جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از سال 1968، جوامع اساسی مسیحی (BCCs) توسط سلسله مراتب کاتولیک شیلی به عنوان یک واکنش نهادی دفاعی به افزایش نارضایتی مذهبی و افزایش افراط‌گرایی سیاسی در میان کاتولیک‌های به حاشیه رانده شده، در چارچوب وسیع‌تری که هم اصلاحات نهادی کلیسای کاتولیک و هم اصلاح‌طلبی را نشان می‌دهد، ترویج شده است. تغییرات اجتماعی در شیلی این جو اصلاحات در کلیسای کاتولیک به طور کلی باعث افزایش انعطاف پذیری در زمینه های نهادی و آموزشی شده است، و به طور خاص باعث قدردانی مثبت از گفتمان و عمل مذهبی رایج شده است، همانطور که در ظهور الهیات رهایی بخش و BCC دیده می شود. در برابر این پیشینه تاریخی، هدف این پایان نامه توصیف و درک ابزارهای غیررسمی انتقال فرهنگ دینی است که توسط طیف وسیعی از شیوه های آموزشی در یک نمونه بسیار منتخب از BCC ها تحقق یافته است. در بخش آغازین، موضوع این تحقیق معرفی شده و دیدگاه های اصلی تحقیق مورد بحث قرار گرفته است. مفاهیم اصلی یک زبان برای تحلیل جامعه‌شناختی تولید، بازمتن‌سازی و انتقال غیررسمی مردمی فرهنگ دینی تعریف می‌شود. مسائل نظری مهمی در پرتو ادبیات تحقیق مربوطه مورد بحث قرار می گیرد. یک گزارش تاریخی مختصر از کار میدانی و بحث گسترده‌تر در مورد روش‌شناسی، بخش اول را پایان می‌دهد. بخش دوم سه حوزه اساسی را در نظر می‌گیرد: حوزه تولید گفتمان الهیات، حوزه بازمتن‌سازی و حوزه تمرین آموزشی BCC. تحلیلی از قوانین سطح عمیق (کدهای الهیاتی) در زمینه های نهادی و آموزشی در هر زمینه، همراه با بحث در مورد نقش انیماتور ساخته شده است. بحث در مورد مرتبط بودن زمینه ها قسمت دوم را به پایان خواهد رساند. بخش سوم بر تجزیه و تحلیل هشت Bcc متمرکز است که به عنوان نمونه هایی از انواع انتخاب شده اند که بر اساس موقعیت طبقه اجتماعی اعضا و جامعه پذیری مذهبی قبلی متفاوت است. این تحلیل به شکل شرح مفصلی از بیست و دو (22) نشست BCC است که جهت گیری الهیاتی اشکال مشارکت، بازنمایی روابط اجتماعی و راهبردهای تغییر را بررسی می کند. فصل پایانی شباهت‌ها و تفاوت‌های میان کدهای الهیاتی، و ارتباط آن‌ها با گفتمان دینی و عملکرد رایج در شیلی معاصر را مورد بحث قرار می‌دهد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به موضوعاتی در درون نظریه محتوا برای قضاوت های اخلاقی می پردازد. یک نظریه محتوا باید مشخص کند که احکام اخلاقی چه نوع قضاوتی هستند و برای درک و قضاوت اخلاقی چه مواردی لازم است. در فصل اول مشخص می کنم که با چه نوع قضاوت هایی برخورد خواهم کرد. من اینها را قضاوت های ارزشی اخلاقی می نامم. در فصل دوم استدلال می‌کنم که یک نظریه محتوایی برای احکام اخلاقی باید این محدودیت را رعایت کند که احکام اخلاقی اساساً عملی هستند و باورهای اخلاقی ذاتاً انگیزشی هستند. در فصل سوم من استدلال می‌کنم که احکام اخلاقی به گونه‌ای وابستگی ذهنی دارند که محدودیت‌هایی را بر هر مفهومی از عینیت که ممکن است برای آنچه قضاوت‌های اخلاقی ادعا می‌کنند، ایجاد کند. در فصل چهارم این ادعا را بررسی می‌کنم که احکام اخلاقی قاطعانه و حداقل با حقیقت هستند. من استدلال می کنم که این نشان نمی دهد که احکام اخلاقی اساساً قضاوت های شناختی هستند. در فصل پنجم تلاشی برای اثبات بیشتر این ادعا که احکام اخلاقی شناختی و واقعی هستند را بررسی می کنم. من استدلال می کنم که این تلاش با شواهد مشخص نشده است. در فصل ششم، روایتی را بررسی می‌کنم که بر اساس آن احکام اخلاقی غیرشناختی هستند و حالات ذهنی ذهنی را بیان می‌کنند. من ادعا می کنم که این حساب در مسیر درستی است.

