهی از تفسیر قرآن و دین و پذیرش امامت آن بزرگواران را منکر شود؛ از این رو این نوشتار که با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و به شیوه توصیفی ـ تحلیلی، به قصد اثبات بنیادی ترین ارمغان واقعه غدیر (یعنی محبت به اهل بیت و قبول امامت آنان) تدوین یافته؛ در پی پاسخ به این پرسش است: شبهات ابن تیمیه درباره آیه مودّت و نقد وارد بر آنها چیست؟ یافته‌های پژوهش حاکی از این است که: ابن‌تیمیه در هریک از امور پیرامونی آیه «مودّت»:(شأن نزول، مکان نزول؛ مفاهیم، مدالیل و مصادیق و...)، ایجاد شبهه نموده؛ و مدعی اجماع بر تکذیب روایات متواتر موافق با دیدگاه شیعه گردیده، و درستی گفتار علامه حلّی، و دلالت ادله عقلی قطعی و سیاق آیه بر دیدگاه شیعه را مورد تردید و انکار قرار داده‌است؛ وی در مقام تفسیر آیه «مودّت»، بر مبنای متعصبانه خویش، به گونه‌ای مرتکب تفسیر به رأی شده که حتّی اقوال افراد شاخص مورد وثوق خویش مانند ابن‌عباس، طبری، حاکم نیشابوری و... را نیز انکار نموده‌است؛ در ضمن، اموری همچون: وجود اجماع بر قول شیعه، نقل روایات متواتر همخوان با دیدگاه شیعه در منابع معتبر اهل‌سنت، و...؛ موجب بطلان قول ابن‌تیمیه و صحّت قول شیعه خواهند بود.

ترجمه ماشینی: این گزارش تجدیدنظر طلبانه از تاریخ اندیشه سیاسی اسلامی از اوایل تا اواخر دوره قرون وسطی بر ابن تیمیه، یکی از درخشان ترین متکلمان عصر خود تمرکز دارد. این مطالعه اولیه نشان می‌دهد که چگونه تأثیر او نور جدیدی بر کل مسیر اندیشه سیاسی اسلامی می‌افکند. اگرچه او آرمان خلافت را آنطور که معمولاً باور می شود رد نکرد، با این حال با تبدیل آن به یک نهاد سیاسی عقلانی برای خدمت به جامعه (امت) آن را به طور بنیادی بازتعریف کرد. او از طریق بازتفسیر خلاقانه، مفهوم قرآنی فطره (فطرت بشری وقف شده الهی) را به کار گرفت تا جامعه مؤمنان و قرائت عقل سلیم آن از وحی را به عنوان بالاترین مقام معرفتی در کانون توجه قرار دهد. او به این ترتیب نخبه‌گرایی را که در آموزه‌های کلامی، حقوقی و معنوی کلاسیک گنجانده شده بود، زیر و رو کرد و کوشید تا بعد اخلاقی-سیاسی و نه کاملاً قانونی اسلام را احیا کند. این کتاب در ارزیابی مجدد آثار ابن تیمیه، انحراف عمده ای را از تفاسیر سنتی اندیشه اسلامی قرون وسطی نشان می دهد.

ترجمه ماشینی: ابن تیمیه، یکی از بزرگترین و پرکارترین متفکران اسلام قرون وسطی، منطق یونانی را مسئول نتایج متافیزیکی «بدعت آمیز» فلاسفه، متکلمان، عرفا و دیگران اسلامی می دانست. برخلاف غزالی که مابعدالطبیعه فلسفی را رد می کرد، اما منطق را پذیرفت، ابن تیمیه این دو را به طور ناگسستنی مرتبط می دانست. بنابراین او تصمیم گرفت تا منطق فلسفی را رد کند، وظیفه ای که در یکی از ویرانگرترین حملاتی که تا به حال علیه نظام منطقی مورد حمایت یونانیان اولیه، مفسران بعدی و پیروان مسلمان آنها انجام شد، به اوج رسید. استدلال او مبتنی بر رویکردی تجربی است که از بسیاری جهات نشانگر فلسفه‌های تجربه‌گرایان بریتانیایی است. ترجمه حلاق، با مقدمه ای اساسی و یادداشت های گسترده، برای اولین بار اثر مهمی را در اختیار مخاطبان وسیع تری قرار می دهد که مورد توجه متخصصان فلسفه باستان و قرون وسطی و مورخان منطق و فلسفه تجربه گرایانه و همچنین محققان خواهد بود. اسلام و اندیشه خاورمیانه

ترجمه ماشینی: نماد جنبش‌های بنیادگرای امروزی، پاک‌اندیش مذهبی آتشین، مجادله‌گر خستگی‌ناپذیر علیه مکاتب فکری زمان خود - ابن تیمیه که ما می‌شناسیم متفکری است که اغلب با نگرش‌های سخت و موضع‌گیری‌های جزمی همراهش می‌کنیم. با این حال ابن تیمیه دیگری وجود دارد که در صفحات آثار او برجسته می شود، متفکری که خود را به عنوان استاد رسانه و مدافع هماهنگی عقل انسانی و ایمان دینی می سازد. هدف این کتاب این است که با بررسی دقیق اندیشه اخلاقی ابن تیمیه، هویت فکری او را روشن کند. متفکران مسلمان پیشین که در مورد ارزش اخلاقی بحث می کردند، با تعدادی از سؤالات اصلی به کار گرفته شده بودند. چه چیزی اعمال را درست یا نادرست می کند؟ انسانها چگونه آن را می شناسند؟ و رابطه خداوند با معیارهای ارزیابی که ذهن انسان تشخیص می دهد چیست؟ بررسی درگیری ابن تیمیه با این گونه پرسش‌ها می‌تواند در مورد برنامه فکری او و به‌ویژه نقش عقل و مفهوم محوری فطرت انسان در این برنامه به ما بیاموزد. همچنین می‌تواند در مورد رابطه ابن تیمیه با چشم‌انداز فکری زمان خود به ما بیاموزد، و ما را در مقابل مجموعه‌ای غنی از بحث‌های اخلاقی قرار می‌دهد که در الهیات، فلسفه و نظریه حقوقی در دوره کلاسیک آشکار می‌شوند. در عین حال، خوانش دقیق اخلاق ابن تیمیه، ما را دعوت می‌کند که نه تنها با محتوای اندیشه او، بلکه با شکل آن و به‌ویژه با ویژگی‌هایی از نوشته‌های او که تلاش‌های ما برای یکسان‌سازی اندیشه‌های او را شکسته‌اند، مواجه شویم.