ترجمه ماشینی : این تحقیق در مورد نیازهای افراد انسانی است. من ادعا می‌کنم که انسان‌ها به روابطی شکوفا نیاز دارند که مبتنی بر هدیه آزادانه فضیلت عشق مهربان است. من عشق رحمت‌آمیز را به‌عنوان درگیری عاطفی واقعی یا درگیری عاطفی بالقوه با دیگری بر اساس تمایل به بخشش و/یا ارتباط با فرد نیازمند دیگر، هم به دلیل شناخت و پذیرش شخصیت دیگری و هم به‌دلیل شناخت شخصیت او تعریف می‌کنم. شخصیت خود این نیاز به عشق رحمانی از دو فراخصیصه انسان یعنی نقص و رابطه نشأت می گیرد. من همچنین ادعا می‌کنم که این نیاز به شکوفایی روابط مبتنی بر عشق رحمت‌آمیز در رابطه با یک موجود اخلاقی کامل و شایسته پرستش، که در اینجا خدا نام دارد، به‌طور کامل تحقق می‌یابد. مطلوبیت چنین رابطه‌ای ما را به ارزش این سوال می‌رساند که آیا چنین موجودی واقعاً وجود دارد یا خیر. من استدلال می‌کنم که دلایل خوبی برای ادعای وجود چنین موجودی وجود دارد، به‌ویژه با توجه به شواهدی که توسط کسانی ارائه شده است که زندگی‌شان به عشق بی‌رحمانه‌ای بی‌خود تبدیل شده است. علاوه بر این، ماهیت هدیه مانند عشق رحمانی به گونه ای است که بدون توجه به آنچه شایسته ماست ارائه می شود و فقط می توان آن را عمدی عرضه کرد. به نوبه خود، و با توجه به نقشی که در ارضای نیازهای اساسی انسان دارد، عشق رحمت‌آمیز راهی را تغییر می‌دهد که در آن زندگی خوب و جوامع خوب، از جمله آنچه به عنوان «خیر مشترک» شناخته می‌شود، تجسم می‌کنیم. به طور خاص، از آنجا که عشق رحمانی به ارزش اخلاقی اولیه تبدیل می شود و آزادی به ارزش اولیه اجتماعی تبدیل می شود که ما به دنبال برآورده کردن واقعی ترین و عمیق ترین نیاز انسان هستیم، اغلب ممکن است ملاحظات عدالت را به عنوان هدایت کننده تصمیمات اخلاقی خود تضعیف کنیم. این نتیجه گیری، هرچند چالش برانگیز و بحث برانگیز باشد، در واقع ایجاب می کند که به گونه ای زندگی کنیم که توانایی ما را در جهت دادن توجه به نیازهای انسان ها در درجه اول تقویت کنیم. علاوه بر این، کارگزارانی که با عشق رحمانی هماهنگ شده اند، نسبت به کارگزارانی که اصولاً از قواعد عدالت پیروی می کنند یا نتایجی را که اساساً مبتنی بر عدالت است، ترویج می کنند، می توانند نیازهای انسانی را در درازمدت به طور مؤثرتری برآورده کنند.

ترجمه ماشینی : درک تاریخ اسرائیل برای نگرش مسیحی به تاریخ، از جمله اخلاقیات و ارزش های آن، بسیار مهم است و سنگ بنای اکثر مسیحیان محافظه کار از جمله ادونتیست های روز هفتم و فلسفه آموزشی دینی آنها است. نیاز حیاتی به برنامه درسی وجود دارد که پاسخ‌های معقولی به سوالات متداول درباره تاریخ اولیه اسرائیل ارائه دهد و پایه محکمی برای ایمان مسیحی/ادونتیست ایجاد کند. هدف از این مطالعه برآورده کردن این نیاز با توسعه تجربی یک برنامه درسی برای رشته‌های دینی در کالج‌های Adventist روز هفتم بود. موضوعات مورد بحث عبارتند از پیشینه فلسفی و اهمیت تاریخ. نقش هرمنوتیک کتاب مقدس؛ باستان شناسی و کتاب مقدس؛ دوره پدرسالاری؛ ابراهیم و آداب و رسوم برنز میانه، بحث خروج از قرن سیزدهم و پانزدهم. و اسراییل فتح / شهرک سازی. روش. در این تحقیق از روش‌های توسعه محصول آموزشی بیکر و شوتز و نادن استفاده شد. مشخصات آموزشی از طریق اهداف رفتاری غیر مبهم پس از ایجاد نیاز به محصول ایجاد شد. معیارهای ارزیابی این اهداف بر اساس ادبیات جاری مرتبط با موضوع بود. راهبردهایی برای اصلاح مثبت عاطفه گنجانده شد. برنامه درسی در قالب 10 دوره کلاسی 50 دقیقه ای تهیه شده بود. تسلط بر روی 80/80 تنظیم شد که به این معنی است که حداقل 80 درصد از شرکت کنندگان در هر یک از بیست و سه هدف رفتاری حداقل 80 درصد را کسب می کنند. رشته های دینی موضوعات تعیین شده ای بودند که توسعه تجربی از طریق آنها انجام شد. این محصول ابتدا به گروه های کوچک ارائه شد. با اصلاح محصول و با دستیابی به سطوح بالاتری از تسلط، اندازه گروه افزایش یافت. برنامه درسی زمانی آماده ارائه در نظر گرفته شد که گروه بزرگتری به تسلط رسیدند (33)، که نتایج آن می تواند به صورت آماری تجزیه و تحلیل شود. اصلاح عاطفه با استفاده از ابزار مقیاس لیکرت اندازه گیری شد. نتایج. پس از تدوین برنامه درسی، دستورالعمل برای سی و سه موضوع ارائه شد. تسلط در سطح از پیش تعیین شده بر تمامی اهداف رفتاری حاصل شد. اصلاح عاطفه نشان می دهد که دانش آموزان به طور قابل توجهی با دستورالعمل برای مطالعه بیشتر مسائل مبتنی بر باستان شناسی در تاریخ اسرائیل باستان انگیزه داشتند. نتیجه. در محافل دانشگاهی، درگیری بر سر تاریخی بودن کتاب مقدس به طور کلی و اسرائیل به طور خاص ادامه دارد. این سؤالات به جامعه عمومی و زندگی جماعتی منتقل می شود. از آنجایی که کالج‌های SDA فاقد برنامه درسی توسعه‌یافته تجربی برای آموزش این مسائل مربوط به تاریخ اسرائیل باستان بودند، این محصول را می‌توان در یک دستورالعمل کالج در کلاس‌های آموزش دینی/مذهبی مورد استفاده قرار داد.

ترجمه ماشینی : بسیاری می پذیرند که برخی از اعمالی هستند که «نفره» یا «فراتر از وظیفه» هستند. به خطر انداختن جان خود برای نجات دیگران یا وقف زندگی خود برای کمک به نیازمندان معمولاً نمونه هایی از چنین اعمالی هستند. پذیرش امکان این نوع اعمال مشکلات جالبی را برای فلسفه اخلاق ایجاد می کند، زیرا به نظر می رسد بسیاری از نظریه های اخلاقی جایی برای نافله باقی نمی گذارند. در حالی که این مشکلات به طور فزاینده ای در فلسفه اخلاق به رسمیت شناخته می شوند، تعدادی بحث باقی مانده است که توجه کافی به وجود این نوع اعمال را نداشته است. در این پایان نامه به بررسی پیامدهای پذیرش امکان استغاثه برای سه مورد از این بحث ها می پردازم. اولین موضوعی که من به بررسی آن پرداختم، رابطه بین اخلاق و نفع شخصی است. یکی از دیدگاه‌های رایج این است که اعمال نافله آن‌هایی هستند که از کسانی که می‌توانند آن‌ها را انجام دهند، فداکاری بیش از حد می‌خواهند. با این حال، من استدلال می‌کنم که نگاه کردن به گزارش‌های خود گزارش‌شده و مطالعات روان‌شناختی تجربی در مورد نمونه‌های اخلاقی، دلیل خوبی برای رد این دیدگاه به ما می‌دهد، زیرا این مفهوم غیرقابل قبول دارد که کسانی که وجدان‌های اخلاقی کمتر توسعه‌یافته‌ای دارند، از تعهداتی که برای افراد دارای وجدان‌های اخلاقی کمتر توسعه‌یافته است معاف هستند. حساسیت های اخلاقی را توسعه داد. پس باید بپذیریم که انجام یک عمل نافرجام ممکن است در راستای منافع شخصی یک نماینده باشد. بحث بعدی که بررسی می کنم به ارتباط بین قضاوت های اخلاقی و انگیزه مربوط می شود. درونی گرایان قضاوت انگیزشی ادعا می کنند که بین قضاوت های اخلاقی و انگیزه ارتباط ضروری وجود دارد. با این حال، اغلب مشخص نیست که این دیدگاه قرار است کدام قضاوت های اخلاقی را پوشش دهد. این ادعا در مورد احکام «خیر اخلاقی»، «صحت اخلاقی» و «نیاز اخلاقی» مطرح شده است. من استدلال می کنم که درونگرایان باید ادعای خود را به قضاوت های الزام اخلاقی محدود کنند. سپس بررسی می کنم که چگونه می توان رابطه بین تعهدات اخلاقی و دلایل عمل را توضیح داد. اغلب ادعا می شود که دلایل اخلاقی غالب هستند. یک دیدگاه مرتبط، عقل گرایی اخلاقی است، که معتقد است عاملان بیشترین دلیل را دارند که مطابق با الزامات اخلاقی خود عمل کنند. من با بررسی تفاوت‌های بین این دو دیدگاه شروع می‌کنم قبل از اینکه ببینم اگر وجود نافله را بپذیریم، چه شکلی از هر یک از این دیدگاه‌ها قابل قبول است. من با بررسی اینکه آیا پذیرش وجود اعمال نافله به اندازه کافی پیش می رود یا اینکه آیا نیازی به ایجاد فضا برای مقوله های deontic اضافی، مانند جابجایی، شبه نافله یا نافله اجباری وجود دارد، پایان می دهم. من استدلال خواهم کرد که هیچ یک از استدلال های ارائه شده در دفاع از این ادعاها نشان نمی دهد که نیازی به ایجاد فضایی برای این دسته بندی های اضافی وجود دارد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه از دو بخش اصلی تشکیل شده است. بخش اول استدلال می‌کند که فرهنگ اجتماعی کنونی و ساختار حقوقی حقوق بشر بین‌المللی اگر واقعاً هدف آن جهانی شدن در دامنه باشد، باید انعطاف‌پذیرتر و فراگیرتر باشد. این به این دلیل است که اعلامیه جهانی و شاخه های آن هنوز بر پایه اصول سکولار-لیبرال استوار است و بنابراین، آنها با سنت های فرهنگی دیگر در تضاد هستند. برای این منظور، این بخش به بررسی انتقادی تاریخچه های رایج حقوق بشر و نظریه های اخلاقی معاصر می پردازد که سعی در توجیه حقوق بشر دارند. با انجام این کار، استدلال می کند که بحث هنوز ادامه دارد و بنابراین، حذف هر گونه دیدگاه جایگزین غیرقابل توجیه است. بنابراین، هدف بخش اول ایجاد فضای گفتگو برای یکی از این دیدگاه های جایگزین است. بخش دوم این پایان‌نامه نظریه‌ای درباره اخلاق فضیلت می‌سازد که این توانایی را دارد که بینشی اسلامی از حقوق بشر را پایه‌گذاری کند. این بدان دلیل است که اخلاق فضیلت به مسائل اساسی مربوط به وجود انسان می پردازد که در نهایت قانون اساسی حقوق بشر را تعیین می کند. برای پاسخ به این پرسش‌ها، این پژوهش در چارچوب مکتب سنت‌گرایی اسلامی عمل می‌کند و به این نتیجه می‌رسد که بسیاری از اصطکاک‌های اسلام و حقوق بشر معاصر به این دلیل است که این مکتب بر فهم‌های سکولار-لیبرال تأکید دارد. آزادی، برابری و عدالت. در مقابل، این پژوهش استدلال می‌کند که الگوی حقوق بشر اسلامی باید مبتنی بر خداوند و وحی او باشد و علاوه بر این، باید بر وظایف انسانی، تحول درونی و تعادل اجتماعی تأکید کند. همچنین استدلال می‌کند که یک جامعه حقوق بشر اسلامی، جامعه‌ای است که مملو از یادآوری‌های حضور الهی است و به گونه‌ای ساختار یافته است که به مسلمانان اجازه می‌دهد تا به هدف اصلی خود در زندگی دست یابند، قلبی با فضیلت در دنیا و سعادت در آخرت. بخش دوم با ارائه نکات مقدماتی در مورد مسائل حقوق بشر معاصر مانند اجرای قوانین اسلامی به طور کلی، کثرت گرایی، تنبیه بدنی و جنسیت به پایان می رسد. در انجام این کار، این مطالعه استدلال می کند که فضاهای همگرایی وجود دارد که حداقل اجماع همپوشانی بین این دو سنت ایجاد می کند. با این حال، این مطالعه همچنین استدلال می کند که تفاوت های اساسی وجود دارد و این تفاوت ها باید مورد استقبال نظریه پردازان و مدافعان حقوق بشر قرار گیرد.

ترجمه ماشینی : در پایان نامه راه هایی برای تشخیص، نوشتن و تجزیه و تحلیل قراردادها و مقاصد برای نیروهای گفتاری افعال گفتاری و معانی، حواس و ارجاع به گزاره ها و گفته ها با هدف پیشنهاد جایگزین هایی برای آنچه دوبله شده است در نظر گرفته شده است. معنا نسبی گرایی استدلال می‌شود که پارادایم اجرای صریح مصلحت نیست، زیرا نیازی به در نظر گرفتن مدل تطابق بین محتوا و نیرو در یک بیان نیست، و شک و تردیدی که دریدا در مورد امکان و هدف نوشتن چنین قراردادهایی آشکار می‌کند، به طور همبستگی به چالش کشیده می‌شود. . (بحث درباره استدلال های مربوطه برای نوشتن حواس و ارجاع به گزاره ها و گفته ها در معناشناسی شرطی صدق، بیشتر فصل اول را اشغال می کند، و موضوعاتی را که با بحث درباره کنش های گفتاری مندرج در مقدمه، و در فصل های II-IV به اشتراک گذاشته شده است، توسعه می دهد. دریدا در مطالعه‌اش درباره استفاده از عبارات نمایه‌ای یا برهانی که در رابطه با معناشناسی فرگه و پدیدارشناسی هوسرلی در بخش‌های 2 و 3 فصل اول در نظر گرفته شده است، استدلال‌های کیفی مشابهی را مطرح می‌کند. تز اصلی ارائه شده، هم یک بحث ماهوی و هم یک نکته متافلسفی مرتبط را بیان می کند: اولاً، مشکلات مقاصد غیرقابل تعیین و قراردادهای غیراشباع قابل حل است، و منشأ کار دریدا (و رورتی)، یعنی. شکست غرض در میانجیگری یا جهت دهی ارتباط، خودآگاهی و معنا، توسط نظریه ارائه شده به چالش کشیده می شود، نظریه ای که در نکته دوم، تمایز رورتی را بین «دانش عینی» فلسفه سیستماتیک سنتی (معنای) نشان می دهد. و گفتمان کمتر ممتاز (فلسفه «تربیت کننده» یا «تاریخ شناس»). دریدا انکار می‌کند که معانی داده شده به واژه «ارتباط» و تضمین کاربرد استعاری برای تعاریف در معناشناسی، نشانه‌شناسی و گفت‌وگوهای «واقعی» یا «ژستایی» را می‌توان با تعاریف یا قراردادهای پیشینی حل و فصل کرد. او استدلال می‌کند که اجماع لازم برای هدایت هر یک از این قراردادهای ارتباطی، هرگز نمی‌توان یافت، یا به‌طور غیرقابل جبرانی استعاری باقی می‌ماند، به‌عنوان بسط ناقص و نامشروع پارادایم قاعده یا قانونی که هرگز نمی‌توان به آن دست یافت. دریدا ادامه می‌دهد که این را می‌توان در شکل‌دهی مجدد کنش‌های گفتاری در ساخت‌های نمایه‌ای، نمایشی و کمی، در بیگانگی از قصد گویندگان ناشی از ظهور در بافت‌های نقل‌قولی، و در تحمل عدم صداقت، شرایطی که همه جا حاضر می‌شوند، مشاهده کرد. موقعیت‌های گفتاری «ایده‌آل» که با نوشتن قابل تحمل است. دریدا می پرسد که چگونه نوشتن و ارتباط ممکن است با این مشکلات مقابله کند، و یک نکته مرتبط، چگونه می توان مقاصد در نوشتار و ارتباطات را از گزارش های آنها در فرمول های متعارف (نمایش صریح عملی) خواند. تأثیر نسبی‌سازی به بافت‌های غیر تحت اللفظی، داستانی یا نقل‌قولی برای دریدا ناقص ساختن همه قراردادها و مقاصد انگیزشی برای سخنان و اشارات است، زیرا آنها به‌طور همیشگی به ساختارهایی متصل می‌شوند که نمی‌توانند آنها را توضیح دهند، و به آواز خواندن مقاصد به طور غیرقابل حلی پیچیده تر از آنهایی هستند که برای آنها نوشته شده است. استدلال‌های فصل‌های II تا IV روش‌هایی را که گریس، استراوسون، مک‌داول، سرل و لوئیس به این مشکلات پرداخته‌اند، بررسی می‌کنند و نتیجه‌گیری می‌شود که قراردادها و مقاصد عبارات و اشارات را می‌توان از طریق قراردادهای لوئیس، بدون پیش‌فرض نوشت. هر استانداردی که آنها باید با آن مطابقت داشته باشند، و بدون نسبی‌سازی اجتناب‌ناپذیر با زمینه‌های تحت اللفظی و غیر تحت اللفظی، داستانی یا نقل‌قولی. (باید گفت که توجه کافی به دلایل دریدا مبنی بر این که صریح نمایشی مصداق بیانیه ای با نیروی غیرکلامی است، نشده است).

ترجمه ماشینی : من خطوط کلی پایان نامه خود را بیان می کنم: دفاع از اسم گرایی ریاضی و به طور کلی تر از اسم گرایی. من در مورد امکان متافیزیک و رابطه اسم گرایی با طبیعت گرایی و پراگماتیسم بحث می کنم. فصل 2: ​​من شرحی از انتزاع را ترسیم می کنم. سپس استدلال‌های متقابلی را برای ادعاهایی ارائه می‌کنم که اشیاء ریاضی تفاوتی با جهان انضمامی ایجاد می‌کنند و ادعا می‌کنم که اشیاء ریاضی به معنای ترسیم شده انتزاعی هستند. فصل 3: من استدلال می کنم که مشکل معرفت شناختی با اشیاء انتزاعی به بهترین وجه به عنوان ناسازگاری با نظریه علّی دانش، یا به عنوان ناتوانی در توضیح پایایی باورهای ریاضی ما درک نمی شود، بلکه در اقبال معرفتی قرار دارد که هر باوری را تحت تأثیر قرار می دهد. در مورد اشیاء انتزاعی برای این منظور، من گزارشی از شانس معرفتی ایجاد می کنم که می تواند موارد اعتقاد به حقایق ضروری را توضیح دهد و آن را در مورد ریاضی به کار گیرد. فصل چهارم: من بر اساس ملاحظات متافیزیکی و داده‌های زبانی، ایراداتی را به این دیدگاه که کمی‌کننده وجودی بیانگر وجود است، در نظر می‌گیرم. من استدلال می‌کنم که این ملاحظات را می‌توان با یک کمی‌ساز وجودی متعهد، زمانی که عمل‌شناسی جملات کمی‌سازی‌شده به درستی درک شود، تطبیق داد. من یک چارچوب نیمه رسمی ایجاد می کنم که در آن می توانیم مفهوم کفایت اسمی را تعریف کنیم. من نشان می‌دهم که چگونه مفهوم ما از کفایت اسمی می‌تواند نشان دهد که چرا برای اسم‌گرایان مشروع است که از «فرض‌های» افلاطونی در استنتاج‌سازی استفاده کند. فصل 5: به کاربرد ریاضیات در علم، از جمله کاربردهای توضیحی، و ارتباط آن با تعدادی از استدلال های ضروری می پردازم. من همچنین به مسائل رئالیسم و ​​ضد رئالیسم و ​​ارتباط آنها با این استدلال ها توجه می کنم. من استدلال می‌کنم که انتزاع به دور از ملاحظات عمل‌گرایانه باعث ایجاد انحراف در بحث شده و امکان درک اسمی از شیوه‌های ریاضی را پنهان کرده است. من با توضیح مفهوم فراواژه عمل گرایانه پایان می دهم و استدلال می کنم که این مفهوم می تواند برای ایجاد روش جدیدی برای تعیین مکان تعهدات هستی شناختی ما استفاده شود. فصل 6: من نشان می‌دهم که چگونه می‌توان از دستگاه توسعه‌یافته در فصل‌های قبلی برای گسترش پروژه نام‌گرایی در حوزه‌های دیگر گفتمان استفاده کرد. به ویژه گزاره ها و اقسام را در نظر می گیرم. من ادعا می کنم که یک حساب واحد از نام گرایی در این حوزه ها در دسترس است. نتیجه گیری: من ادعاهای پایان نامه خود را خلاصه می کنم. من پیشنهاد می کنم که هدف از تحقیق ریاضی دانش توصیفی نیست، بلکه درک است.

ترجمه ماشینی : «آشو اوریشا» پیشنهاد می‌کند که اشیاء اطراف و اقلامی که اوریشا سانتریا را پوشانده‌اند (همچنین به عنوان دین لوکومی یا اوریشا شناخته می‌شود) زنجیره‌ای از دال‌ها را تشکیل می‌دهند که به هسته الهیاتی و فلسفی دین گره خورده‌اند. این نمایش بر نمایش های داخلی که فداییان برای خدایان خود به طور روزانه حفظ می کنند، نمایش های محراب (تاج و تخت) ساخته شده توسط جانبازان برای سالگرد آغاز به کار کشیشی، و بدن مبتکر جدید (ایاوو) تمرکز دارد. . این اثر راه‌هایی را دنبال می‌کند که در آن مفاهیم الهیاتی از آفریقا در قاره آمریکا بازتعریف و بازتفسیر می‌شوند تا یک سیستم مفهومی سازگار در محیطی جدید حفظ شود. از ترکیبی از مشاهدات شرکت کننده، مصاحبه های فردی و مستندات عکاسی استفاده می کند. این شامل 13 عکس از محراب و لباس است. تمرکز این کار به سه بخش اصلی تقسیم شده است. فصل 3 به محراب ها به عنوان یک کل نگاه می کند تا روش هایی را ببیند که ایده های آفریقایی پیش از استعمار، کوباهای مستعمره و آمریکایی های معاصر در مورد نحوه ارائه و نزدیک شدن به مقدسات در این نمایش ها گنجانده شده است. فصل 4 به بخش هایی از نمایشگرهای اختصاص داده شده به شش اریشا اصلی (اوباتالا، شانگو، یمایا، اوشون، اوگون و الگوا) می پردازد و پیشنهاد می کند که رنگ یک سیستم نشانه شناختی اولیه را تشکیل می دهد. تجزیه و تحلیل نمادهای رنگی به تجزیه و تحلیل سایر اشیاء موجود در این نمایشگرها کمک می کند. فصل 5 این تحلیل نشانه‌شناختی را بسط می‌دهد تا تجربه آغاز و دوره پایانی طولانی مدت iyawoage را شامل شود. مانند نمایشگرهای محراب، iyawo تجسم Orisha است و بنابراین به عنوان یک مکان مقدس متحرک عمل می کند. ساخت شخصیت یااوو و قواعد پیرامون ایاووآو به طرز مثمر ثمری مورد بازجویی قرار می گیرند تا مفاهیم الهیات و فلسفی اضافی را توضیح دهند. مسائل مربوط به لباس های متقابل جنسیتی و وضعیت متقابل، روش هایی را برجسته می کند که لباس به عنوان یک سیستم نمادین برای حفظ ایده های یوروبا در مورد روابط مقدس تجسم یافته در ایاوو عمل می کند. فصل ششم این کار را با بحث در مورد جایگاه اصطلاحات اسپانیایی و تصویرسازی کاتولیک در سیستم نشانه‌شناسی به پایان می‌رساند و به طور خلاصه به روش‌هایی که در آن نمایش‌های مذهبی به‌عنوان ابزارهای یادگاری کار می‌کنند بحث می‌کند.